Wakacyjni buntownicy

[Janusz Solarz]

Jak zahartowani w podbojach bandeirantes sprzed lat,
wpatrywaliśmy się, John i ja, w brazylijską noc.
Dżungla tężała leniwie lepką tajemnicą,
złoto czekało w mglistych trzewiach kontynentu,
ale los rozdał nam mniej ciekawe karty,
a wrota czasu zamknięto na amen.

Uwięziony w podniebnej faveli
Paolo Freire, guru uciśnionych,
puszczał do nas oko spoza gwiazdy,
tak jakby szukał misjonarzy nowej rewolucji
lub chociażby wspólników w dialektycznej walce
z rygorami wiecznego odpoczynku.

Ciemność pachniała świtem, czekały kobiety,
które przyrzekliśmy kochać do pierwszego trupa.
W odrapanej świetlicy, pośród karłowatych palm,
bilardowy stół kusił wakacyjną mantrą:
wirtuozeria i nieudolność tak samo skuteczne
w zabijaniu czasu.

[iggy]

bardzo sprawnie napisany tekst. Myślisz sobie pewnie "cholera, ale przecież to powinien być standard". Ano powinien, ale tutaj nie jest ;-) To piaskownica i trzeba gadać o warsztacie.
Zajrzę do innych (jeśli są jakieś inne) bo ten nie uwiódł mnie tematyką, chociaż i tak przeczytałam z przyjemnością :-)
Pozdrawiam

[Janusz Solarz]

Tak, masz racje iggy, musi byc fuzja tematyki i warsztatu; przykro mi, ze tematyka cie nie uwiodla, dziekuje za dobre slowo warsztatowe; zapraszam za dni pare do poczytania nastepnego wykroczenia--byc moze tematyka bardziej trafi.

[H.Lecter]

W odrapanej świetlicy, pośród karłowatych palm,
bilardowy stół kusił wakacyjną mantrą

Tyle zapamiętam...

[Janusz Solarz]

Do H. Lecter: Dziekuje, lepsze to niz nic.