Atena

cieszę się, że możesz coś z tego wybrać dla siebie;) pozdrawiam i dziękuję

a nie było, robiłam sobie "przerwę" z zamiarem rzucenia pisania. Nie wyszło więc jestem:) dziękuję, pozdrawiam

"zrozumienie jest śmiercią wiersza" :) pozdrawiam

opadamy ze złudzeń jak co roku o tej porze nagość zamiarów czyli cała prawda o nas zawiązujesz się na końcu a mogło być tak wylewnie

a ja potrafię; tutuł:) mi też najbardziej Wrocław. trudno się przegryść, bo wiersz do najłatwiejszych nie należy. ciekawi mnie to "hebe", hm? pozdrowienia

dziękuję Mr i odsyłam do odpowiedzi jakiej udzieliłam amerrozzo, bo fakt, ktoś się czepiał gwaizd i nocy. Ale kurcze, miało byc banalnie. Tak, żeby wzmocnić tę całą ironię:) dziękuję, pozdrawiam

dziękuję bardzo i myślę pozdrawiam

Drogi amerrozzo, dziękuję bardzo za tak obszerny i wnikliwy komentarz. Pozwól, że ustosunkuję się do kilku Twoich uwag. Wiem, wiem, gwiazdy, noc itp. Ja sama zdaję sobie sprawę z tego, jak bardzo banalnie to brzmi, ale właśnie o taki banał mi chodziło. Bo właśnie tego typu określenia scenerii romantycznych spotykamy w literaturze. Może dlatego nam tak już zbrzydły i się ich czepiamy. A że cały utór chciałam utrzymać w takiej ironizujacej tonacji ( w nawiązaniu do cytatu, gdzie właśnie mowa o tym, jak to literatura drwi z człowieka) stąd tak "straszny" początek :) Może masz rację z tą delikatną. Przsłodziłam. Ale faluje, bo to rzeka i statek. Nawiązanie do dzieła Marqueaz (z którego pochodzi cytat) "Miłosć w czasach zarazy". Pozdrawiam, A.

z przekorą o literaturze:) dziękuję za słów parę, pozdrowienia

Czyli, miłość wszystko wybaczy i tak jest od zawsze:))) Z przyjemnością przeczytałam, bo zaraz przypomniałam sobie ile to człowiek jest w stanie znieść:)) Oj dla mnie to stare dzieje:)) Pozdrawiam z plusem:)) EK mnie od zawsze już gryzą;) dziękuję, pozdrawiam

"lieteratura jest najlepszą zabawką, jaką wymyślono, żeby drwić z ludzi" Gabriel Garcia Marquez pod niebem wypisanym gwiazdami w noc delikatnie falującą oni oczywiście zakochani tylko dlaczego nie pogryzły ich komary ona nie cierpiała na chorobę morską a smród unoszący się z wody nie popsuł im apetytu miłość i jak tu pisać o owadach

hmm... zawsze napiszę dużo, ale po wszystkich skrśleniach zostaje parę wersów. ot, taka miniaturka. dziękuję Mr.

dziękuję bardzo za przeczytanie i ślad, pozdrawiam

po lekturze "Miłości w czasach zarazy" też (?) zachorowałam na 'wiersz inspirowany', powstał nawet, dziś już go nie ma, nie przetrwał, za słaby;), to tak na marginesie; Ateno, myślę, że suspens oparty na 'odpływaniu w zapomnienie' trochę za tani; szukałabym głębiej, zwłaszcza, jeśli włączyłaś w grę pana M.:) za to zostawienie świata na później - owszem; pozdrawiam/iza dziękuję, pomyślę a i owszem, zachorowałam:) i to już po "sto lat samotności" pozdrowienia

mamy ten sam problem.... ateno cmokeS cóż, problem stary jak świat pozdrawiam

jaki alkaprim? aviomarin lepszy:) mi się podoba i cóż tu się rozpisywać. pozdrawiam

na statku Marqueza odpłynąć w zapomnienie świat zostawić na później tworzyć oddechem i tylko ciebie mi brakuje

mniam.... :) i jeszcze jedno: świetnie zakończone pozdrowienia

ot właśnie, mrówkuje pod skórą:) bardzo ładny, bardzo pozdrawiam

czyli nie mam szans:) ale i tak nie zmienię:) dziękuję egzegeto, pozdrawiam

dziękuję :)

właśnie, żeby nie zepsuć. Lepiej nie ruszać:) dziękuję, pozdrawiam

ooo ta igła z nitką to całkiem dobre, ale w sumie z niktki użytek można zrobić też bez igły. dziękuję, pozdrowienia ślę:) z tą igłą to żartem wypaliłem, ale skoro tak się bawimy - wie Pani, z Małgorzatą też można pobawić się bez mistrza ;) /j pewnie, że można. Tylko, że ta Małgorzata bez mistrza już nie będzie tytułem świetnej powieści Bułhakowa, a więc do niczego :)

ooo ta igła z nitką to całkiem dobre, ale w sumie z niktki użytek można zrobić też bez igły. dziękuję, pozdrowienia ślę:)

tytuł miał tak trochę spinać całość. dziękuję, pozdrawiam:)