krzysztof marek

gratuluję Wam wspaniałego wieczoru :))) i sobie tylko powzdycham choć chwilkę, heh... pozdrawiam.

delikatnie i ładnie, jak to u Ciebie Krysiu. jedno co mnie tak uwiera troszkę to "contra". może kursywą chociaż, dla odróżnienia obcojęzycznego słowa...? ale ty tylko oczywiście moje widzimisię ;)) bo wiersz jest twój i "contra" w nim również ;) pozdrawiam.

troszkę przekornie jak dla mnie z tym "przebaczeniem diabła"... ;) ale pasuje do klimatu wiersza niesamowicie :) pozdrawiam Aniu.

kicz... e tam... piszesz (przepraszam za niezbyt skomplikowane określenia) ciekawie i po swojemu. tutaj również. pozdrawiam.

ciekawie, ta data powoduje u mnie wspominkowy klimat i kojarzy mi się z rozmową w tramwaju ;) pozdrawiam.

w tym wierszu wszystko jest na swoim miejscu. gratuluję szczerze Rafał tego utworu. pozdrawiam!

i może coś dopisze życie więcej bo sucho słowem mądre wersy Judyto. naprawdę. pozdrawiam.

tak tak, z tą pieluchą to rozpowszechniona rozrywka wśród niemowlaków :) pamiętam "mizie" swoich córek. a coś im jeszcze zostało z tego "miziowania" mimo że urosły trochę ;) dzięki za rozmówkę Judyto :)

nie sposób nie zaznaczyć, że się tutaj było i czytało. jeden raz, drugi raz, trzeci i następny... :) piękny, melodyjny, bardzo uczuciowy Twój wiersz Aniu. pozdrawiam.

a może "przypasany"...? bo jak "przepasany" to "cieniem drzewem"... no jakoś mi nie pasuje ten ostatni wers. bo całość interesująca. pozdrawiam.

dobrze się czyta, tematycznie ciekawie. chyba wczoraj nie było motywu z Katyniem. szczerze mówiąc ja bym go tutaj nie wrzucał. dlatego że to temat bardziej skomplikowany, a przy tym chyba bardziej jednoznaczny niż Irak. ale to tylko oczywiście moja opinia. pozdrawiam.

prawda! fajne mini Jagodo. pozdrawiam!

pozostaję przy swoim :) całkiem spóźniony. przepraszam, byłem z dzieciakami w cyrku, takim prawdziwym ;) ciekawe obserwacje były :) pozdrawiam Judyto, jeszcze raz dzięki za czytanie :) aa...no to teraz rozumiem, fajnie! pewnie tato miał lepszą zabawę z dziećmi niż dzieci w tym oto tamtym cyrku(;, J. serdecznie, nie ma za co fajnie było! przypadły mi sztuczki iluzyjne typu: jest pani w skrzyni, a za chwilę - nie ma pani w skrzyni ;) też bym tak chciał ;) pozdrawiam Judyto!

jak dla mnie za mało treści. zbyt hermetycznie. bo może być ciekawie. pozdrawiam Judyto.

mnie nieraz zastanawia co oznacza WYBITNY, najlepszy - poeta...? i sobie myślę, że tak jak w życiu, najsprawiedliwiej ocenia i klasyfikuje HISTORIA. pozdrawiam.

"prawie nazwany poetą" nie jest tożsame z "prawie poetą", tak mi się widzi. dzięki za czytanie i komentarz. pozdrawiam. Co nie zmienia faktu, że nasze wypowiedzi nie kłócą się ze sobą, bo ja zawarłem tu tylko swoje przemyślenie, a nie krytykę wiersza. W piewszej części zaznaczyłem, że chodzi mi o: (prawie) nazwany poetą, bez "prawie", ale źle to mogło zostać odczytane, dlatego pozwoliłem sobie wyjaśnić dokładniej.Pozdrawiam. jasne, oczywiście że tak. pozdrawiam.

Zgadzam się z opinią Marcina B. i Anny Pary.

"prawie nazwany poetą" nie jest tożsame z "prawie poetą", tak mi się widzi. dzięki za czytanie i komentarz. pozdrawiam.

poddane... czy ja wiem? póki co to ja się poddaję ;) też ślicznie pozdrawiam.

nie szukam czarodziejstwa. bo i po co? dzięki za zaglądnięcie Aniu. pozdrawiam.

protestuję. nie kokietuję! przestaję wierzyć w tajemniczą wenę. podstawą do tworzenia jest spokojny albo zwariowany duch. tak mi się widzi ostatnio, coraz dobitniej... dzięki za czytanie Magda. pozdrawiam :)

poczytam, jasne że tak. dzięki za czytanie. pozdrawiam.

szczerze mówiąc Judyto, nigdy na sto procent nie utożsamiam się z podmiotem utworu. nie oznacza to, że utwór nie jest autentyczny. jest, ale z odrobiną spojrzenia z tak zwanej góry. ale coś w tym jest, masz rację. i serdecznie również, troszkę spóźniony ;) tak..zgadzam się z tym utożsamianiem, jednak podtrzymuję co do zbyt, J. (:w samą porę! pozostaję przy swoim :) całkiem spóźniony. przepraszam, byłem z dzieciakami w cyrku, takim prawdziwym ;) ciekawe obserwacje były :) pozdrawiam Judyto, jeszcze raz dzięki za czytanie :)

z marszu ;) dzięki - też z marszu. pozdrawiam Judyto :) coś w tym jest co napiałeś, ale czy nie nazbyt krytycznie do samego siebie? J. serdecznie z marszu szczerze mówiąc Judyto, nigdy na sto procent nie utożsamiam się z podmiotem utworu. nie oznacza to, że utwór nie jest autentyczny. jest, ale z odrobiną spojrzenia z tak zwanej góry. ale coś w tym jest, masz rację. i serdecznie również, troszkę spóźniony ;)

z marszu ;) dzięki - też z marszu. pozdrawiam Judyto :)