Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Patrzę jak jesz powidła
Z jesiennych słodkich śliwek
Zapach ich mnie owiewa
Słodycz oblepia myśli

Wędrują po zakątkach
Błądzą ścieżkami wspomnień
O wszystkich naszych wrześniach
Tych dobrych i tych gorszych

Od lat jesteśmy razem
W dni szczęścia i rozpaczy
Utkało nam się życie
I teraz sobie patrzę

Chcę, aby te powidła
W pamięci nam zostały
I gdy mnie już nie będzie
Słodziły dni samotne.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...