A przecież

[Dama Kameliowa]

Zdejmując ubranie próbuję ubrać w słowa
Niewypowiedziane i opowiadam o snach,
które złośliwie nie chcą się przyśnić.
Pukają o świcie powitane rozczarowaniem
Nie otwieram, a Ty nie dziwisz się, bo już wiesz, że
po prostu nie umiem przyjąć rzeczywistych pragnień.

Nawet gdy próbuje Cię nazwać, to na myśl przychodzi
tylko napar z rumianku i liści szałwi, którego przecież
nigdy nie próbowałam. Intuicyjnie wiem, że koi. Nie wierząc.
Wertując kalendarz szukam dat, które nadadzą ram
beztroskim chwilom ramy. Papier drży w rękach moim strachem,
bo on też nie potrafi zapobiec bezlitosnemu zapominaniu

Obiecaj mi, że kiedy znów będę miała racje i wszystko
Stanie się przerażające, będziesz pamiętał, że
Bardzo chciałam to zmienić i ze zwykłego
roztargnienia tylko, zapomniałam zacząć od siebie.
Muszę wyglądać strasznie śmieszne tak panicznie
Przerażona strachem i słowami nigdy niewypowiedzianych

A przecież przy Tobie.

[Ela_Ale]

Czy do ostatnich dwóch wersów nie zakradły się literówki? Trochę psują moje odczytywanie. Czółko. Elaale