Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kołowrotek Umysłu


Rekomendowane odpowiedzi

Niedokończone myśli płaczą
Z żalu w czeluściach zapomnienia
Do bram świadomości kołaczą
Rozpaczliwie bez wytchnienia

Z kołowrotka umysłu wypadają
Wprost na śmietnik pamięci
O otwarcie bram błagają
Aaa strażnicy, bądźcie przeklęci!

Czezną bezwartością upodlone
Umierają obdarte z resztek godności
Przez Namiestnika pustki gwałcone
Giną rozrywane nasieniem nicości

...a ja?

Oszukany pragmatyzmem nikczemnie
Obietnicą kontroli zmysłów
Walczę ze zdrajcą daremnie
Z kołowrotkiem umysłu

Słudzy jego ograniczeń
I zmysłów okrutni strażnicy
Strzegą magią i mieczem
Mego królestwa granicy

...a ja?

Władca świadomości krainy
Ja, niekwestionowany król
Z myśli wytarty z umysłu winy
Nie mogę wyjść za własny swój mur.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...