Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

myśli


Rekomendowane odpowiedzi

tęsknię gdy ciebie nie ma
gdy tylko gdzieś w oddali
echo szeptu słyszę
mam w sobie żal

bo przecież byłeś

nowe szlaki wyznaczałeś
otwierałeś moje tajemnice
które skrywałam
nie wiedząc o tym
mowiłeś zrób to
a wszystko stawało się
takie proste

muszę powinnam
dalej iść tą drogą
twoje pożegnanie
jest początkiem
mojego jutra

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- przemyśl całą końcówkę wiersza

Do przemyślenia, co pogrubione. Wątpliwości i moje uwagi - to tylko propozycje,
moje odczucia po przeczytaniu. Wiersz może być lepszy.
Przeczytaj wiersz "na zimno", popatrz chłodnym okiem,
bez emocji, potem pomyśl co zmienić, wygładź.
Życzę powodzenia, jeszcze zajrzę.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Obawiałam się, czy nie przyjmiesz źle moich dobrych chęci.
Jak wiemy dobrymi chęciami jest piekło wybrukowane.
Zastanawiałam się, jak ja bym widziała ten wiersz, żeby utrzymać
jednocześnie myśl wiodąca.
Wymyśliłam to tak:

"tęsknię
kiedy choć w oddali
echo szeptu słyszę
wraca rozżalone

byłeś

pamięć
odkrywa na nowo
labirynt sekretów
oplecionych smutkiem

pójdę
czarodziejską drogą
nasze pożegnanie
wróci dzisiaj

jutrem"


To nadal Twój wiersz, ja tylko poprzestawiałam słowa.
Nie twierdzę, że to jest dobre, nigdy nie jest tak dobrze,
żeby nie mogło być lepiej, ale tak to widzę. Jak chcesz,
to zostaw, jak nie, popraw, ważne, że pracujesz nad
wierszem, to już znaczy dużo.
Uściski
- baba

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Ewelina dziękuję bardzo, również pozdrowienia świąteczne :)     @violetta :) dzięki     
    • @Andrzej P. Zajączkowski Dziękuję:)  
    • Dostrzegam w oddali migoczący – czerwienią i bielą – punkt. Jest coraz bliżej. Podąża w moim kierunku. To raczej nie człowiek, bo jakby szybuje nisko nad ziemią. Ponadto zmienia kształty, z uwagi na podmuchy wiatru. Czekam cierpliwie, zaciekawiony. Po jakimś czasie nawiązuję rozmowę z polską flagą.   –– Cześć flaga. Dokąd snujesz płótno? I czemuś tak uświniona? Podeptał cię kto? –– E tam… zaraz podeptał – faluje z lekka zniesmaczona, takim podejrzeniem. –– Napotkałam strudzonego wędrowca, który szukał prawdziwego patriotyzmu. Był strasznie umorusany. Może spał gdzie popadnie, lecz nie ustawał w drodze. Wierzył, że odnajdzie.   Popatruję na rozmówczynię zastanawiając umysł, czy wszystko ze mną w porządku. Tym bardziej, że mam na głowie żółtą myckę. A jednak ciągnę wątek:   –– Flago –– mówię głośno, gdyż trzepot płótna, zagłusza słowa. –– Rzeczesz bez większego sensu. Jak można szukać patriotyzmu? –– Powiedział, że szuka tego wewnętrznego, co właściwie ukierunkuje, ten tylko na pokaz, z takich czy innych względów. –– Dziwnie prawił, jak na utrudzonego wędrowca, nieprawdaż? –– Nic więcej nie dodał, tylko legł zmęczony na trawie i mną nakrył ciało. Mam nadzieję, że go chociaż trochę ogrzałam.   No tak. Teraz wiem, dlaczego jest tak brudna i wymiętoszona.   –– Powiedz flago. Czy w końcu odnalazł, to czego szukał? –– Nie wiem. Kiedy rano zesunęłam z niego płótno, to już nie żył. –– Może w jakimś sensie odnalazł. Dzięki tobie. –– Może. Nie wiem. A ty? –– Co ja? –– Nieważne.   Widzę jak zaczyna nisko szybować, z lekka muskając ziemię. Po chwili jest tylko migoczącym, biało czerwonym punktem.
    • @Manek życzę dalszych sukcesów

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Limeryk kujawski Samotna mieszkanka Górnego Szpetalu nagiego faceta dostała - z metalu. Stoi figurka w jej pokoju, biedna - nie zazna krzty spokoju - wzrok cały czas utkwiony w jednym detalu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...