-
Ostatnio w Warsztacie
-
Toyer 100
Sam na sam z czterema pustymi ścianami
gdzie tylko cisza jest samotnymi meblami
rozmowy ze sobą bez ludzkiej obecności
Poeci - Bogowie samotności
nieustannie bijące tęskniące serca
ciepłe szalone kochające w wersach
pragnienia gorącej i wiecznej zażyłości
Poeci - Bogowie miłości
łzy spływające z policzka duszy
smutek mniejszy i smutek duży
marzący o tortach szczęśliwości
Poeci - Bogowie wrażliwości0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 48 odpowiedzi
- 1 264 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 786 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 752 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 493 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 689 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez viola arvensis · Opublikowano
@Tomasz Goraj a i tak myślę jeszcze, że nawet najmilsza buźka stanie się gębowata, jak bedzie klamaćZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
Może wciąż krążysz nocą – jak dym nad miastem, gdy wszyscy śpią, nikt nie słyszy – i znikasz. Byłaś marzeniem tysięcy, hasłem na murach, które zmywał deszcz , obietnicą na wiecach. Czas cię przykrył, został tylko szelest starych flag. Wzięli cię za towar, zakuli w paragrafach, a ty jak wiatr przez kraty uciekłaś w świat, niewpisana w formularze. Czy teraz mieszkasz w ekranach, w lajkach, komentarzach, algorytmie? Czy jesteś odbiciem naszych cyfrowych cieni? Gdzie można cię odnaleźć? -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Toyer Sieć nie zna przemijania, tylko zapis danych, lecz człowiek – to uczucia, tęsknota, brak granic. Trwamy nie w hasłach, nie w długich wątkach, lecz w ciszy serc, w pamięci, być może i w snach potomka. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@andrew Napisałeś wiersz o przemijaniu i utracie. Metafora ptaka, który "odfrunął na inną gałąź" jest bardzo obrazowa i trafnie oddaje naturalność odejścia, choć bolesną dla tego, kto zostaje. Jest w tym wierszu akceptacja tego, że "nic nie trwa wiecznie", ale też tęsknota. Wiersz bez patosu, za to ze smutkiem i nostalgią. Bardzo mi się podoba. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Zorya Holmes "W pokorze"- to kluczowe określenie - rumianki nie próbują niczego wyrazić, po prostu są. Twój wierszyk jest jak westchnienie, ale masz rację, że czasem milczenie i proste obrazy z natury mówią więcej niż tysiące słów.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się