naturalnie

[ARTUR_GRABARA]

Słowa,myśli,to za mało,
by odnaleźć sens istnienia,
to za mało też by złapać,
za koniuszek swe marzenia,
to za mało,by dogonić
świat pędzący niczym burza,
gdy w orszaku i zaprzęgu,
nie ma miejsca już dla tchórza.

Twoje oczy jak zbłąkane,
chcą zobaczyć promień słońca,
i wpatrywać się bez przerwy
jak uśpione wciąż bez końca,
krzycząc kłamstwa w uszy głuche,
nienagannie dławiąc skruchę.

Nie przepraszać,nie dziękować,
i niczego nie żałować,
a gdy przyjdzie życia kres,
też obejdzie się bez łez.