Dariusz Sokołowski

Bla bla bla. I te londyńskie koneksje. Niechby chociaż trochę handlu chociaż żywcem.

kilka martwych fraz robi bałagan. karkołomne metafory sprawiają wrażenie pilowskiego znerwicowania, prześwieca jednak tragizm. potrafię pogodzić się ze świadomością że "tak miało być". gratuluję.

do Autora: niektóre słowa naprawdę coś znaczą. wsadzanie wszędzie swojego wielkiego ja nie zawsze sprawia przyjemność

do Autora: połaź poczytaj może znajdziesz co dla siebie.

nie ma jak skrzętny opis wyimaginowanego problemu. rozwiązanie ma niewiele wspólnego z poznaniem. ale co tam. przecież trudniej postawić pytanie niż udzielić rzetelnej odpowiedzi. na razie szok.

z granicą jak z każdym pojęciem ciężko, zawsze można się umówić, kiedy chce się w pysk. hołubiec.

dałbym do tego mocny dwunastogroszofy riff i miałbyś spore kolejki. albo nawet czego dusza zapragnie

ahahaha super wierszyk

ÓK

... a to dopiero początek, dopiero się zaczyna...

znaczy się spod stołu...

aż miło poznać.

tak, z akcentem na Monaco!

parę złych snów fryzjer nowa fryzura coś zaczęło się coś dalej trwało i było małe i biedne a potem gra na przetrzymanie proponuję do tytułu dopisać ... w szczecinie

podoba się.

a ja na to uśmiech ślę i pozdrawiam Leszek :) Trzymaj się Lechu.

nie, bo nie.

zamysł widoczny, utwór - może by tak uciąglić. między murem a szympansem sporo niewykorzystanego miejsca. sztukateria fałszywie pobłyskuje, ączą ęczące się mury chińskie w bajce o księżniczce na znanym płońciu.

najpierw długo wodziłem wzrokiem, potem otworzyłem usta, teraz wyciągam dłonie. i jesteś. to moje ulubione miejsce.

na linę powiadasz... witaj Alicyo!

pewnie.

ciekawy pomysł.

potyczka śniadaniowa powiadasz. zbroja zacnie połyskuje. tylko rycerza skąpo. panny nie skore. poszczerzyć się zawsze można. jak nie patrzeć do siwości idzie.

berdzo ładnie ujęłaś brzemienną zadumę. Pozdrawiam.

Panie Ślęzak, przywracasz mi wiarę w ludzi. Może nie wszystko jeszcze stracone. Pozdrawiam serdecznie.