Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

granatowe bezchmurne niebo
pełne migocących światełek
a tam zotosrebne aniołki
niosą prośby do nieba

*
szeptają o marzeniach
dzieci ,dorośli jak my
o zabawkach ,zdrowiu i szczęściu
o niezwykłych naszych zwykłych

tkają w górę świąteczny dywan
orędują do świętego o pomoc
w cierpliwości adwentowej
oczekują spełnienia w nadziei

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Magdo za czytanie!
A właśnie chciałam Droga poetko unikać ..."szeleszczenia"- dlatego szeptaja ...po cichutku...!
Serdeczności!
:***))))
Ania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Magdo za czytanie!
A właśnie chciałam Droga poetko unikać ..."szeleszczenia"- dlatego szeptaja ...po cichutku...!
Serdeczności!
:***))))
Ania

no to ślicznie uniknęłaś
:*
niech szeptają!
buziak Aniu
:D
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Eliko za czytanie!
Zawsze gdzieś tam ...jesteśmy" dziećmi",,,choćby w marzeniach....!
Uściski!
Ania

:))) i albo za mało albo za dużo
a aniołki takie kochane i milutkie są :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Eliko za czytanie!
Zawsze gdzieś tam ...jesteśmy" dziećmi",,,choćby w marzeniach....!
Uściski!
Ania

:))) i albo za mało albo za dużo
a aniołki takie kochane i milutkie są :)))
Ważne ze je mamy!
NAJSERDECZNIEJ!
ania:))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bezchmurny granat nieba
moc migocących światełek
a tam zotosrebne aniołki
zanoszą prośby do nieba

*
szeptają o marzeniach
dzieciom i doroslym jak my
o zabawkach zdrowiu i szczęściu
niezwykłym i naszym zwykłym

tkają w górę świąteczny dywan
orędziem o pomoc do świętego
moja adwentowa cierpliwość
czeka na spełnienie nadziei

Aniu, tak Ci tu zamieszałam, że hej :))))
ale nie musisz tego brać pod uwagę,
cała przyjemność po mojej stronie,
gdy mogę tu poczuwać z Tobą

Serdecznie i ciepło :))))))))
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



bezchmurny granat nieba
moc migocących światełek
a tam zotosrebne aniołki
zanoszą prośby do nieba

*
szeptają o marzeniach
dzieciom i doroslym jak my
o zabawkach zdrowiu i szczęściu
niezwykłym i naszym zwykłym

tkają w górę świąteczny dywan
orędziem o pomoc do świętego
moja adwentowa cierpliwość
czeka na spełnienie nadziei

Aniu, tak Ci tu zamieszałam, że hej :))))
ale nie musisz tego brać pod uwagę,
cała przyjemność po mojej stronie,
gdy mogę tu poczuwać z Tobą

Serdecznie i ciepło :))))))))
Krysia
Milo że namieszałaś ,lubię jak poszperasz w mich przemyśleniach!
Ciepluśko!
Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar fajny.
    • ich życie to łysa żarówka zawieszona nad czaszką, w malutkim kwadracie w bloku, wyjąca jak rtęć w gorączce. nie świeci - tylko rzuca cień własnego śmierdzącego światła, a oni siedzą pod nią jak karaluchy w garniakach zrobionych z porzuconych butelek i plastiku z dna oceanu, kupionych w lumpeksach z centrów ich ponurych miasteczek. umierają na miękko, z oczami wbitymi w ekran jak w hostię. nie mają marzeń - tylko zdrapki, które śnią im się nocą jako języki lizane przez automat do kawy. ich głowy to akwaria z brudem po reklamach, gdzie pływają złote rybki z amputowanymi życzeniami. serca mają zrobione z topniejącego linoleum, biją na przemian z dźwiękiem nadchodzących powiadomień. nie mają idei -  tylko strzępy logotypów wbite w korę mózgową jak tatuaże z supermarketu. ich dusze są jak portfele po przejściach - pełne paragonów i kieszonkowego od rodziców na emeryturze. przyjaciele? głosy w słuchawkach, co grają playlisty melancholii, czasem piwo na murku pod sklepem. kochankowie? ciepłe zwierzęta z funkcją „mute” i oczami jak ślepe panele dotykowe, na jedną noc przy zgaszonym świetle, bez funkcji wydaj resztę. w ciemności prezerwatywa wypada z ręki i wrzask na placu - ful  aborcja od zaraz. dni - długie gumy do zucia, ciągną się jak kisiel po podłodze w lunatycznym biurze, zostawiając na stopach lepką warstwę cyfrowego kurzu. sny - pamiętniki cudzych pożarów, które próbują odczytać przez filtr z benzyny. jedzenie - topiony serek z biedronki, gratisowy hot dog od kumpla z marketu i niedzielny schabowy u mamy. chodzą jak strusie w szpilkach, z głowami w powietrzu, które śmierdzi Wi-Fi. oczy mają jak przeterminowane lody - niby słodkie, ale coś się w nich psuje. a pod powiekami mieszkają dźwięki niedokończonych myśli: "ja...ja...ja..." „może… może… może…" kiedyś...kiedyś...kiedyś..." ich zazdrość to pies z dwiema głowami, gryzie ich krtań i genitalia naraz, znaczą podłogi krwią, ale myślą, że to nowa wersja dywanu IKEA co dziadek kupił im na imieniny. i żyją - nie dlatego, że chcą, ale boją się, że śmierć nie ma Wi-Fi. bo w ciszy słychać echo: „tu nic nie ma”, głodne, lepkie słowa, co śpią pod językiem jak zdechły szczur w kiblu. nie mają hobby - tylko palce, co w nocy same scrollują do końca internetu. nie mają Boga - mają aplikację, co przypomina o oddychaniu i wysyła wersety z cytatami motywacyjnymi. kiedy umierają - to jak dym z grilla zrobionego z plastikowych lalek od dorosłych dzieci sąsiadów, a ziemia przyjmuje ich cicho, jakby wrzucała imię do folderu „spam”. i gniją - powoli, elegancko, jakby ktoś chciał z tego zrobić reklamę perfum Armani unisex, dla ludzi, którzy już nie czują niczego.    
    • @Annna2 Miłość do przeznaczenia...to Podziękowanie za istnienie.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...