Wiesław J.K.

Amen! Prosty, a tak wymowny komentarz i wiersz także wspaniały.

Dzięki Bea ;-)

Do begenerat: „Jak w ciszy łza” nie pasowało mi na zakończenie pierwszej zwrotki od samego początku, a więc przyjmuję konstruktywny komentarz i usuwam ten kicz, szkoda tylko, że to nie „czysta”...przylał mi pan krytyk ;-) „Jak na początki pisania – nawet ujdzie, obawiałbym się raczej o „rozwój”. Cieszę się, że nawet ujdzie, a po co martwić się o „rozwój” , co ma być to będzie, czyż nie? „Prawdziwa cnota krytyk się nie boi! „ - Ignacy Krasicki "Monachomachia". Pozdrawiam, Wiechu jak w ciszy łza – (usunięte zdanie) W szkle odbite – (zmienione zdanie) iskrami rozpalone spojrzenie słońca promieniem ostatnim – (zmienione zdanie) usypia w natchnieniu – (zmienione zdanie)

Poza tym polecam nie karmić trolla. Troll żywi się odpowiedzią na swoje prymitywne prowokacje. Nigdy nie jest nasycony. Ignorowanie trolla jest dla niego zabójcze i - we wszystkich przypadkach, które osobiście znam - skuteczne. Pozdrawiam a.

Pusta szklanka hipnotyzuje wzrokiem odbitym w szkle z przymrużeniem oka napełnia się wydarzeniami mijającego dnia resztka napoju chłodzi dno zamrożona w kostce lodu chwila co była trwa W szkle odbite iskrami rozpalone spojrzenie słońca promieniem ostatnim usypia w natchnieniu trzymana w dłoni szklanka topi dnia złudzenie w kostce lodu rozpływa się czas Październik 2008

jak peh to peh...siła złego na jednego... J.S Eh tam, zaraz siła złego na jednego, po prostu małe nieporozumienie, a tak na marginesie panie Sojan to poezję trzeba czytać ze zrozumieniem...ostatnie zdanie tego wiersza, ”tak myślę, że to ja” było adresowane do wszystkich czytających. Z poważaniem! Wiechu

Marto, ten wiersz to perła :-)

ah, dwa trolle....

Pani Cogito, Niemy Krzyk, Marta Mil...dziękuję :-)

poeta to... wrodzony talent duchowy tkacz słów wymownych przetwórca myśli nieskładnych słuchacz uważny krytyk rozważny umysł otwarty i spostrzegawczy poeta to człowiek stworzony z krwi i kości z filozofii natchnionym myśleniem odrodzony smutnym i radosnym poetyckim prawdziwym prostym i złożonym poeta to... ten co duszą gra na strunach strof Październik 2008

odpowiem wierszem: Poeta (część druga) poeta to... wrodzony talent duchowy tkacz słów wymownych przetwórca myśli nieskładnych słuchacz uważny krytyk rozważny umysł otwarty i spostrzegawczy poeta to człowiek stworzony z krwi i kości z filozofii natchnionym myśleniem odrodzony smutnym i radosnym poetyckim prawdziwym prostym i złożonym poeta to... ten co duszą gra na strunach strof Październik 2008

Mur cierpienia, postęp duszy...mogę się podpisać pod tym wierszem zrozumieniem, na pewno nie całkowitym, jednakże wiem, ze w cierpieniu dojrzewania i poza jego murem rodzi się nowy człowiek...czasami lepszy, czasami gorszy. Pozdrawiam!

Nareszcie coś na wesoło! Podoba mi się ten wiersz, w dzień moich urodzin przywołał mi uśmiech na twarzy, dziękuję K. :-) Postaram się znaleźć w moim zbiorku wierszy coś na wesoło.

Piękny wiersz o jesieni! pozdrawiam

Na zrudziałym od korozji żelazie ktoś położył odłamane bazie tylko nie wiem kto je tam położył i dlaczego albo w jakim celu może zrobił to bez celu tak sobie odłamał popatrzył potem położył i odszedł zapominając o zżeranym przez korozję żelazie o usychających przedwcześnie baziach o przemijającym czasie 1982

Patrz! Czy patrzysz? Oknem wicher poniewiera jakby chciał je... nie wiem, może ostrzec, może wyrwać... na burzę się zbiera Ach! Czuję wzrastający strach, czy to samo czujesz? Zamknę okno... już bezpieczniej i spokojniej. Piorun rozdarł niebo niedaleko, lepiej przymknij też powieki. Przytuleni... o tym wiemy zbliża się już czas jesieni. 1982

świat sam nigdy się nie uleczy, popatrz ile wieków minęło, technologia ulepszyła życie, a człowiek się nie zmienił ...Bóg tylko może zmienić obecny stan rzeczy, tak wierzę i czy nie lepsze będzie wieczne życie pod panowaniem Wiekuistego dobra

osobiscie nie widze powodu do usuniecia tego wiersza...fizykiem nie jestem i wiele tych slow brzmi dla mnie "obco"...sprawdzilem co prawda w slowniku i enyklopedi na interku i znaczenie znam...szczerze mowiac nie przypadaja mi do gustu nazwy z fizyki, chemii i innych scislych nauk w poezji, ale to sprawa smaku i gustu....

nie za bardzo...ale to fajne :)

tak

Bea! Chcialbym przeczytac ten zrzucony wiersz!

Witam Cię Zofka na forum. Oryginalnie to ujęłaś....i jak to się mówi na miłość nigdy nie jest za późno. Gratuluję ! :-)

Niemy Krzyk, rozumiem ten wiersz prośbę – modlitwę z głębi serca....taki niemy krzyk o zbawienie....czy czytałeś wiersz Aluny „Odchodzę”, twój jest podobny w treści. Wiersze takie są smutne, ale zawierają tak głęboką prawdę ukrytą w naszych duszach...bez Boga ani do proga.

Marto, twoje Rajskie Drzewo jest świetną kontynuacją wszystkich wierszy o raju zamieszczonych na tym forum i dopełnia tą wizję wspaniale. Wszystkie te wiersze są naszą ludzką interpretacją ciekawie ujętą w słowie pisanym.

Dziękuję Marto! Pisząc o uzdrowicielu, miałem na myśli Chrystusa i ja wierzę, że On jest tym doktorem, który już w niedługim czasie uleczy nas i naszą chorą planetę :-)