kuba skawa

Dużo uczucia i dobrych chęci, w tekście zupełnie surowym i nieobrobionym.

Dziękuję, jestem usatysfakcjonowany :)

Zrozumiałem : "jesteś daleko ale jest jeszcze nadzieja"... To jest cudne, piękne, urocze, bajeczne ale dlaczego ty mi to mówisz ?

Jesteś daleko ale jest jeszcze nadzieja... ;) Dlaczego autor uznał, że to jest coś, czym warto podzielić się z czytelnikiem ? ;)

Ciekawe, co pod ziemią głęboko się dzieje? Czy piekło czerń utraci, czerwień mu przygaśnie? Grzesznikowi przewina raptem wybieleje, bez czarta w zaspach śniegu zło na Ziemi zaśnie? Urocza końcówka :) Cały długi początek do okrojenia i kondensacji, np. "Świt już. Do okna zdążam jak co rano, biegiem. ... ... może dziś inny kolor znajdę poza bramą. Na nic!" to wersy dla treści "rozbiegowe" i mało użyteczne. "Wszystko powoli traci swoją barwę ... Potraciły kolory i domy i drzewa" tego typu powtórzenia, sprawiają wrażenie nie panowania nad tekstem. Wiersz wart tego, by poświęcić mu jeszcze trochę czasu. :)

Motyw podróży mikrokosmicznej, doskonale mieści się w popełnionym dziełku... Dziękuję. P.S. Co do metafizyki (takiej czy owakiej), to ona nie istnieje w sposób naturalny i autonomiczny. To jest zawsze projekcja wewnętrznych potrzeb nadawcy i odbiorcy, człowieka w ogóle... :)

Odmilczam serdecznie :) Dziękuję.

Pięknie powiedziane... Ba! Żeby tylko jeszcze jakiś samotny mężczyzna na świecie naprawdę umiał to docenić! Niestety - rzadko tacy się trafiają... :-( Mężczyźni (pewnie i kobiety też) w większości wolą partnerki spokojne, przewidywalne, wykonujące codziennie w kółko te same, rutynowe czynności. Bo to jest bezpieczne, chociaż nudne. Niestety. Pozdrawiam serdecznie, Kuba! I dzięki za ten poetycki post! Problem jest chyba w rozumieniu "bezpieczeństwa", ono nie może być zatrzaśniętą szufladą, w której człowiek żółknie jak stare papierzyska, żarte przez mole...Nie da się w pełni smakować życia bez "ryzyka", sprawdzenia co jest za górą, za rogiem, za przymkniętymi powiekami. Moje "bezpieczeństwo", to skorupka ślimaka wędrowniczka (koniecznie dwuosobowa) z napisem na drzwiach - "Tu mieszka Indiana Jones i Indian Jonesa. Nie wchodzić bez pukania a najlepiej wcale !" :))

zapachy toksyny nuty winne... i kwaśne między nami a prawdą jak pnącze spowija nas chemia w mroku zjawia się światło Tak bym to widział. Zaiskrzyło od pierwszego zapachu... ;) P.S. Wielokropek obowiązkowo... :)

noc jest kwintesencją subtelności noc jest sednem sztuki noc jest pustynną oazą Nieźle, chociaż pióro na razie bardziej wrażliwe, niż wprawne :) Razi mnie pewne natręctwo definicji (noc jest, jest, jest). Wolałbym, żeby autorka przedstawiła Panią Noc a wnoski zostawiła czytaczowi. Nie lubię być przy czytaniu bezrobotny :)

Myślę, że "wracający" peel, staje się w jakimś stopniu stoikiem, co pozwala utrzymać krew we właściwej temperaturze :) Dziękuję. :) Bo ja wiem? Nie każdy się staje stoikiem. O mnie raczej tego rzec nie można... :-) Jestem ponoć wyjątkowo impulsywna i spontaniczna, a także - mówią - nadwrażliwa. Męczę się ze sobą, owszem, przyjaciele za mną także, ale mnie lubią i mówią, że jestem przez to "ciekawie nieprzewidywalna", a ponadto przeżywam też niesłychanej wysokości euforie szczęścia i zachwytu. :-) Świat bez "ciekawie nieprzewidywalnych" kobiet byłby nudny... :)) Z doświadczenia (i praktyki ) wiem, że to świetnie sprawdzający się układ : mężczyzna-stoik- drzewo i kobieta-żywioł- wiatr. W dzień szaleje, gania gdzieś po świecie, psoci a wieczorem zmęczona wraca i usypia w gałęziach ramion... :)

Dziękuję, Krzysztofie :)

"krok po kroku docenię wartość nie najgorzej i bez pośpiechu noga za nogą ruszę piechotą" Mam wrażenie, jakby nasze wiersze, przysiadły gdzieś razem na kamieniu przydrożnym, pomilczały chwilę, pokiwały głową i poszły, każdy w swoją/wspólną drogę... :) Dziękuję. Najpewniej się spotkały, co zresztą możliwe, jako że i ja lubię sobie czasem, na kamieniu polnym lub leśnym, gdzieś cupnąć, pomilczeć, pomyśleć i ruszać dalej. Odnośnie Twojego wiersza, jeszcze dodam, że śledziłam jak się zmieniał, uczyłam się równocześnie, jak zmiany mogą pozytywnie wpłynąć na efekt końcowy. Teraz jest moim zdaniem - dopracowany i czytelny dla wszystkich a jednocześnie nie mniej piękny! Ładne wiersze piszesz i masz "dobre oko" na tyle, by widzieć co w wierszu nie najlepiej, cenię bardzo to w Twoich komentarzach. Nieustające serdeczności - baba I cóż ja mam odpowiedzieć na tyle serdeczności ? :) Pozwolisz, że serdecznie sobie pomilczę... :)

Przesiąknie w moje serce, subtelnie łacząc w duszy, odwzajemni cichy pocałunek, uwodząc bez uporu. Kochana Śmierci... A kiedy Kochana Śmierci, uwiedzie również matkę, dziecko, kobietę którą się kocha - to co wtedy...? Wybacz autorze, piszesz głupoty.

Dziką prostotą namiętność gonić ślepą Co to za stwór - "dzika prostota" ? ;)

Uspokój się. Wyłącz syreny. Poza pewnymi.... obszarami.... wiersz urzekł mnie tak bardzo, że na tamtą chwilę zabrakło mi słów - po prostu. Kolejny fałszywy alarm, te systemy alarmowe, to kupa złomu :)) Dziękuję.

Myślę, że "wracający" peel, staje się w jakimś stopniu stoikiem, co pozwala utrzymać krew we właściwej temperaturze :) Dziękuję. :)

"krok po kroku docenię wartość nie najgorzej i bez pośpiechu noga za nogą ruszę piechotą" Mam wrażenie, jakby nasze wiersze, przysiadły gdzieś razem na kamieniu przydrożnym, pomilczały chwilę, pokiwały głową i poszły, każdy w swoją/wspólną drogę... :) Dziękuję.

"W pół", sugeruje zaskoczenie, nagłe zerwanie "słowa"... to jednak bardziej dojrzewanie do ciszy, akceptacja naturalnego biegu rzeczy -domknięcie koła... Dziękuję. :)

Coś z tym muszę zrobić, bo mi się cały wiersz wychlapie ;) Dziękuję.

Czyli normalny... :)

Kiedy kobieta mówi, że nic nie powie, włączają się moje wszystkie systemy alarmowe ;)))

:))))))))))))) poczekam i wrócę na koniec! kolejki :)) Piątka z taktyki ! :)

Zgubna wiara w dobro tego świata Ze szczytu strąciła w czarną otchłań Życia, które w jednej chwili uległo zmianie. Ech, ta młodzieńcza wiara i czarne otchłanie... :)) Autorze nie będę komentował ale proszę, zajrzyj do tego tekstu za dziesięć lat - zapewniam, zabawę będziesz miał przednią... P.S. Radzę, bo sam spróbowałem... :)

jednak mnie inspiruje głos Ryśka z Dżemu oraz czekolada z orzechami może jestem dziwna ale przynajmniej nie mam zamiaru przebijać sobie brwi Nie miałem pojęcia, że życie jest takie proste... ;)