Agato ach Agato !..

[Ryszard Kisiel]

Pani Agato, co Pani na to,
Żeby opuścić sejmowe podwoje?
Lato już w pełni, może się spełni,
Nasze życzenie: być tylko we dwoje?

Droga niewiasto, jedźmy za miasto,
Na wonną łąkę lub dziką polanę.
Jeśli musimy, to uleczymy,
Nasze dusze, serca skołatane.

Coś mi się zdaje, że kością staje,
Ta monotonna sejmowa robota.
Już nie zwlekajmy, lecz zaczynajmy,
Dopóki jest pragnienie i ochota.

Dość długo trwało, zanim powstała,
Uchwała z prawdziwego wydarzenia.
Nie było sprawy, jest bez poprawek,
I więcej nie trzeba będzie zmieniać.

Droga Agato, dzięki Ci za to,
Że mi pomogłaś siły odbudować.
Co żądasz za to, jaką zapłatą,
Mogę się teraz Tobie zrewanżować?

Nie chcę zapłaty, wolę na raty,
Na łące lub polanie się całować.
Potem mój miły, gdy stracisz siły,
Będzie okazja je zregenerować.

Wiesz co to znaczy, dla naszej pracy,
Nie stracić zaufania, społeczeństwa?
Żeby powstała, dobra uchwała,
Jak wiele trzeba wysiłku i męstwa.!

R

[Gość]

Pani Agata podała rączkę
I po całusa poszła na łączkę.
Po czym w sejmowe ławy wróciła
Nową ustawę w mig uchwaliła ;-)

Pozdrawiam, pozdrawiam Ryszardzie