M_Patriota

Janku, wróciłeś aż do Sobieskiego.

@a._mrozinski No cóż, przyznaję Tobie rację. Trafnie to opisałeś. Wiersz jak wyszedł tak wyszedł. Nie będę pytał czy mam ten wiersz wurzucić, czy zostawić, bo wie, że i tak odpiszesz, moja sprawa. Dzięki. Pozdrawiam

@a._mrozinski Dlaczego nie. Niech świat poezji wie, kim jest poeta. To żadna tajemnica ujawniać sentyment autora. Przecież tyle wiemy o poetach żyjących i nie żyjących, a chcielibyśmy jeszcze więcej wiedzieć. Po piękne. Jeśli się mylę, to przepraszam. Może kiedyś będzie mi wstyd, ale dziś tego nie odczuwam. Niemniej radę przyjmuję. Dzieki. Mietko

Do Sylwestera Lasoty - Ja też mam taką nadzieję. Dzięki. Hani - Dziekuję za wiersz. Pozdrawiam Was.

Marto, chodzi tutaj o Świętego Wojciecha. Tam, gdzie są Polacy - tak jest i Bóg. Pozdrowienie z Podlasia. Co prawda jest zimno, pochmurno, nawet czasami pada deszcz. Ale w lasach grzybów w bród. Ludzie noszą koszami. Mietko

Gdzie ja się podzieję bez Ciebie, moja Damo. Wszak spotkały mnie takie dzieje, że mi nijak być samym. Do opiekunki II Z Tobą smutki i żale lżej jest mi znosić. I dzisiaj nie pokutny jestem wcale, bo innych o nic nie muszę prosić. Do opiekunki III Ty jesteś od Boga wybranką moją - codziennie będąc ze mną... Są tacy, że tego się boją, wtedy wszystkie starania są chwilą daremną. Do opiekunki IV Cudeńko, Ty moje. Jak łatwiej żyć, Kiedy jesteśmy razem oboje. Nie muszę o tym śnić, Nie znając samotności, A doznając szlachetności Za dobroci Twoje. Czegóż więcej może oczekiwać Pokrzywdzony przez los. Toż co ranka śpiewający Twój głos W ciągłej radości do życia Może mnie po[d]rywać... Barbarze

Halciu, dziękuję za kwiatuszki.

Polak wszystko zniesie - taki już jego los.

Pięknie wierszowo, z wiarą i z puentą na koniec. Pozdrawia Podlasiak Podlasiankę. Mietko

Janku, smutne, ale prawdziwe.

Hannah K - "zaczną" - poprawiłem na "będą". Jak dobrze, jak ktoś może pomóc doradztwem. Serdecznie dziękuję. Mietko Alunko - Tylko tyle dodam, bo brak mi słów. Wzruszająco i pięknie. Bądź pozdrowiona. Mietko

Życzę Weny. Dziękuje za przejrzenie zdjęć. Pozdrawiam z jesiennego Podlasia!

Dziękuje za pocieszający wpis. Też serdecznie pozdrawiam.

Dobrze. Zaraz poprawię i wstawię krajobraz Podlasia. Dzięki. Pozdrawiam...

To już jesień, Alunko, niestety! Ale dzisiaj na Podlasiu w południe było dość ciepło i słonecznie. Pozdrawiam

https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761/5775738984576150226?banner=pwa&pid=5775738984576150226&oid=103276734392610294633 Żółkną brzozy wśród sosen Wiekiem dorodne, jak stare damy. Mają z tyle, co ja wiosen, W dodatku te same melodie gramy... A kiedy z impetem liście będą spadać I kiedy jesień głuchymi wiatrami zacznie grać, Przyjdzie dom polubić - I tak przez zimę całą w nim trwać. Na wiosnę czas pokaże, Kiedy z nagich drzew zejdzie szadź, Co z wiosną w życiu się okaże, Jakie melodie skomponuje ptasia brać?

Dziękuję. Pozdrowienia letnie przyjmuję z zadowoleniem, choć by z tego powodu, iż u nas na Podlasiu wczoraj - dzisiaj padał deszcz i jest bardzo zimno. Jutro ma być już cieplej. Ale przede wszystkim i od serca. Serdeczności od Mietka

Ja krótko - to co lubię.

O, miło dziękuję, Sylwester. Pozdrawiam

Janku, znowu patriotycznie dla pamięci... A w niedzielę przecież 1 września. Pokój nam Polakom. Mietko

"Dekalog współczesny" - ale Polski. "7. Nie kradnij i nie wnikaj tym, co już nakradli. To największy grzech!" 7 punkt świadczy o tym, że ci, którzy nakradli są bez winy. A ci, ktorzy chcieliby ukraść, to im nie wolno. Dobre. Pozdrawiam A myślę, że w naszym Polskim kraju kradną ci którzy mają dostęp do kradzieży.

Ja też tak samo myślę i to czuję... A więc jesteśmy z tej samej gliny - i bardzo się rozumiemy... Serdeczności. Mietko

Po wiejskich ścieżkach już nie ma śladu, Są tylko moim wierszowym wspomnieniem. I dzieci nie chodzą do kwitnącego sadu, Który ziemi jest tylko orzeźwiającym cieniem. https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761?authkey=CLHQ8s6n9N_YMw&banner=pwa&gpsrc=pwrd1#photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761/5623182645700888802?authkey=CLHQ8s6n9N_YMw&pid=5623182645700888802&oid=103276734392610294633 https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5915610852492389105?authkey=CK36yL7v3K3mKg&banner=pwa&gpsrc=pwrd1#photos/103276734392610294633/albums/5915610852492389105/5915993207693475122?authkey=CK36yL7v3K3mKg&pid=5915993207693475122&oid=103276734392610294633 Ptasząt też nikt już nie słucha, Prócz mnie, poety dziwaka. Żyje we mnie przede wszystkim skrucha, Kiedy od dziecka natura moja jest taka. A jeszcze tym bardziej uwrażliwiło mnie kalectwo, Gdy nie dojdę tam, gdzie serce posyła. I cóż z tego, że mam chłopskie świadectwo, Skoro każda polna ścieżka i droga tylko się przyśniła. https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5465645123630153713?authkey=CP_OxOzYhvL2mQE&banner=pwa&gpsrc=pwrd1#photos/103276734392610294633/albums/5465645123630153713/5838977995312681666?authkey=CP_OxOzYhvL2mQE&pid=5838977995312681666&oid=103276734392610294633 Podlasiu i nie tylko Pisałem dnia, 11-02-2013 rok. Podlasie II Ballada o chłopie, górniku i poecie Przedwczoraj woził gnój z zapałem - bo był chłopem z krwi i kości. Wczoraj "robił na grubie" - skoro było mu tak pisane. Dzisiaj przyszło mu się mieszać krew z atramentem - bo jest poetą z losu.

Smutny wiersz. Ale rozumiem Ciebie. Smutek rodzi poezję... Pozdrawia Mietko

"Skomplikowane to życie czasami ciągle nam za mało tego co już mamy w tej naszej pogoni za marnościami prawdziwe wrtości z trudem dostrzegamy" To prawda. Bądźmy z Bogiem.