Dariusz Sokołowski

Niezgrabny, ciężkoczytajny, nakombinowany... W zasadzie nie wiem o czym. Pozdrawiam

urokliwy, dałem się ponieść, pozdrawiam.

Spojrzenie z własnej perspektywy. Wiersz o poczuciu pustki, której nie zapełnią myśli o wielkościach świata tego. Liryczny, liryczny, liryczny, a w końcu nadęty. Pzdr

Słyszałem, że najbardziej bolą zęby mądrości;)

Zgrabny. Pozdrawiam.

Zaiste nie w Twojej mocy, Lecterze, nie w Twojej;) A tak krótko i po męsku - jaki był cel twojej wizyty ? Ponierozumieć i pozaistować, czy też ( w co nie wierzę )powiedzieć coś na temat wiersza ? Myślałem, że w czymś Ci pomogę;)

Nie rozumiem. Pzdr Doprawdy nie wiem w czym mógłbym ci pomóc... Zaiste nie w Twojej mocy, Lecterze, nie w Twojej;)

Nie rozumiem. Pzdr

ciekawy

Wiersz o poznaniu ze "spotkaniem" w tle. A może odwrotnie. Drażni frazeologiczne powinowactwo z pierwowzorem i moralitet naszych czasów w poincie. Pzdr.

ciekawe

Proza... Mało w tym poetyckiej racji. Raczej obrazki z długiego spaceru po stolicy. Nuda i marazm morduje tak samo jak brak boga. Pzdr

O stanach świadomości w ramach kryzysu wiekowego, nie.

ciekawy

Bajka!

Ciekawe, pzdr

Mam nadzieję że wznoszącego. :)) Pozdrawiam krzysiek Jestem przekonany:) Pozdrawiam

Dziwaczny tytuł. Pzdr Moze i tak, jednak chyba nie całkiem bez sensu. Pozdrawiam kkk Wszystko ma sens... ale to pewnie chwilowy wpływ jakiegoś prądu;)

Dziwaczny tytuł. Pzdr

Pytanie tylko jakiego, Panie Tomaszu? Myślę, że "rozgrywanie się" można (wobec tego "dla taktu") potraktować jako instrumentację. Co Pan na to?

pointa - mówię, że ta forma pisania słowa puenta jest mi bliższa, bo kojarzy się z kropką na końcu wiersza :)) tylko tyle, trochę odjechałam od tematu. zygzak zakończony kropką - w skrócie :) Ach, to o formie zapisu - mowa! Chyba jednak muszę kogoś zwolnić:)

Ortografia!

Rozdział drugi Apokalipsy według Pana Gałkowskiego. Ale masz pałera;) Podoba mi się.

"Ręka [...] rozumie dlaczego wzrok ucieka bardziej czuje potrzebę przymknięcia powiek". Nie wiem dlaczego problem "końca" przedstawiasz jako grę gestu. Czyżby to wiersz o formach składania hołdów, oddawaniu czci, zapamiętałości - pamięci, absurdzie rekwizytu powiązanego "czuciem" z... no właśnie, z czym, z kim? A może to scenograficzny opis teledysku; Oszczędność w treści; skąpa, przerysowana forma, graniczy z ubóstwem przekazu... Takie wydumane - "ach". Pozdrawiam. Oszczędność w treści; skąpa, przerysowana forma, graniczy z ubóstwem przekazu. :)) - to mi się nawet podoba. gra gestów? nie bardzo. jak masz chwilkę, to wyrównaj oddech, przeczytaj powoli spokojnie i bez emocji. nie próbuj zrozumieć i może wtedy poczujesz to, co napisałam. i mówię całkiem poważnie. to prosty wiersz. pociągnięty jedną ciągłą krótką kreską zakończony pointą (lubię tę starą formę zapisu puenty :) miło, że wpadłeś pozdrawiam /b Cieszę się, że znalazłaś coś, co Ci się nawet podoba;) Zastanawiam się o jakiej starej poincie piszesz?

a za-rozumienie?;) Jeżeli chodzi o za-rozumienie, nie jestem za... ; ) O, to ładnie. Pozdrawiam