Łza zapomniana

[Marcin Makuch]

Pod mym okiem zasmuconym łza zawisnęła,
A spływając po twarzy żal wycisnęła.
Błyszczała jak gwiazda na niebie,
Była jedyna i sama dla siebie.
Wpatrując się na nią bardzo głęboko,
Widzę ją, gdy była wielka i patrzyła szeroko.
Teraz, choć jest mała i inna od naszego życia,
Nadal pozostaje sobą przez wszelkie istnienia i bycia.
Zapomniana, maleńka ludzka łza,
Jest jak kropla w morzu, jak Ty i ja.
Spłynęła już po twarzy i wyschła w niepamięci,
Lecz czasem z wyschłej, nowa w oku się kręci...

[Mirosław_Serocki]

Bo o to chodzi, aby z ogranych metafor zrobić coś świeżego poprzez odpowiednie ich zestawienie. Tutaj takie zjawisko nie występuje. Radzę na razie zrezygnować z rymowania, bo w takiej postaci naprawdę przeszkadza i zniechęca.
Pozdr.

[Marek Paprocki]

Drogi Marcinie już wiem, że jesteś niepełnosprawny ale zachęcam do pisania o tematach nie związanymi z własnym,przykrym losem.Wiem, że łatwo mówić komuś...