Joanna_Soroka

Sokratesie szanowny, czyś Ty się zanadto nie zagalopował? Co ma wspólnego mój wiersz z piłkarzami, pływakami, czy samospaleniem. Jak kiedyś mi przyjdzie do głowy napisać wiersz gdzie tematem będzie odejście z tego świata w formie samospalenia, to podejdę do tego zupełnie inaczej. Póki co tematy za strefy 11 mnie nie interesują, a samospalenia z przyczyn politycznych też nie bardzo. Nie twierdzę, że w moim wierszu jest jakiś odkrywczy temat, ale porównać do dinozaura można wszystko. Wszystko już było i powtórzy się nie raz. Ale dzięki za wizytę i pozdrawiam serdecznie

No, istotnie, iskrzy mi ze cztery razy :) Ostatnia zwrotka może być taka: a nim w końcu spopieli, jeszcze nie raz błyśnie.

Dzięki wielkie Panie Adamie. Robię co się da, żeby wyzdrowieć :))))

To ja się jeszcze dopiszę, bo powyżej limeryki, albo fraszki PEAN - pieśń uroczysta, dziękczynna, pochwalna; hymn. PANEGIRYK - utwór pochwalny, (przesadnie, pochlebczo) wysławiający osoby lub wydarzenia.

Sokratesie, inaczej myślimy. Mój zamysł był taki: To ognisko w wierszu to człowiek. Płonie przez całe życie i nieuchronnie dąży do spopielenia, czyli śmierci. Ważne aby palić się jasnym blaskiem, płonąć ogniem, który ogrzeje nie tylko nas samych ale i bliskie nam osoby, dlatego warto szukać w sobie tych iskier, aby ognisko paliło się równym płomieniem. Wtedy tylko wypali się do końca. W przeciwnym razie zostaną w popiele niedopalone resztki - niewykorzystane możliwości, czy może stracone szanse. Sonet oprócz 14 wersów i układu rymów (chociaż współczesne sonety rymów nawet nie mają), powinien jeszcze zawierać w pierwszej zwrotce opis tematu, w drugiej odnosić się do podmiotu wiersza, a tercyny mają zawierać refleksję na jego temat. Dlatego nie jest dłuższy, bo dotyczy tylko konkretnej, jedne myśli, konkretnego tematu. (To odpowiadając na Twój zarzut, że mało w nim treści). Chociaż może istotnie tych przyczyn, dla których warto płonąć mogłoby być więcej :) Nie musi się podobać, to takie niewspółczesne pisanie i tyle sonetów już powstało, a taki temat jest w niejednym z nich. Tak jak i problemy też mamy wszyscy podobne. Zdania z Twojego komentarza, jak najbardziej nadają się do wykorzystania, przy pisaniu następnego sonetu. Ten o tirze mógłby być zabawny :)) Pozdrawiam serdecznie

Pean (mł)odzieżowy O antropologii wzorze niedościgły, nad tłumem młodzieży górujesz zuchwale. Tobie ślę ten pean w owych słowach śmigłych, boś zamiast się bawić, myślał w karnawale, o tym aby dziatwę zgrzebnie i wygodnie odziać mundurowo, by się nie wychylił, czasem młodzian który, odziewając modnie i by się z płcią jakąś inną nie pomylił.

Tutaj jest pierwowzór pomysłu i natchnienie konkursowe - tak było i po prostu tak zostało: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=54939#dol Ok, wszystko jasne jak słońce i wzniosłe jak pean :))) Lecę pisać :)

Może jeszcze uda mi się coś napisać, póki co to tylko nieśmiało przypomnę, że powinno być "Konkurs na pean" Chociaż ten błąd pasuje do pierwowzoru i przyczyny ogłoszenia konkursu :)

Może i racja z ta nudą. Jak to w życiu, za wesoło nie jest. Chociaż gdyby tak próbować z wierszy ( a chyba wyjątkowo tak jest w sonecie) wyjąć tylko to co jest samą ich esencją, to po jednym zdaniu by zostało. A jesteś pewien Sokratesie, że to o młodość chodzi, a nie o miłość? Co i raz spotykam 20-letnich staruszków i 40-letnich młodzieńców. Wszystko od tej iskierki zależy jak mi się zdaje :)))))

nad otchłanią :) Głęboką :)))

W zasadzie się zgadzam, tylko to ognisko jest nieprawdziwe i o iskierkę z uczuciem związaną, czy może z chęcią do życia, bardziej chodzi, niż o taką, która oparzy :) No właśnie nie wiadomo czy jest pewien, raczej wierzy, że gdzieś w popiele taka iskierka się tli Racja. Może być tak: To co spotkam po drodze, musi już wystarczyć, Wielkie dzięki za uwagi. Pomyślę jeszcze nad tymi powtórkami. Sonety bardzo lubię. Trochę mi te środkowe rymy drugiej zwrotki takie..hmm..wyszły i miałam wątpliwości. Ale słowa do treści pasują :)) Pozdrawiam serdecznie

Panie Adamie, czyli z czym się skojarzył ? Grypę mam i coś ciężko myślę. Co po tej prawej, bieżącej stronie jest?

Jan Gruchlik Dziękuję, chociaż wolałabym aby Pan dostrzegł coś więcej poza rymem w wierszu, nawet jeśli byłby to nawet błąd :)) Pozdrawiam Oxyvia J. Bardzo dziękuję Smutno, ale jakaś iskierka optymizmu sie jeszcze tli i mam nadzieję, że nie zgaśnie prędko :)))) Pozdrawiam serdecznie.

I cóżeś ty uczynił Janie Gruchliku Chopinowi?!!!! :(((((

Chyba Pan nie docenia czytelników, Panie Adamie :) To nie jest wiersz o grilu, ani o parowozie :)

"ciepłem rozgrzewa, przygasa, rozbłyska. a mnie się wtedy marzy taka iskra” Fircyk “Ognisko” A kiedy już przygaśnie, czy znajdę w popiele choć jedną iskrę ciepłą, co zaświeci w oczy, by niespodzianym żarem do głębi zaskoczyć znów jasno zamigotać, wskazać nowe cele. I w dalszą drogę z nimi wyruszę już śmielej bo gdy wciąż niespełnione, uśpione zostały, potrafią dzień wypełnić i kalendarz cały, wystarczy tylko jedna, to przecież niewiele. Rozbłyśnie i pomoże, by od nowa walczyć, w codziennych sprawach szukać sensu i spełnienia. Czy jeszcze mi się uda znaleźć taką iskrę? To co spotkam po drodze, musi już wystarczyć, bo każdy dzień jest ważny i wszystko się zmienia, a nim w końcu spopieli, jeszcze nie raz błyśnie.

Jacku również pozdrawiam i dzięki za zajrzenie :)

Dzięki Piaście Wszystko przemija, a potem wraca i tak w kółko :)))) Pozdrawiam serdecznie.

Zrozumiałam o co Ci chodzi, ale to mój wiersz. Być może kolejny, ale każdy ma prawo do swojego sposobu wyrażanie uczuć i swojego wiersza. Nie wszystkich znudził. Jeśli znasz taki wiersz gdzie w podobny sposób jest potraktowany temat, to podaj link albo autora i tytuł. Wierszy o uczuciach jest tyle, że nie sposób ich spamiętać. Może mój wiersz Ci się z jakimś skojarzył. To byłoby ciekawe porównanie.

Wirtualne winko :) Cóż za temat na wiersz :)

Panie Adamie To jest dobry pomysł.:)))

Espena Sway Wiersz wkleiłam z powodu walentynek. To taki wiersz-piosenka tylko muzyki nie potrafię dopisać. Czy jest pamiętnikowy? Tak można powiedzieć o każdym wierszu o uczuciach. Ludzie raczej tracą umiejętność wyrażania uczuć, może to jest to nowe, o którym mówisz. renifer rudolf Dzięki, pozdrawiam po-walentynkowo :)) Marlett Dzięki Postaram się częściej zaglądać Też po-walentymkowo serdecznie :))

Nie martw się już, wszystko przemija, a zapomnienie kwestią czasu. Wina? Być może, lecz niczyja. I o co tyle jest hałasu? Że ty, że ja, przez chwilę razem. Już nie myśl o tym, nie potrzeba. Nie było dane, nie tym razem. Tylko przeszkadza słowo przebacz. Czas cię wyleczy i zapomnisz. Wszystko w codzienność się przemienia. Jak piórko z wiatrem, ta myśl o mnie, uleci, zniknie, już jej nie ma. Ciągiem wydarzeń życie płynie, radości niesie, gorycz klęski. Nie martw się już, bo wszystko minie. Zostanę tylko ja, by tęsknić.

Pomysł fajny, całosć zabawna i z morałem w dodatku, tak jak lubię na samym końcu, gdzie okazuje się dopiero o co tak naprawdę chodzi. Skazani na zapominanie - jest w tym prawda :) Troszkę za duzo słówka "no" ale wiersz ma taki zapominalsko- humorystyczny akcent więc może być. Całość dobrze się czyta, ale są miejsca gdzie należałoby poprawić rytm. Całości poprawiać nie będę, a autorka sobie sama doskonale poradzi, ale taki przykład np. pierwsza zwrotka lepiej by brzmiała tak: Coś miałam zrobić. Chyba coś ważnego. Po to tu przyszłam... No, co to ja miałam?… Coś miałam zrobić; no, ale dlaczego? A niech to!… - zapomniałam. W drugiej zwrotce te "drwinki" trochę dla rymu i zdrobnienie tu nie bardzo pasuje, więc może tak: Ludzie, pomóżcie! No co się gapicie i macie takie niewyraźne miny. Miałam wykonać tu coś należycie, poważnie i bez drwiny!

To prawda, ale pod warunkiem, że wiersz spełnia jakieś normy. Twój wiersz jest po prostu zły. Bóg, patos, ta "księga ludzkości"- co to jest w ogóle. Wiersze o Bogu są też potrzebne, ale muszą być doskonale napisane. W Twoim wierszu nieznośne banały, rymy byle jakie, a rytm do kitu. Pisanie wierszy to duża przyjemność, ale jeśli chce się je komuś pokazać, muszą też sprawić przyjemność czytelnikowi. W dziale "warsztat" można umieszczać wiersze niedopracowane i wtedy nikt się nie dziwi, a i rady można się spodziewać. Tu takie wiersze irytują, może niektórych za bardzo, ale trochę ich sprowokowałaś swoją reakcją na krytykę. Komentarze dotyczą jednak wiersza, więc się nie przejmuj. :)) Wiele osób ma na swoim koncie jakiś wiersz nieudany. Powodzenia. Ps. Czy Pawełek, to jakiś znajomy podlizuszek :))) Nie wątpię, że jest Pani miłą osobą.