Duperele

[Katarzyna Antkowska]

Kiedyś zwykłe, maślane ciastko było
przyczyną uśmiechu na mojej twarzy,
chłodny powiew wiatru uspokajał,
pachnący kwiat bawił i budził zmysły.

Ciepłe kakao jak ciepłe domowe ognisko
Dawało poczucie, że oto tutaj jest miłość.
Latawiec na niebie, choć sklejony z papieru
po drugim śniadaniu, był skarbem i najszybszym
sokołem na błękitnej tafli...

I niby nic się nie zmieniło, ogień w domu
nadal się tli, ale jednak kakao nie smakuje tak samo
A na latawiec nie ma ani kawałka papieru...

Siedzę na kanapie i piję kawę, w rozpamiętywanie
się bawię...

I tak mało prawdy w mojej głowie,
same duperele pamiętam...
tymczasem jeszcze tyle kartek życia
do zapisania...
czy jutro będę pamiętać smak tej kawy?

[Roman Bezet]

Gdyby wyrzucić z 85% tego "słowotoku" zapięknychzdan - to coś zostanie:

np.


"Kiedyś zwykłe, maślane ciastko
było przyczyną uśmiechu
na mojej twarzy"
"Latawiec na niebie,
choć sklejony z papieru
po drugim śniadaniu,
był /.../sokołem
na błękitnej tafli"
"Siedzę na kanapie
piję kawę"
"I tak mało prawdy
w mojej głowie,
same duperele"
"czy jutro będę pamiętać
smak tej kawy?"

pzdr. bezet

"duperele" są cool :)