Alicja_Wysocka

cieszę się nawet z tęsknoty, sporo mi przecież zostało mogłabym nie mieć niczego wciąż mogę żalić się żalom i taką mam po nim schedę, nawet podatku nie płacę od wzbogacenia, ot czasem piórem atrament wypłaczę :)

Marcinie, nie szkodzi, że poglądowy, na każdy temat można napisać wiersz, byle z pomysłem, polotem i apetycznie.

Marcinie, dlaczego wciąż siedzisz w Warsztacie? Dawaj ten wiersz na Poezję Współczesną. Nie bój się komentarzy, a nawet gdyby Cię kto zjechał, miej go za przyjaciela, bo miał odwagę powiedzieć Ci prawdę. Jak na mój gust, jest najlepszy z w wszystkich jakie napisałeś do tej pory i basta. Serduszka się u mnie coś się przyblokowały, albo za dużo rozdałam :)

Jeszcze wrócę Marcinie, Często, kiedy pilnujemy rytmu mamy za dużo lub za mało o jedną sylabę. Wtedy ratujemy się krótszym lub dłuższym słowem, zamiennikiem, synonimem, żeby wyrównać i dopasować. Trzeba uważać, żeby nie dodawać tzw. waty, niepotrzebnego wypełniacza. U Ciebie całkiem fajnie wyszło, więcej wiary w siebie i odwagi :)

Spodobał mi się. Ps. Nie wiem dlaczego nie działa u mnie serduszko, pozdrawiam :)

Dziękuję Bożenko, miłego dnia :)

Lubię, dziękuję i pozdrawiam :)

Dziękuję bardzo, idę lulać :)

No to masz tego buziaka i opowiadaj?

Cmok ☺

Justynko, Starałaś się w każdym wersie o jednakową ilość sylab - super. Jeśli chodzi o rymy, to mam pewne ale. Rym jednosylabowy - akcent męski, zwany oksytonicznym Rym wielosylabowy - zwany rymem paroksytonicznym Kiedy piszesz wiersz rymowany, wypada się trzymać pewnych zasad, i tak. Jeśli rym jednosylabowy, to wszędzie, jeśli wielosylabowy, to też wszędzie. Można łączyć, ale systematycznie, co nie jest takie proste. Dodam jeszcze, że jeśli masz obok siebie dwa wyrazy jednosylabowe, to one tworzą rym paroksytoniczny. W języku polskim akcent pada zawsze na przedostatnią sylabę. Szczególnie w poezji rymowanej układ akcentów jest bardzo ważny. Czasem mówi się, że wiersz sam się czyta, że płynie. Kiedy płynie? Kiedy stopy akcentowe są poukładane właściwie, można wystukać rytm, zaśpiewać (podkładając pod sylaby nutki) Melodii wiersza pilnuje też średniówka, ale może o tym innym razem, tymczasem pozdrawiam, wiem, że jesteś pracowita jak pszczółka :)

Dziękuję, ale życzyłabym sobie lepszych, Tymczasem :)

Rozumiem Bożenko, Słonka :)

Dziękuję

Ładna bajka :)

Ze samotnością można mieszkać, to całkiem nieuciążliwa lokatorka, niegadatliwa, nienamolna, niezazdrosna, cicha, spokojna. Nie używa wody, cukru, prądu, nie zajmuje miejsca w łóżku, nie ściąga kołdry, nie chrapie, nie muszę jej gotować, po niej sprzątać i prać. Nie chowam też przed nią nowych ciuchów ani perfum. Tymczasem, Waldemarze :)

jeszcze mi tęsknią oczy do tego miejsca na niebie, dłonie zostały rozwarte na co czekają, nie wiem. miałeś mi kupić księżyc znów dnieje, znów gwiazdy gasną, bez ciebie i twojej bajki nigdy nie mogę zasnąć.

Jaki Adaś Marcinie, Mickiewicz? Marcinie, Komentowałam Twoje, szczególnie wiersz o toporze, nie pamiętasz? Lubie tutaj zaglądać, pewnie wiesz o tym, ale nie zawsze mam czas i nastrój na komentowanie, wybaczysz mi chyba (no kto jak nie Ty?) Ale na pocieszenie powiem Ci, że piszesz coraz równiej, chodzi mi o rytm. Tylko jak mi się zdaje, brakuje Ci wciąż cierpliwości. Zaczynasz dobrze, jakiś czas ciągniesz, trzymasz, a za moment sypie się rytm i literki spadają jedna na drugą. Może to leży w Twojej naturze, masz coś z raptusa, chcesz szybko, już i teraz. No to spadam, bo za dużo gadam, tymczasem pa! Drożdżówa w piekarniku, a ja o wierszach, proza, ehhh...

Twój wiersz ma zapewne konkretnego adresata. Dostało się komuś to i owo, ale z umiarem i taktem, Pozdrawiam, Jacku :)

Cieszę się :) Powiem szczerze, bałam się tego komentarza. Wiem, że jak powiesz prawdę mądremu, będzie Cię cenił i szanował, ale kiedy powiesz głupiemu, będzie Cię nienawidził do końca swoich dni. Tak jakoś jest, że wolimy pochlebstwa. Jak powiesz swojej przyjaciółce, że jest za tęga, że nie powinna ubierać obcisłych, krótkich ciuszków, szerokich pasków w poprzek, istnieje ryzyko, że stracisz przyjaciółkę. Niektórzy nie zasługują na prawdę, trzeba się umieć rozeznawać w tym świecie :P Pozdrawiam Ciepło :)

Marcinie, już parę razy zabierałam się do skomentowania Twojej prośby, nie dlatego, że nabrałam od niedawna 'wprawy' Nie patrz na mnie proszę jak na kogoś, kto na pewno wie co mówi. Ot po prostu, mam pewne przemyślenia, którymi chciałabym się podzielić. Wystawianie konstruktywnych komentarzy przede wszystkim jest o wiele trudniejsze niż pisanie wierszy.Trzeba mieć sporą wiedzę, po wtóre chęci, dobrą wolę no i czas. Oczywiście należy w to włożyć ogrom pracy i naturalnie taktu. Poeci są bardzo wrażliwymi ludźmi, (żeby nie powiedzieć szczególnie przewrażliwieni na punkcie swojej twórczości), nazbyt łatwo się obrażają. Mało kto garnie się do tłumaczenia co i jak poprawić, bo to niewdzięczna praca. Po cóż narażać się na czyjeś dąsy? Napracujesz się, napiszesz, stracisz czas w którym mógłbyś zrobić coś pożytecznego aż wreszcie dowiesz się, że istnieje coś takiego jak licentia poetica. (jakbyś nie wiedział) Znielubią Cię, znienawidzą i tyle z tego zostaje. Wszyscy lubią żeby ich chwalić, nie ma się co oszukiwać. W Warsztacie nigdy nie było tłoku. Młodzi poeci (nie mam na myśli tylko wieku) chętnie wstawiają po kilka wierszy dziennie licząc na opinie. Tymczasem nic się nie dzieje. Może za dużo i za często. Trzeba dać się stęsknić :) Zamiast czekania i zanudzania swoimi pretensjami, poczytać konstruktywne komentarze poetów, których lubimy, można się z niech wiele dowiedzieć i nauczyć, skutkiem tego będzie popracowanie samemu nad swoją twórczością. Przepraszam tych, których uraziłam :)

Zatem witaj w moich progach Wędrowcze, nie wiem kim jesteś, miło by mi było gdybyś przypomniał skąd się znamy. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

Marlett, ale cały czas się stara, coś ulepsza. Na pewno ma też inne ważne zajęcia, a my wciąż coś chcemy. Osobiście bardzo się cieszę, że mamy takie porządne miejsce na publikację. W tej chwili z tego co się orientuję nie ma bardziej funkcjonalnego portalu. Uśmiechu życzę i słońca, pozdrawiam serdecznie :)

Znalazłam link, odsłuchałam. Dziękuję za chęci :)

Kropla drąży skałę - nie siłą lecz cierpliwością, Jestem dobrej myśli, Mateusz nam przerobi cały portal na Niebo :) pozdrawiam Marcinie :)