M._Krzywak

Przeczytałem - pewnie ten poemat podzieli opinionadwców na tych, co uznaja to za długie i niemodne i tych, którzy docenią tą pracę. Czarny Anioł - to mi tak trochę nie tego na jej ciele.oglądasz swój obraz przyszłości - co ta kropa robi w śrdku ? Na razie tyle - kiedy debiut ? Może coś zdąże jeszcze wyłapac... Pozdrawiam.

To ja też przymrużyłem oko - a tutaj same dobroci. Pewnie, że lepiej zaczynac przygody na wersalce, niż przez 70 lat żałowac, że się ich nie zaczynało :) Bomba. Pozdrawiam.

Kurde, dobry tekst. A tak juz na marginiesie - warto za ten warsztat mimo wszystko się zabrac. Chociaż z drugiej strony, może ja już w jakąś manie warsztatową popadam ? Pozdrawiam.

Najlepiej zamknąc pokolenia i wpajac im swoje wartości - nie tędy droga. nie rozumiem takich przesłac, to wręcz brzmi jak kaznodziejstwo. A puenta, to juz powala. Nie. Pozdrawiam.

Z jednej strony negacja tradycji, z drugiej, sama trydycja i pytanie o jej sens. Ale pytanie przez pryzmat podmiotu, zatem ten hałas dobiegac może z zewnątrz. Tylko, że wtedy jest to raczej dialog z samym sobą. Faktycznie, jest tutaj myśl. Pozdrawiam.

Jest tekst, jest treśc. Mnie ostatnio pogonili z prozy, że wklejam wiersz prozą, hehehehe. Oczywiście, uwagi pewne mam - po pierwsze, używanie konwencjonalnych chwytów - prostytutka, papieros, speluna. Z drugiej strony - są fragmenty, które odbiegają od szablonów i tych jest więcej. Jak dla mnie to nienajgorszy tekst, chociaz "prozowany wiersz" to ryzykowne posunięcie :) Pozdrawiam.

"w"strzymujesz własny oddech by tą usłyszeć - Tak jeden rzut oka - porządny tekst. Na razie poprawka jednego wersu, pomyśle, jak wszyscy moi domowi zasną :)

Nawet nie jest tak źle, bałem się, że nikt nie zajrzy, chociaz w sumie to nieuzasadnione, bo jednak org. ma wysoki poziom i po prostu są krytycy nie bojący się żadnych tekstów. I właśnie dzięki temu jednak można się rozwijac - i chwała za to. (to taka refleksja mnie się nasunęła, bo akurat na takową szarzyzne nie narzekam, a wręcz przeciwnie) A co do pzrecinków - nie wiem, czy nie usunę całej interpunkcji. Jeszcze mam 3 dni do namysłu. Dzięki za odwiedziny.

Kurcze, sam się pogubiłem :) Ale ze zmianą faktycznie wychodzi na lepsze. Dzięki po raz wtóry ! (jak można bez pana, to proszę,)

hehehehe - a kto w sumie jest w końcu skuszony ? No własnie :)

Ewo - ja tak sobie kombinuje - prawzór rajski - piękno, ale zwodnicze piękno, czyli ułuda właśnie. Zatem wnętrze - czyli duch, rozum, czy jak kto chce, dał się omamic, załóżmy, że pozorem. Więc zewnętrzne piękno jest złudne i piękno duchowe też. Barokowi poeci opiewali wręcz z patetyczna emfazą urode Ewy, to zostało praktycznie do dzisiaj. (tak to sobie tłumacze pzrynajmniej, hehehhe) Ale z tą interpunkcja to sam nie wiem, doprawdy, ale mam jeszcze parę dni. Chociaz jak czytałem, trochę poprawiałem. Dzięki za wgląd :)

Paannnn znawca poezji polskiej śmiać mi się chce Nie widzi pani tekstu do oceniania powyżej ? Może zbyt skomplikowany ?

Arku - zbudowałes dośc nietypowa sytuacje liryczną, szczególnie zaskakujący jest koniec. Praktycznie to dzięki niemu wybija sie ponad pewien schematyzm: chodnik- ktos leży- ktoś go podnosi. I głównie za to plus, chociaż wpisane są też inne dośc zastanawiające treści. Jest podmiot, ktory nie pierwszy raz jest w danej sytuacji, zapewne ona - pytanie, czy to małżeństwo to niespełniona obietnica ? Pozdrawiam.

bo należy czytac bez polskich znaków, czyli dokładnie tak, jak jest napisane - wtedy jest znacznie ciekawsze :)

"błędne, pisane długopisem słowa, nawet przysłowia - „kto z tobą przestaje, tobą się staje”- tylko tak to widze ewentualnie. To jest hipermegatekst, hehehehheeh, dobry, dobry, bardzo dobry :)

„majaku kwitnącego przodu, a gnijącego tyłu” - źródło tego jest w średniowieczu, kobieta jako uwodzicielka - piękna, a jednocześnie brzydka. Tak ja wlasnie pzredstawiano. Gorzej jest, ze ten tekst jest faktycznie - i długi i ciężki. I teraz nie wiem, co z nim zrobic, bo chyba jednak zdecyduje sie dac go w "Debiuty", chociaz może mnie czekac porażka... ale pal to licho. Fanaberko - dzięki za uwagę.

Nie tłumaczyc sensy, ten wszakże rozumiem. Czepiam się tylko epitetu "cudny błysk w oczach". Czyli czegoś, co zostało wyeksplatowane, gorzej, można przeczytac w co drugim pseudo - liryku, hehehehe. Ale tłumaczenie ciekawe, chyba też szarpnę się na jakieś róże...

Panie Patryku - kolejny wiersz, który należy wręcz przeczytac. Pozdrawiam.

Tutaj raczej potrzeba prześledzic na spokojnie tok wypowiedzi podmiotu. Załóżmy, że pierwsza wersowa metafora jest oklepana, jednak czytając dalej - popada się w rytm. Mam wrażenie, że dzięki całości wiersz uzyskuje inna barwę - wreszcie, udało się wprowadzic paradoks. Jeżeli sa błedy, to powtórzenie "Bóg" i jeszcze jeden wers: "w twoich oczach błysk cudny dotąd mi nie znany" - jednak zakwestionowany w puencie. Tako mi się wydaje...

Ja miałem kłopoty - jak podejśc do całej sytuacji lirycznej. Faktem jest, że poezja niejedno ma oblicze i czasem warto zatopic się w taki obraz. Szczególnie, że faktycznie, napisany jest w trudzie. Zatem plus zostawie, a pomarudze przy tych dwóch wersach: "Warto się oderwać od zgiełku i spalin, zostawić zadania i do parku ruszyć," może dlatego, ze pewien pan wysyła mnie prawie codziennie na spacer :) Pozdrawiam.

Faktycznie, umarłe i nawet nie gore...

Odbierając jako liryk wiosenny - czemu nie ? Widzę parę powtórzeń, ale plus i tak. Pozdrawiam.

Może "Panem Tadeuszem" ??? Przy tym to to jest maleństwo.

byłam powietrzem wzniosłam się wysoko na poziom chmur byłam wiatrem pogwizdującym na grubych palcach kominów po raz pierwszy stanęłam na ziemi i wyrosły mi skrzydła mówił że jestem niemądra że ludzie nie latają postanowił mi pomóc przywiązał mnie za nogę do stołu uderzałam skrzydłami powiedział wtedy że mogę sobie zrobić krzywdę że lepiej będzie jeśli zdejmę skrzydła to nie było takie proste one ze mnie wyrastały nie uwierzył i obciął je ??? Tylko trochę skróciłem, z tekstu nic nie odjąłem :)

zaraz, zaraz, jedna chwilka z kapeluszem to pomyłka...