Dariusz Sokołowski

Dziwaczny tytuł. Pzdr Moze i tak, jednak chyba nie całkiem bez sensu. Pozdrawiam kkk Wszystko ma sens... ale to pewnie chwilowy wpływ jakiegoś prądu;)

Dziwaczny tytuł. Pzdr

Pytanie tylko jakiego, Panie Tomaszu? Myślę, że "rozgrywanie się" można (wobec tego "dla taktu") potraktować jako instrumentację. Co Pan na to?

pointa - mówię, że ta forma pisania słowa puenta jest mi bliższa, bo kojarzy się z kropką na końcu wiersza :)) tylko tyle, trochę odjechałam od tematu. zygzak zakończony kropką - w skrócie :) Ach, to o formie zapisu - mowa! Chyba jednak muszę kogoś zwolnić:)

Ortografia!

Rozdział drugi Apokalipsy według Pana Gałkowskiego. Ale masz pałera;) Podoba mi się.

"Ręka [...] rozumie dlaczego wzrok ucieka bardziej czuje potrzebę przymknięcia powiek". Nie wiem dlaczego problem "końca" przedstawiasz jako grę gestu. Czyżby to wiersz o formach składania hołdów, oddawaniu czci, zapamiętałości - pamięci, absurdzie rekwizytu powiązanego "czuciem" z... no właśnie, z czym, z kim? A może to scenograficzny opis teledysku; Oszczędność w treści; skąpa, przerysowana forma, graniczy z ubóstwem przekazu... Takie wydumane - "ach". Pozdrawiam. Oszczędność w treści; skąpa, przerysowana forma, graniczy z ubóstwem przekazu. :)) - to mi się nawet podoba. gra gestów? nie bardzo. jak masz chwilkę, to wyrównaj oddech, przeczytaj powoli spokojnie i bez emocji. nie próbuj zrozumieć i może wtedy poczujesz to, co napisałam. i mówię całkiem poważnie. to prosty wiersz. pociągnięty jedną ciągłą krótką kreską zakończony pointą (lubię tę starą formę zapisu puenty :) miło, że wpadłeś pozdrawiam /b Cieszę się, że znalazłaś coś, co Ci się nawet podoba;) Zastanawiam się o jakiej starej poincie piszesz?

a za-rozumienie?;) Jeżeli chodzi o za-rozumienie, nie jestem za... ; ) O, to ładnie. Pozdrawiam

Rozumiem, dziękuję. Rozumienie też rozumiem... : ) To już prawie wspaniałomyślność! Znaczy się za-rozumienie!;)

O wyborze, odrzuceniu, o podziale!.. zawodzącej ludzkiej naturze. Ech, "ludzie nigdy nie cenili węzłów". Ciekawy. Pozdrawiam.

Ale nie wszystko się godzi;)

Maksimum rozbuchania formy i środków przy śladowej zawartości pierwiastka treści - dramat komunikacyjny.

to fajne

"Stara prawda" o pięknie wyrażona przez zaprzeczenie kanonów - na płaszczyźnie antyestetyki, nic ciekawego. Pozdrawiam.

Bujny i urodziwy!

Mam prośbę; czy mógłbyś powiedzieć mi, o czym jest wiersz, co miałeś na myśli, pisząc te słowa. To może przynieść nam wielostronne korzyści. Pozdrawiam. O znaczeniu/ wysokości spraw prostych, codziennych/ chleba. To pogaduchy z Williamsem, zgadzam się z jego wizją poezji, aczkolwiek... ; ) Rozumienie nierozumienia, to po prostu przyjęcie tego faktu do wiadomości. Nie jestem interesowny, na korzyści nie liczę... ; ) Rozumiem, dziękuję.

A wie Pan, że ta wyrafinowana forma poe-muzyczna tonicznie wygląda nawet na "rapa"?

"Ręka [...] rozumie dlaczego wzrok ucieka bardziej czuje potrzebę przymknięcia powiek". Nie wiem dlaczego problem "końca" przedstawiasz jako grę gestu. Czyżby to wiersz o formach składania hołdów, oddawaniu czci, zapamiętałości - pamięci, absurdzie rekwizytu powiązanego "czuciem" z... no właśnie, z czym, z kim? A może to scenograficzny opis teledysku; Oszczędność w treści; skąpa, przerysowana forma, graniczy z ubóstwem przekazu... Takie wydumane - "ach". Pozdrawiam.

Rozumiem nierozumienie. Mam prośbę; czy mógłbyś powiedzieć mi, o czym jest wiersz, co miałeś na myśli, pisząc te słowa. To może przynieść nam wielostronne korzyści. Pozdrawiam.

Zastanawiam się Panie Michale, czemu służyć ma taka forma?

Gratuluję wiersza. Piękny. Pozdrawiam.

Epopeja pisana chachłacczyzną! Przypomina któryś z tysiąca sonetów Stanisława Rudnickiego. A jednak jest coś w tym "Wschodzie"! Kłaniam się nisko, czapką do ziemi;)

nie rozumiem

Apocalypse by St. Martin;)

Jest ciekawie, tak trzymać!