kuba skawa

Myślę, że haiku stała się krzywda ;)

Siła prawdziwą uwolnisz rozum z gorączki W przypadku wiersza, niestety nie udało się ;) Nieskładne, brzydkie, bezsensowne.

Nie bardzo wiadomo, co to/kto to : - punk - starzejący się punk w objęciach stabilizacji - punk ekonomiczny, bardziej z konieczności, niż wyboru - rozchwiany, egzaltowany peel z czarno -białym filtrem na oczach (puenta !) Nie mnie oceniać, jak wiersz powstawał (skąd mam wiedzieć ?) ale sprawia wrażenie pisanego na szybko, nonszalancko, najmniejszym kosztem. Wyszło mniej niż średnio.

Niestety, to bardziej pamiętnik niż wiersz -trochę obiegowych marzeń i osobistych zwierzeń, zupełnie nie obrobionych poetycko.

już tylko milknę brakuje mi tchu w nadgarstkach Te dwa wersy wynagrodziły mi wszystko to, czego brakło w porzedzających... :)

jeszcze sobie poleżymy tylko nie pobrudź mi notesu bo gdzie cię spiszę? Jak na razie, to tylko brudnopis ;)

Jeżeli masz nadmiar wolnego czasu, możesz to powtórzyć jeszcze parę razy ;) Nie podniecaj się tak, twoja dysleksja została już przyjęta do wiadomości...

Taki to ma dar a łamaga taka. Po -łamaga... ;)

historie ze strun prawdziwych Pomysł konsekwentnie zrealizowany ;) Ma klimat, dobrze się czyta. :)

dobre pociągnięcie wiersza pozwala czytać go lekko gryzą się "dzień" z "dnia" i przedostatni wers niezbyt górnoloty co do reszty, ale w całokształcie można uwierzyć w przekaz i ja wierzę pozdrawiam r można uwierzyć w przekaz i ja wierzę Bez tej wiary nie ma wiersza, nie ma autora... :) Dziękuję.

tylko po co skoro wszystko na nic Pisać też nie warto ;)

cyganisz :))))) czytam :)

plus minus a ty się zabujałaś jestem wyłączony co z tego Szkoda wiersza na taką puentę, która nie jest puentą. Trzykrotne "co z tego", chyba wystarczy by zrozumieć, że nic z tego...Zabujanie też oczywiste, bo skoro peel jest wyłączony, to jedynym pretekstem do cotegowania, jest piegowate, uczuciowe co nieco ;)

Pokaż mi dłonie a powiem ci kim jesteś... ;))

Sława, Sława...może jakiś numer telefonu do niej ? ;)

bo nie ma na świecie ludzi którzy bezinteresownie i przy zdrowych zmysłach pomagają innym nie zadając przy tym zbędnych pytań Radzę głęboko podumać nad znaczeniem słowa "pomoc" i sposobem jego użycia w wierszu ;)

Gdy maluje się "błotem", to i pod paznokciami coś zostaje... :) Dziękuję.

Ja, ty, oni jako elementy bezwzględnego teatru Unoszeni siłami fortuny i wiatru Mnie skromnego czytelnika, proszę w to nie mieszać :) Psa również - anarchizujący peel z ogniem rewolucyjnym w oczach, zapomina, że psa trzeba nakarmić i trochę z nim pobiegać ;) Bardzo niedobre.

Łup, łup, łup. Dudni w uszach rytm Epoka słowa łupanego, ze wszystkimi tego konsekwencjami ;) Do kitu.

Po pierwsze znaleźć temat. Pisać o płaczu, bo smutno i źle, to tak jak pisać, że człowiek je, bo głodny, śpi, bo niewyspany... Po drugie zastanowić się, czy ma się coś do powiedzenia, odmienianie łez przez przypadki i rozpacze, to jałowe kręcenie się w kółko. Po trzecie, poszerzyć słownictwo, zamiast wybierać z dziesięciu dyżurnych słów, wybierać np. ze stu, jeżeli brakuje - wymyśleć lub "wyczytać".

Powoływanie się w tym przypadku na heksameron, jest lekkim nadużyciem ;)

jeszcze nie sypną popiołem z mojej urny I tego się trzymajmy ! :) Lubię kiedy wiersz zmaga się z materią rzeczywistości, dotyka "tu i teraz", nadając mu jednocześnie wymiar uniwersalny. Świetny tekst, sprawna ręka. Brawo ! :)

Materiał na parę fraszek, jako wiersz - niekoniecznie.

w cieplarnianej szumiały drzewa każde na swoją nutę pieśń była piękna do zapamiętania Zniechęca do wiersza, drzew i pieśni ;) Delikatnie mówiąc -nieco zużyte.

Dość nieporadna, plażowo- przytulankowa fabułka na siłę rozrzucona w wersy.