****

[Milena Zielińska]

Tak miało być…
Mówiłeś jak będzie pięknie
A ja tonęłam w głębi rozkoszy
Lecz wiatr rozłączył nasze dłonie
Fale zabrały kawałek Ciebie
Rozpłynęłam się w ciemności

Tak miało być…
Przeznaczenie z nas zakpiło
Zostawiło tylko wspomnienia
Szum morza pusty kieliszek i ból
To wszystko ze sobą zabieram i zamykam drzwi
Odszedłeś w ciszy bo tak boli najbardziej

Tak miało być?
Nasze noce przepełnione śmiertelną nadzieją
Więc wyrywam ich kawałki ze swojego umysłu
Myśli jeszcze ranią więc wypiszę receptę
Zapomnienie- rano i wieczorem. Chociaż wcale nie chcę…

Tak miało być i wiedziałam o tym…
Nie potrafiłeś na mnie spojrzeć
Więc znów oddycham samotnością
Namiętność szepcze mi do ucha
Ale już nie słyszę

Nie chcę żeby tak było…
Blaknę gasnę znikam
Resztki świadomości rozpływają się
Chciałabym nie pragnąć tak mocno
Byś zobaczył to we mnie.

[Piotr Anonim]

historia śmierci uczucia.
naładowany emocjonalnie wiersz.
szukaj teraz skrajności
ze wspomnieniami jakie masz najpiękniejsze i będąc w tym stanie jakim teraz jesteś napisz o tym...

Pozdrawiam.

[Ireneusz Ziętek]

Smutne ale sądzę ,że prawdziwe ...
Troche jak teksty zespołu Universe sprzed lat - to dobrze że ktoś tak pisze.
Powodzenia ... nie zmieniaj tematyki ( smutek jest głębszy od radości )
Irek

[emila xD]

Wspomnienie piękne lecz bolesne. Nawet takie warto zachować w pamięci,oryginalnym sposobem
''przelane na kartkę'' . ;)
Serdecznie pozdrawiam.

[Ireneusz Ziętek]

Miewałem ... wspomnienia.