beta_b

Ogłoszenie dam w sieci: młodego za mieszkanie. (Szukają studentki - poszukam i ja - nie?) Rachunki będę płacić za dom i za światło. Może chleb przyniesie gdyby go zabrakło... Ładne jest mieszkanie i mam duże łoże. (Może i młodego u siebie położę?) Ale jest warunków kilka do spełnienia: długie nogi, niepalący, niech nie stroni od grzebienia i dobrze jak sprząta. Będziemy tak żyli dzień i noc w tej zgodzie. Ja mu ugotuję i on mi pomoże. A gdy jesień przyjdzie i lampka zakwili może nie zobaczy zmarszczki na mej szyi. A potem dołoży drewna do kominka. W sumie przemyślałam i już zmieniam zdanie: może być i starszy - ładne mam mieszkanie - byle mu partnerstwo na rękę leżało (wtedy nogi wspólnie przykryjemy kocem) Ja dam chatę - on wypłatę - będzie nam się dobrze działo z naszym wspólnym losem.

Kapitalne kapitanie, ale niech Pan spojrzy łaskawszym wzrokiem na interpunkcję. :D

Śliczne Panie Krzysico. Tak zrobię. ;D

Alicjo, podzielam ocenę samm-a. Urokliwy tekst. Chciałoby mi się powiedzieć że pestka to esencja, ale w emocjach na pierwszym planie jest smutek - i póki co - on dźwięczy najgłośniej. bb

Annie_M - miło że zawitałaś. Peelka mi szepcze, że jest jak pisałaś. :D samm - to prosty wierszyk bez przesłania, ale przyjemnie zobaczyć Twój koment, do którego się jednak odniosę: po co wyrzucać przez okno piżamę jak coś negatywnego. Dużo dobrego mnie spotkało, więc zachowam jako wartość a nie jak porażkę. A jaki tytuł zaproponujesz? Jak nie mam pomysłu - idę na łatwiznę. Rymowanka - do rymowanek zawsze pasuje :D Ściskam Was ciepło, bb

Piękna dziś niedziela na leśne dukty. Przypomniał mi się wierszyk w temacie. Pozwól Samm, że jeszcze go u Ciebie wkleję bo dostałam z góry głaska ;) a wątek niesie: Nikt mi nie zabierze wspomnień tego lasu jesienią i słońca w prześwitach skrzypienia sosny mchu czułości mgły o świcie wtulonej we wrzosy brzozy zapachu melodii bajek rdzawych paproci i wiatru w koronach spraw prostych jak motyl nieuchwytnych jak ta chwila którą teraz w garści trzymam jak skarb jak życie. Oto filozofia w praktyce. Trwalsza od poezji słów - poezja chwili.

Chyba przestanę spać w Twojej piżamie. Dobrze że była, a Ty nie zwodziłeś. Co noc żegnałam się z każdym guzikiem, co rano żegnał mnie słonik przed wyjściem. Chyba nie muszę już spać w kalesonach, tulić poduszkę w nogi wrzuconą. Przeżyłam rozstanie w bokserkach ze słoniem. Ale już dzisiaj - otworzę okno.

Polej wina to pępowina boli

Docenić partnera. To niby proste a tak nieoczywiste. Pewnie w tym tkwi dojrzałe uczucie. Dobrze, że ten tekst napisałeś. Pozdrawiam bb

Haha, teslicius jest w tym wyjątkowy. Sprawdzanie parametrów, gdzie jesteś w systemie: co było, gdzie idzie, jakie są zmienne to wartość. To pajęczyna co łączy naczynia. Jak dla mnie tapeta - ze wzorkiem znaczeń.

Annie_M - dzięki za czytanie, życzę przyjemnych snów ? i polecam "tasiemkę". Mi trochę przypomina zabawę kalejdoskopem. ;)

Leszku i Andrzeju - miło mi było gościć Was u mnie. Nie wiem, czy rebus został rozwiązany, ale o sen mi chodziło, taki wprost podany. :D bb

Takiej magii trudno się oprzeć :D

Przeurocze, równiutkie. Z przyjemnością. :) W nawiązaniu do wysypu popełniłam rymowankę, dorzucę do wątku jesiennych poetów. ;) W lesie jak grzyby ja zbieram wiersze bo między liśćmi kryją się słowa tu myśl podniosę tam rym się schowa. Koszyk po uszy pełen zachwytu bo grzybów nie ma a ja bez liku słów nazbierałam zadowolona. Część tekstów suszę część marynuję a część zwyczajnie się już zmarnuje bo ile można je w zbiory składać!?

Bardzo mi się podoba, malarski i klimatyczny. bb

Zostawiam sobie. Żywo emocje w tekście oddane. Dzień ojca nadchodzi. Twój czas. bb

Kocurze :) dziękuję. Muszę zamysł przekazać bo widocznie znów się odbiór mija :D Czytać można jak tasiemkę, mimo wersów, stąd dowolność zbitek. Światłem z firanek - plan był w wersji pierwotnej itp. :D ale "pusty" krzyk brzmiał zbyt dosłownie stąd ten myk :D Pozdrawiam bb

z ciemności znienacka z nic nie mówiłam tylko się dałam porwać rozkoszy gdy dłoń w muślin wsuwałeś rwał się poranek światłem z firanek krzykiem. Strzępy zostały z pamięci. Nie opowiem Ci baśni z tysiąca nocy jedną zostawię - tę którą śniłam.

Bywam jak kobieta - niezdecydowana; coś wrzucę i cofnę, zmienię zdanie z rana. Takich tekstów plotę dziennie kilogramy. Na co mi pisanie - otwiera mi bramy. Od środka. Mam gdzieś tekst, ale nie wiem czy był wart uwagi.

Mi ten rytm nie przeszkadza, wręcz nadaje prosty, logiczny charakter walki podlira. Pasuje. bb

hahaha bywa_a

Biorę. Pożegnanie jest trudne, szczególnie gdy było dobrze. bb

Stary_Kredensie - dziękuję za uwagę. W TVP Kultura wieczorem była premiera dokumentu "Szwecka idea miłości" (pewnie będą powtórki). Opisuje problem. Nie ma znaczenia czy jest mój, z otoczenia, stały czy chwilowy. Skoro zauważam - pewnie wyczuwam niuanse. To już zjawisko socjologiczne i trudno przejść bokiem. A mi przyświeca na codzień pytanie: na co komu te pisanie? Pozdrawiam ciepło bb

Nie będę interpretować, dzielić, kleić - wącham i wchłaniam - i bardzo mi pasuje. A mi rymy układają się w melodię w głowie. I ona się nuci, niezależnie ode mnie. Przyjemnie. bb

Aniu, znasz nadwrażliwość - trudno z nią funkcjonować... Dzięki za wpis. Kocie, czytasz właściwie, dokładnie tak chciałam go przedstawić. Nie jest mi łatwo łączyć emocje, tłumaczyć intencje a szczególnie przeciwieństwa. Interpunkcję poprawię. Dzięki, bb