Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Spójrz

pająk pnie się po pajęczynie
i spada
w całożyciowy nadmiar chaosu
W popłochu,
że czasu w końcu i jemu braknie
Z całym bagażem swego żywota
wędruje po chropowatej ścianie chaty
Jak piewca bezsilnej wszechmocy wieczoru
Wszak on utkał obłoki

Podąża pod nieboskłonem
u progów i opłotków
Szukając babiego lata...
Niczym „mistrz tkactwa w sierocińcu świata..”

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...