tylko

[andrejch]

Stojąc w tłumie
I w własnych obcych myślach.
Ciągle będąc sam na sam z sobą.
Mimo, że każdy krzyczy przyjaźnie
to szepcze zawistnie w ucho,
jego …nie.
Tylko oczy zdradzają czyjś zamiar.
Uśmiech na twarzy
I ręka przyjazna
-gra, i to licha.
Każdy z szklanych szkieł
moich okularów. Z którymi witam się co dnia.
Dąży jak najwyżej w najwyższą futrynę.
Dojść dziś tylko do peronu.
I odpowiedzieć na plastikowy uśmiech
szczerym sercem.

[Magda_Tara]

nie wszystkie są plastikowe
patrz dobrze
smutny ten wiersz
pełen zawodu
:))

[Agata_Lebek]

stojąc tłumnie
we własnych obcych myślach
nieustannie z sobą

mimo przyjaznych krzyków
ucho wychwytuje co gorsze z nich

oczy zdradzają czyjś zamiar
licha ta gra
przez okulary witam siebie co dnia
futryna kotara peron

i odpowiedź na plasik
szczerozłotem


Moja sugestia jest jednocześnie interpretacją Twojego wiersza Andrzeju.
Wydaje mi się, że w formie, którą zaproponowałam wiersz będzie lepiej przyjęty i bardziej zrozumiały, a czytelnik i autor wyniosą więcej dobrego dla siebie ;)
Serdecznie pozdrawiam.

[bestia be]

podoba się całość choć wersja Agaty jest takze pozytywna

serdecznie

be

[Krzysztof_Kurc]

W wersji Agaty bardziej mi odpowiada. Nadal jest Twój.
Tylko jeszcze "nieustannie ze sobą" wydaje mi się lepiej brzmiące. Ale czy poprawne?
Pozdrawiam Krzysiek