Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Posiadam stos
Poświatę śliwowicy
6 poranków lewo nożnych
One chyba krzyczały

Notoryczność skupiam
Na regale Hitlera
Wieżę Babel posiadam
I strajki w okopie

Posiadam fortunę
Co zachłannością się toczy
Surowość względną
Nadętą i dumną

Za regałem karygodność
O wulgarności nie mówię
Stąd
Dobrze zmielona czepliwość

Posiadam zakończenie
Przyjaźni wszelkich kaźni
Cyklicznie Oskarżam
U Podstawy dnia

A wszystkie z siedmiu
Dręczą nachalnie


Posiadam Spokój
Bo nadejdzie Cisza

Opublikowano

Myślę, że każdy coś takiego posiada,
lepiej lub gorzej poukładane na swoich regałach i skrytkach.
Nie każdy jednak umie to tak ciekawie wyartykułować,
zobrazować, prześwietlić. Ale do tego trzeba mieć stos,
czasem dobre oko, a nawet dystans i poczucie humoru.
Wiele z tych rzeczy tu znalazłem - sporo powtórzeń
ale i tak ciekawy wiersz.
Pozdrawiam.

Opublikowano

masz rację Tara - 7 to szczęśliwa liczba, tylko czemu jest 7 grzechów głównych? o.O ;]
pozdrawiam

Babo! Miło mi, że mnie odwiedziłaś. Co do Hitlera hmm... to Ty możesz posiadać kogoś innego;]
pozdrawiam

HAYQ nie ma to jak Twoje słowa!
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith Dokładnie tak jest! Bardzo trafne i fajnie opisane poetyckie przemyślenia. Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Kwiatuszek @Leszczym Bardzo Ci dziękuję za serduszko:-) Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Pewna Sowa zwichnęła skrzydło. Dzięki temu nie mogła fruwać. Zyskała jednak dar biegania. No i biegała wesoło.    Jednakowoż pnącza okolicznych krzaków, wyszarpały połowę piór. Przez to zmarzła jak jasna cholera. Biegała więc raźniej i szybciej, dla rozgrzewki, tym bardziej, że była lżejsza.   Wtem walnęła głową w drzewo i odpadło jej połowę dzioba. To ją nie zniechęciło.   Nic a nic. Hu hu. Ani ociupinkę. uj z tym.   Zaczęła biec dalej, by radować świat swoim widokiem, lecz potknęła się o wspomnianą połówkę, by załamać drugie skrzydło.   Hu hu. Po co mi. Pomyślała logicznie.   Ponownie biegła dalej. Aż złamała nogę.   Świr świr. Zaćwierkała, bo się nauczyła, w międzyczasie.   Skakała na jednej.    Hej siup. Hu hu. Hej siup.   Z przyczyny wstrząsów, pogubiła resztę piór. Przy okazji złamała drugą nogę. To ją też nie załamało.    Wczołgała się na wzniesienie, by zjechać na dupie, zamiast biegania. Aż w końcu jednak się zdyszała.    * Wtedy przyszła mysz. Pogadali. Mysz dowiedziała się wiele ciekawostek, z życia swojego wroga, a sowa zaspokoiła nie głód...    (bo myszy i tak by nie dogoniła, gdyż nie miała jak)      ...lecz ciekawość, jak to życie, takich obiadów upływa.   Wcale też nie takie, siup siup.   Mysz sowę podnosiła na duchu, i odwrotnie. Tylko duch narzekał, bo musiał dźwigać naprzemiennie.   I tak, od pi pi, do hu hu, Zostali przyjaciółmi.   Do czasu.
    • @Tectosmith... cieszę się, że oszczędność słów/formy spodobała się. Również serdecznie pozdrawiam.
    • @Ewelina może to lepiej że nic nie przecina , taki kosynierski romantyzm to nie super
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...