kuba skawa

Oczy pełne pożądania, świadczą o tym, że człowiek pożąda ;) Absolutne odkrycie ! Coś, co zawsze chciałem wiedzieć o seksie ale bałem się zapytać ! ;)

Kupka nawozu na pustyni, to tylko kupka nawozu - do oazy bardzo daleko... Gdzie woda cezary, gdzie woda ?! ;)

Peel jest raczej milczący ;) Dziękuję.

Przyjmuje, przyjmuje, tylko pod stołem... :))

Tak, duża zawartość bieli w bieli :)

Arkadiuszu...opowiedz! ;P Autorze podoba się, a ciekawe, co w środku było? może by wyjaśniło...ale Arkadiusz wie :)) tak sobie wpadam tu co i raz co i dwa...a za co i trzy - podoba się bardziej, zwłaszcza to o niej (albo o nim) :)))) Strach pomyśleć, co będzie za co i pięć... ;) Dziękuję.

pierwsze słowa śniegu .....zima się zaczyna.... pierwsze słowa śniegu.... początek chłodu, chłód i zima mogą sięgać poza obszary pogody.... jak zawsze przychodzisz nigdy .... jak zawsze przychodzisz – nigdy z tym, co można sobie tylko wyobrazić w zakresie relacji on ona... jak zawsze przychodzisz nigdy – nigdy nie przychodzisz.... za oknem – bariera ochronna lub tylko okno po prostu... lub okno jako środek. przeczesałam dla zabawy. z kilku słów można wiele wydobyć pod warunkiem, że są odpowiednio zestawione. tu odgadnąć łatwo ale jest tego wiele - wiele w małym. brakuje w nim tego zachwytu krajobrazem świata są tylko ciche rozmowy o tym co wokół pozdrawiam "brakuje w nim tego zachwytu krajobrazem świata są tylko ciche rozmowy o tym co wokół" Autor jest usatysfakcjonowany :) Dziękuję. P.S. Acha, czasem to "wokół" przejmuje inicjatywę słowa - kształtuje, nazywa nas...

Gdzieś tam na początku, to był bardzo długi wiersz - wyjąłem z niego prawie wszystko, zostawiając tylko tyle, by mógł "przeżyć" ;) Dziękuję.

Może gdy śnieg się "rozpisze, rozgada", będzie łatwiej... ;) Dziękuję.

Przyszłość Nie wiem jaka przyszłość poetycka przed autorem ale pracy - baaardzo dużo ;)

(koniec) Powiedzmy, koniuszek... ;)

Nie jest. Bez "powiewu człowieka", proszę... :)

Dostrzegam duży potencjał i sporo nieporadności. To co zostało określone w komentarzach "prozowatością" i zostało następnie oprotestowane, to nic innego, jak zwykły bałagan stylistyczny pt. się wzięło, się napisało. Z pierwszej zwrotki do ocalenia, może ze dwa wersy : Czytam raport pogodowy sprzed 37 minut Wiatr zbliża się sukcesywnie. Postanowiłam, zadzwoniłam, wyglądam - to przejaw bezradności w panowaniu nad słowem - ogon macha psem ;) Dalej dużo lepiej. :)

Cezary, cezary... "dla ciebie to zabawa, nam chodzi o życie" ;))

jak zawsze przychodzisz nigdy za oknem pierwsze słowa śniegu

jestem pewny moi mili że jest w śród was ktoś kto czytając ten wiersz sam siebie o to zapyta Przesadny optymizm ;)

Koszmarek.

Biorę tylko tytuł. Autor nie mógł się chyba zdecydować, czy chce wzruszać, czarować, żonglować, bawić czy kpić...

My wiemy dobrze że zbliża się wiosna. Pora radości, uśmiechu, drzew No właśnie -skoro wiemy, to po co pisać ? ;) Autorze czekam na coś, co będzie tylko twoje...

zarastam wnętrzem walczę o każde ziarno śpiesznie umyka dzisiaj kiedyś otworzę okno zaczerpnę trzepotu skrzydeł W tym układzie wiersz bardziej się otwiera, zostawiamy peelkę bliżej "okna" - z nadzieją. Kiedy spuentujemy walką o każde ziarno - "kiedyś" nabiera posmaku nieznacznego uniesienia głowy znad dziobania, marzenia - mrzonki... Lubię takie pisanie. :)

Jak powszechnie wiadomo pasożyt to choroba, myśli bolesne bolączkują, serce (nadmyślące) przejmuje funkcje głowy, żądlące pasożyty leczy się (!) lekami a całość składa się z fragmentów, części składowych (rewolucyjne)... Nie, to wcale nie jest bezsensowne ;))

dla kilku sekund, mgnienia chwil. Minuty ocalenia. Autorko brzmi to może efektownie i "poetycko" ale jest sztuczne i bez sensu. To tak jakby spadać z dziesiątego piętra i na wysokości piątego cieszyć się, że to jeszcze tak daleko ;)

Podążają cienie w rytm nowego miasta Plątaniną ścieżek snują się w ciśnieniu Cień w ciśnieniu i jeszcze się snuje ? :) Tam gdzie kłębowisko rąk i neuronów Jak się skłębią, to nie sposób odróżnić gdzie ręka, gdzie neuron ;) Powydziwiane i bardzo niezgrabne.

Wielka słabość i jednocześnie wielka moc, wynikająca z kobiecej umiejętności łączenia fatalizmu, przeznaczenia i akceptacji - jesteś mi pisany, więc gdzie mam cię czytać... Na szczęście są świerszcze :)) Piękny wiersz.

Zmiany boleśnie odrzucają zbędne rozwojom żywe byty Co w takim razie jest potrzebne " rozwojom", jeśli nie żywe byty ? ;)