M._Krzywak

a są - trzeba cucic pewne indywidua :)

wiadomo, że czas i konfrontacja z odbiorcami robi swoje. I właśnie - kto cierpliwy i wytrwaływ końcu dochodzi do jakiegos tam poziomu. A czy lepiej ? Nie wiem, ale mam wrażenie, że jednak tak:)

tak na dobrą sprawe to ciężko mówic ogolnie o subiektywiźmie i obiektywiźmie - bo jeżeli po pzreczytaniu wiersz się spodoba, to i mozna dopisac dłuuugą litanię jaki to on nie dobry, w pzreciwnym przypadku też. Czyli mógłbym napisac [fajny/niefajny wiersz] - i nie odbiegłoby to od wielu opinii. Ale to taka refleksja, bo będąc obiektywnie bastawionym, powiedzmy z naukowym podręcznikiem, to musiałbym policzyc zgłoski, metrum, dobrac akcenty, sprawdzic poprawnośc rymów, itd, itd - zatem moja opinia była czysto subiektywna. Pozdrawiam.

i niech ta zimna woda ochłodzi i niech się lepiej dzieje i niech weselsze będzie to życie też wszystkim życze :)

rymowanie to ciężka sztuka którą należy posiąśc. A co do wiersza - akurat pierwsza strofa jest całkiem - brakuje wyszczególnienia : "że rym proszę bez krzyku" - może parenteza ? Szkoda, że po owej "tradycji" treśc spada w dół, co przy właśnie takim rymie obniża poziom wiersza. Mam wrażenie, że gdyby to poszło w stronę własnie "pzrymrużonego oka" - byłoby w pozrądku. Też świątecznie i życzliwie...

"Odbij" - to jakaś metafora? :) Fajna pora na spacer - polecam. pzdr. b "Forum poezja współczesna przeznaczone jest dla poetów dobrze władających piórem (także tym wirtualnym). Konstruktywne i ciekawe komentarze mile widziane. Wszelka krytyka dozwolona. Pamiętaj o zasadach www.poezja.org." Zatem waśc jest tym mile widzianym - ja tym wszelkim. Po co mam iśc na spacer ??? ( a co gorsza, sam własnie łamie te zasady. To już ostatnia wymiana opini na poziomie 5 latków, mogę polecic wyśmienitą piaskownice. Grabki pożyczę)

Michale ja tak to odebrałam i nie widzę tu niedorzeczności. Masz rację jedynie w pierwszym przypadku, bo stóg, to raczej siana, a nie kropel. Uczyć się mówić można całe życie i do końca mieć z tym problemy, a więc tu polemizowałabym z Twoim zarzutem. pozdrawiam ciepło i udaję się w stronę kuchni, wrócę później Hm, powoli się przekonuje - zatem pozostaje kwestia niefortunnego tytułu - ponieważ "brewiarz" to zbiór piesni, modlitw itd - zatem ta dedykacja jest nie na miejscu. Druga sprawa to użycie dwa razy "jestem" - wprowadza to zamieszanie - nie można byc jednocześnie tym i tym. "Stóg kropel" prawidłowe nie jest na pewno. Hm, trzeba wrócic jeszcze - Beeni - nawracaj :)

chłopie - czy ja czegoś nie tłumaczyłem ? Taki to jajcarz , ktory wbija recenzje typu: "Chłopczyku, chcesz żebyśmy się profesjonalnie zajmowali "gównem", które wypuściłeś z siebie w 2 minuty? No, mistrzu, tym "stwierdzeniem" to można mieć przechlapane, a nie na myśli ;) Powodzenia w dalszym bredzeniu." b Dnia: 2006-04-10 21:44:20, napisał(a): Roman Bezet bezet Komentarzy: 3291 Letni Zlot Orga (zgłoszenia już!) http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic ... =38559#dol Zatem odbij już, bo to się nudne robi. Dygi dyg.

jak stłuczona szklanka wodę wylałem z siebie resztki - ja bym tu widział "wylewam" - czyli coś, co trwa dalej człowieczeństwa Całkiem dobry wiersz, tak reasumując. Pozdrawiam.

W moich ? Jakie to błędy myślowe ? Jeżeli się mylę, przyznam rację. Zwracam tylko uwagę na kontekst - podmiot raz jest kroplą, raz jest obłokiem, krople raczej nie pzrypominają stogu. Zapraszam do dyskusji, ponieważ mogę nie miec racji. ogólnie drażnią mnie powtózrenia - namolne, dedykacja pasuje do tytułu "Brewiarz" jak kwiatek do kożucha. Jedynie, z czym sie zgodzę to apostrofa, ale dalej ta treśc jest niekonsekwentna - sytuacja liryczne - prośba do Boga - naucz mnie mówic, chociaż podmiot już mówi i mówi... i jeszcze jedno: śladów stóp piasku

"stogu innych kropel" - ??? "z żadnej strony Otwartą " - ??? "Przecież jestem kroplą" - ??? "jestem Każdy obłok" - ??? A żeby nie nudzic - Zupełnie tego nie mogę przetrawic... A na jaką "horae canonicae" jest przeznaczona ???

Mimo, że marudziłem - popieram ten pomysł. Faktycznie jest czas, a te wiersze tak nie migają jeden za drugim.

czasem prują się obłoki - forma czasem zbliża do konwencji zadumy, spokojnego odczytania. Już zwracam uwagę za zakończenie tego wiersza... srebrne nici spływają między - poprzez wykorzystanie "szeleszczących" głosek efekt znakomity sześciany blokowisk - do tego aliteracja plus wskazanie na brzydotę miejską złapać taką nić i pajęczo się w nią usidlić - tuatj niekonsekwencja - to nie pająk zostaje usidlony pląsać po betonowych łąkach malachitowych przedmieściach pośród jaśminowych szyderców co tez w sidłach, lecz korzeni - literówka w "też" lęku i z tą nicią przetańczyć całe miasto i nie zasnąć, i nie zasnąć! dopokąd horyzont naszych palców - "dopokąd" - pierwszy raz się spotykam z taką formą snuć i śnić tę obłoczą nić – bez różnicy czy Ariadna czy inna cholera byle do kłębka, byle do kłębka! - i wykzryknienie na końcu. Rzeczywiście - wiersz jak najbardziej udany, jak dla mnie oczywiście :) Pozdrawiam.

e. i. - ja mam dokladnie to samo wrażenie, chodzi jednak też o to, by czasem uporac się z jakąś trudniejszą formą. Bo wiersz, powiedzmy, biały - napisac łatwo, gorzej z jego wartością - co widac na forum. Czasem przed dobrym meczem piłkarz dużo trenuje - zatem taki sonet ja uznaje właśnie za trening, chociaż jednak staram się, by treśc podporządkowac formie, a nie na odwrót. Pomyśl - ile trzeba nagrzebac się w słowach - by znaleźc odpowiednie i pasujące. To na pewno wzmacnia zarówno intelekt, jak i wyobraźnie, a już na pewno wzbogaca słownictwo. Zostaje tylko ciekawe i prawdziwe stwierdzenie - ta sztywnosc poetów. Ale własnie "Ballady" Mickiewicza były pzrełomem - czymś prostym, żebym nie napisał - urągającym ówczesnej poetyce. My teraz tez próbujemy coś przekazac - wszyscy tutaj - jednocześnie się ucząc i to nie na sztywnych szkolnych schematach - i to jest właśnie coś dobrego. Zresztą dowodem będzie czas - obawiam się, że wiele osób zaczynało z tak zwanymi gniotami (nie piszę oczywiście w tym wypadku o tobie) i myślą, że pzrełamią wszystkie schematy, ale okazało się, że padli w boju. A ci, co zostali - piszą naprawdę dobre wiersze, kto wie, jakie losy będe w pzryszłości. Nie wspominam już o autorach tomików i to nawet bardzo dobrych. No, ale to już takie poza warsztatowe refleksje :) Zaglądaj kiedy chcesz - wszakże po to warsztaty :) Dzięki za poprawki - oczywiście poprawiłem.

nie wystarczy coś napisac i uznac to za wiersz. On uciekł i odbiorcy tez uciekną. Kiepsko. Pozdrawiam.

Wciąż myśle, zatem mam zajęcie na jakiś czas - Darku, pracuje jak widac, zgodnie z planem :) e. i. - no nie pzresadzajmy, wszakże uczymy sie wciąż, duzi i mali, młodzi i nieco starsi, a wersja Kaliny jest lepsza, ale traci miano sonetu, aczkolwiek jeszcze dwa dni na dłubanie...

Jeżeli w jednym tekście pojawia sie 4 razy "Twój, twoje" - to już conajmniej o trzy razy za dużo. nie wiem , co tu mozxna poprawic - długie, nudne i o niczym w sumie. Pozdrawiam.

lepiej brzmi, to fakt, ale musze zachowac 13 zgłosek w każdym wersie - nad rytmiką i płynnością pomyślę jeszcze. Na razie ledwo go stwozryłem i siły opadły :) Dzięki.

Jeżeli słońce kłamliwą złudą promieni A księżyc książę książek kreśli kruchy sen zgaduje z kart tych myśl która mnie odmieni Tam przeszłość istnienia wpisana w ruch cieni Czasem spleciona w woale marzeń jedna noc Usypia pieknego młodzieńca pod starym drzewem czarty zawodzą pogrzebową pieśń ciężką jak los We śnie piękna wróżka Śmierć szepta w ucho „ nie wiem” Kim jesteś człowieku z kart życia wydarty Miękkim prochem czarnoziemu nawozem, błotem Kiedy odchodzisz starty w pył tak martwy Nie łudź się, że odłożysz tę chwilę na potem Hades symbol przekleństwa od wieków jest otwarty Nie przekupisz ponętnej ni potem ni złotem

popatrz jak płaczą wierzby - zwrot bezpośredni do odbiorcy wprowadza w nastrój jak delikatne krople chylą źdźbła trawy - iście poetycki obraz na łąkach wyjących od smutków - bez tych "wyjących" - lepiej przyciszyc tonacje wsłuchaj się w koncert pianisty - kolejny wzrot do - odniesienie do pierwszego wersu nad złotym brzegiem strumienia - złotym - zbyt przesadnie gdzie kwitł łaski kwiat - łaska nie komponuje się w całośc, jeżeli miał to byc opis dotknij piaskowych ruin - ruiny i piaskowe też się gryzą, sama budowla piaskowa świadczy o jej niestałości wznoszonych na wzgórzu rozkoszy - to jest dobre aliteracja i podwojenie ruchu w górę tulonych porannym blaskiem księżyca - ranek i księżyc ? czujesz…? A mnie się podoba - może pzrez to, że jest w wierszu zawarte kilka faktycznie lirycznych pociągnięc "pióra". Pozdrawiam.

te trzy pierwsze wersy pzrełożyłem na - teściową, żonę, kochankę, drugą kochankę - pasuje jak ulał :) Krótkie i dobre, chociaż ten lekki patos w 3 ostatnich wersach trochę pzreszkadza - brakuje chyba linii pomiędzy - albo tak, albo tak. Ale dobre. Pozdrawiam.

Jay - to jest tak właśnie - w prozie mowią, że wiersz, w poezji, że proza :) Aż korci mnie zajzrec głębiej do wnętrza wiersza, ponieważ już widzę w nim pewne treści na szczegółowe pzremyślenia, niestety - czas( i zmęczenie) jest wrogiem w tym przypadku. Musi zatem chwilowo wystarczyc suche i lakoniczne tak - a jeżeli pzryjdzie czas - wracam. Pozdrawiam

Piaście - a gdyby zrobic z tego sonet ? Zostawic 2 strofy 4 wersowe po 13 zgłosek i 2 3- wersowe - też 13, ? Godne uwagi jest: a cień ich krzyżem kładzie się na ścianę podobnym temu, na którym Tyś konał... co wyszeptały z góry usta nieme rozbłysłe w słońcu barwami witraży. chciałbym zobaczyć to, czego nie widzę, zrozumieć, czego nigdy nie zobaczę. - tylko uniknąc powtórzenia "zobaczę" Bo właśnie - próbuje to tłumaczyc - forma jest jakby oprawą obrazu, bez niej albo trzeba miec wyśmienitą intuicje, ewentualnie techniczny talent - a istnieją takowe. Pozdrawiam.

uups - to w takim razie pogubiłem się strasznie - no, ale ciężko wymagac od niematematyka matematycznej wiedzy :) a tak dzięki pani cierpliwości moje tezy zostały wręcz zwalone i dobrze - pzry okazji połknąłem troche wiedzy matematycznej. w każdym razie starałem się uzasadnic jakos to "nie". Po ponownym odczycie mam już zupełnie inne wyobrażenie. Zdecydowanie pozytywniejsze. Pozdrawiam i dzięki za cierpliwośc.

Pająk jest zwykły, jego plamki też (dopiero dziś myję szyby i to mało wydajnie, bo dyskutuję zażarcie z niejakim Krzywakiem :-) Gwiazdy są wielkie, ale z tej odległości wydają się małe. chodziło mi o tę względność właśnie. Dziękuję za plusa. Pozdrawiam. Fanaberka Odpowiednie pismo poszło - zatem prosze skonczyc te szyby, nim będzie na mnie. Zresztą co tam scysje, jak i tak liczy sie dobry wiersz - pzrynajmniej tutaj :) Pozdrawiam.