krzysztof marek

podoba się. co niezdobyte kusi ;) pozdrawiam bestio!

a mnie się też podoba. zresztą, adekwatny do rzeczywistości. no i tempo wiersza, również odpowiadające rytmowi codziennej codzienności. pozdrawiam Panie Biały!

pamiętam z W. na bardzo tak Twój wiersz. darzy nadzieją. pozdrawiam Krysiu :)

człowiek... oto człowiek nawet gdy został z niego zapach i powiew bo cały jest (jest?) "tam" po drugiej stronie. z takim przesłaniem kojarzy mi się Twój wiersz Judyto. wiara! a wiersz, malowany słowem! bardzo piękny! pozdrawiam serdecznie :)))

czułość ma swoje prawa. wiersz prawdziwie prawdziwy. niepewność o wasze jutro potrójne zabieram bo ja już nabyłam nażyłam jedni drugich brzemiona noście... tak mi się skojarzyło. ale nie kosztem rezygnacji z samego siebie bo mi takowa płynie z wiersza... który jest piękny Aniu! pozdrawiam ciepło :)))

POpieram w całej rozciągłości. wiersz oczywiście! i już najnormalniej w świecie poZDRAWIAM autora!

wiersz mknie treścią. podoba mi się Marcinie i widzę że nie tylko mnie. hm. wydaje mi się jednak że w puencie zbędne jest mi. ale to tylko drobna sugestia. pozdrawiam!

tak właśnie. pustynia gdzie tylko okiem sięgnąć. ze wschodu do śmierci kojarzy mi się z cywilizacją z kierunku niewymienionego. ale nie zgodzę się że nie warto szukać myślę że choć kawałek studni jest... ciekawy choć smutny wiersz. taki "klasyk" Twój Panie Biały. super! pozdrawiam.

Taki to ma dar a łamaga taka. HAYQ! puenta powaliła mnie na kolana! doskonale ;))) winszuję wiersza! pozdrawiam serdecznie!

pisać warto! hm. może bym się i nawet skusił, na nowe ;)))

zapach i powiew człowieka odczyt smugi wrażliwej by uronić wzruszenia powtórzę się, ale myślę, że spojrzenie nieznanego człowieka, sam fakt że istnieje ktoś obok może w niektórych sytuacjach być ratunkiem, pomocą, ukojeniem... jak zwykle Judyto można u Ciebie przysiąść i podumać :) pozdrawiam serdecznie.

kontury kraju z flakami i wódką daje do myślenia ta frazka. a w wierszu peel sam na sam z wewnętrzną zimą. dobrze że napalona w puencie. podoba się rzecz jasna. pozdrawiam serdecznie Panie Biały!

podoba mi się. klimat oczekiwania, tuż, tuż nowe... pozdrawiam bestio!

ładny wiersz. tęskniący... bardzo podoba mi się sposób oddania klimatu nocnego czekania. jest taki bardzo świadomy! pozdrawiam cieplutko :)))

zgadzam się ze stokrotką, że ciekawa. fajne to jest: droga ramion pozdrawiam.

białe ściany ubrudzone do siebie plecami ciekawa fraza. utwór też. pozdrawiam.

hm. dogłębna i wnikliwa analiza płakania. pozdrawiam.

przeczytałem z zainteresowaniem. pierwszy już od dawna go znasz cofnąć się na boisko do wczoraj zawsze świeże kolce tamtej róży masz hm. jak to mówią, pierwsza nigdy nie rdzewieje... pozdrawiam.

mi też się podoba. a puenta cudowna! pozdrawiam serdecznie!

postaram się pokochać nawet wbrew sobie hm. ryzykowna sprawa... a wiersz piękny, jak to u Ciebie Krysiu! pozdrawiam serdecznie :)

czyta się tchem. jak te życie kochane :) pozdrawiam serdecznie Babo!

pamiętam te wyprawy po papier ;) łezka się nie kręci. pozdrawiam serdecznie!

zdecydowanie. jak na bestię przystało ;) pozdrawiam serdecznie!

hm. a co jest ważne? pozdrawiam!

Judyto, wiesz dlaczego lubię Ciebie czytać? bo Twoje wiersze są jak owe garnki i misy ;) mają tyle ciepła że ojej! perły chwiejące się kruszeją tylko czasem odczytuję jako wyraz wiary w człowieka! pozdrawiam serdecznie :)