Ttęsknota

[angel insolvent]

wiatr się śmiał,jaskrawe błyskawice tajemne znaki kreśliły na niebie
wtedy ja przybyłem by w blasku księżyca odnależć Ciebie.
Promienie gwiazd z przestworzy do mej duszy się uśmiechały,
a świat zdawać się być piękny i wspaniały.
Wtedy wróciły z mocą odległe czasu wspomnienia,
a życie bez Ciebie stało się nie do zniesienia.
Ująłem więc w dłoń błyskawicę co niegdyś świetlistym mieczem była,
rozświetliłem otchłanie,by Twa dusza do mojej przybyła.
Tajemne zaklęcia szeptałem wśród gwiazd i tęczowych mgławic
wśród morza łez i purpurowo-błękitnych błyskawic.
Ma moc odnalazła wśród otchłani Twą duszę,
więc po raz ostatni wezmę w dłoń miecz i na wieczność
wrota piekieł i raju skruszę.
Spojrzę w Twe oczy rozświetlone miliardami gwiazd
za dłoń chwycę, by na wieczność w świetle znikła przestrzeń
by na wieczność znikł czas.