****

[Beata Szymańska]

stopieni
w jedności
myślenia

rozgrzane
do płynu
metale

spalone
w popioły
papiery

paraliż
centralnych
ośrodków

przeźrocza
wodniste
ukryte

uczucia
widoczne
wśród ciszy

[Gość Dawid Ciesla]

A ja coś powiem. Jest to zbiór ułożonych w łańcuszek opisowo - refleksyjny, sztucznie wydłużony klawiszem ENTER, niestety... Zbyt skąpy jest ten wiersz, zwłaszcza że strofy 2 i 3 nie wnoszą kompletnie nic, a ostatnia zwrotka nieco banalizuje wymyślność poprzednich... Przeciętnie to wyszło jak na mój gust, nie mogę Cię pochwalić za ten wiersz.

[Beata Szymańska]

CYTAT (Dawid Ciesla @ Jul 26 2003, 11:08 PM)

Przeciętnie to wyszło jak na mój gust, nie mogę Cię pochwalić za ten wiersz.

Dziękuję Panom bardzo za komentarze.
Nie wszystko mi wychodzi, ale staram się Dziękuję, że zechciał mnie Pan ukierunkować. Popracuję nad tym wierszem, a jeśli nie, to obiecuję, że postaram się nie popełniać tego błędu przy kolejnych utworach.
Pozdrawiam bardzo serdecznie

[Mirosław_Serocki]

Może spróbuję skomentować w ten sposób: Przy głośnym czytaniu wiersz ten brzmi jak pojedyncze wystrzały z pistoletu, a przy tej tematyce to powinna być seria z karabinu maszynowego ogłuszająca do granicy bólu.
Pozdr.

[Beata Szymańska]

CYTAT (Mirosław Serocki @ Jul 27 2003, 10:48 PM)

(...)wiersz ten brzmi jak pojedyncze wystrzały z pistoletu, a przy tej tematyce to powinna być seria z karabinu maszynowego

Dziękuję Panu bardzo, aczkolwiek nie znam się na broni palnej
Pozdrawiam bardzo serdecznie