beta_b

Jak dla mnie to zaplątana myśl. Nie podważam punktu wyjścia, ale jeśli każdy dzień jest tym jedynym, to skąd żal w końcówce? - Gdybym wiedziała że wpadnę w kałuże, tobym ją ominęła - mój ciąg logiczny. - Gdybym wiedziała że wpadnę w kałuże, tobym żałowała, że jej nie ominęłam - tok myślenia, który odczytuję z tekstu. Ale to tylko moje, może inni się też wypowiedzą.

@gabrysia_cabaj Oj tak, takie to proste i oczywiste. Kiedyś pisałam, że jestem kanciasta, nie opływowa. ;-). A każda kropla łagodzi kamyk na plaży.

@gabrysia_cabaj Gabrysiu, a potem co się z porożem dzieje? O kamienie ściera i rzeczywistość? ;-)

@makarios_ Dzięki za koment. Napisałam co czuję, wyżej nie podskoczę, rad nie potrzebuję. Prowadzi mnie doświadczenie, ciało, praca nad świadomością. Nie jestem klasykiem new age, ani pewnym katolikiem. I nie chcę rozmawiać o religii, bo na siłach się nie czuję. Niech zostanie jak jest, wdzięczność że mogę w tej chwili z Tobą rozmawiać.

Chyba dojrzałam mój drogi panie by ci dziękować obficie za każdy promień w jasny poranek za moje błędy za życie. Bez przeciwności byłoby nudno na falach dni się kolebać a tak rozwiązań trzeba mi szukać do drobnych trosk się uśmiechać. Mój kłębek przecież wciąż się rozwija jak słowa prostej piosenki dałeś mi boże boską cierpliwość cud wielki i niepojęty. Lecz dałeś także ciekawską duszę rogatą co ciągnie i pcha sama za sobą nie zdąża czasem wtedy klęka pyta i łka. Ale się nie martw z nadzieją idę raz wolno raz podskakuję dałeś mi boże cierpliwość do siebie i tego światła pilnuję.

@al_meriusz Dni mam dobre, chociaż wietrzne, jak w pogodzie :-D. Poprawki wprowadzę i tylko się dopytam, czy jest wg Ciebie w czytaniu różnica w: "wpadnę w ramiona naturze" a "wpadnę naturze w ramiona". Tej melodii nie łapię.

@Sabre_Wolfik ujęłabym temat w ręce jak dmuchawiec, lotki zdmuchnęła i patrzyła gdzie spadają, gdzie wiatr je kołysze, gdzie niesie i gdzie rozprasza. doświadczyła chwili, tej drobinki energii, która w emocjach czy myśli nawiązała taniec z drugą drobinką.

@Sabre_Wolfik Jesli suche drżeńce to są tylko słowa... zgoda. Wyobraźnia plącze dreszcze a ja wolę mówić jeszcze ale za to już nie w słowach! Lepiej nawet pielić wiosnę bo to dotyk jest radosny.

@Sabre_Wolfik Jak przyjemnie i jak pięknie jest, gdy wiosna nas budzi do życia! Choć wolałabym: tańczą żywe drżeńce bo tak to nie wiem co autor miał na myśli :-D

@Paulina_Murias Czasami jakiś temat się pod rękę nawinie, jak zwykłe pielenie. Dzięki za czytanie i znak. Dobrego dnia.

Przy pieleniu poznaję pieszczotę delikatnie zgarniam liście a ona mknie ku słońcu przekornie. Przy pieleniu przebieram palcami tańczą suche walce opuszkami błądzą pomiędzy pędami. Przy pieleniu nucę pieśni rzewne tu ziemia tylko mnie słyszy dłonie karmi oddechem wiosennej tęsknoty muskaniem.

Prosty, ładny. Słów wystarczy. bb

Chcę się kochać w sadzie gdzie wiatr strąca obeschnięte płatki kwiatów potrącając stokrotki wpaść w ramiona naturze. Pojedyncze kłosy trawy szepczą ziemi o miłości. Jesteś. Wyginam się w łodyżkę chwilę pnę się w górę widzę jak pracują pszczoły - nektaru wystarczy dla wszystkich.

Z przyjemnością. Czytam kolejny raz z niesłabnącym uśmiechem. Tak to jest z tą niedojrzałością.

a moja jest inna nie pospiesza nie zawiesza nie chałturzy zerwij miły kwiat peonii do wody go wstaw niech się rozchyli i tak ją czuję tyle że jestem sama

wilgoć karmi kaczeńce żółte główki lgną do słońca pręciki kuszą a ja płynę z wiatru porywem nos marszczę na fali końca. Rozlałam się mój błękicie czerpię zieleni soczyste tchnienie słuchając jak życie spierzchnięte wargi budzi. Szczęścia wystarczy dla wszystkich mrugają oczkami motyle. *** W Tobie dostrzegam moją kobiecość jak w lustrze pulsują dłonie zniecierpliwione dotykiem braku. Miękko mów do mnie póki drży powietrze między ustami a tamtym brzegiem.

@bazyl_prost Lewitacja.

Utkałam sobie z pajęczych nitek pieśń o wolności jak żywą zdobycz splotła mi dłonie jestem w piosence. Zmęczona refrenem wciąż wychodzę na scenę wciąż słyszę twoje słowa lecz gdzie gdzie są twe oczy i ręce? Za tęsknotą w rozmowie szybują zmysły nieśmiało skąd ta gorączka szepnęło ciało w duchu jęknęło słowa to mało mało... Nie będę już dłużej z literek pleść pieśni żywo miły noc idzie spieszmy się spieszmy! *** Pozwól niech spłynie skrzepła tęsknota do tego co już nie wróci jak zachód słońca czy pierwszy uśmiech zostawi miejsce w duszy. Pozwól niech obraz z oczu wyciśnie ostatnie krople poranka jak rosa z trawy oczyści do cna myśli z kochanka. Pozwól już słońcu zajść za horyzont i odejść w dal tamtej duszy w podróży ruch jest wartością stałą i zmienność życiu służy.

@henryk_bukowski A jak już będziesz pewien bez cienia wątpienia bez pytań to będziesz pisał wiersze i o czym?

@bazyl_prost oj bazylu, jak już kompletnie nie wiem jak na zaczepki reagować: tłumaczyć /się? czy olać?

...ścina lód pragnę rośnie temperatura i cienka tafla dzieli ostrze pragnienia... a gdyby tak kopiować jak fragmenty tekstu kawałki emocji i wstawiać tam gdzie co innego spod skóry wystaje na przykład przenieść wczorajsze oczekiwanie na coś miłego na pusty poranek korektorem wybielać znaczenia i copy wklej copy wklej copy

@henryk_bukowski Delikatne. Czarujące. Podoba mi się. bb

@Piotr_Płoszaj Dublowanie nie było zamierzone i chyba nie stosuje się tego tutaj. W moim przypadku poprosiłam admina o zmianę nazwy użytkownika, i to spowodowało zamieszanie. Z innego nicka wchodziłam z kompa, z innego z komórki, mimo wylogowywania itp. Precyzuję, jako przykład. Pozdrawiam, bb

@Piotr_Płoszaj Przepraszam. Dopowiadam: oba konta są moje, kierują do jednego miejsca w bazie. Pomyślałam, że zagrały tu emocje w związku z innym tekstem o poezji. Mogło więc zajść nieporozumienie w odbiorze intencji. Pozdrawiam, bb

@Sabre_Wolfik Pisałam: Czasami zamieniam się w wilkołaka gdy ból przychodzi jak księżyc przeszywa noc do szpiku kości kły rosną odchodzę od zmysłów z pragnienia rękę zagryzam bo żal mi ciebie i czekam zbawienia. Gody jak noc jasna nadchodzą. PS. Jak wydzielić wilka z wilkołaka? ;)