Alicja_Wysocka

Witaj Andrzeju, dziękuję za radę. Pestki zbieram, zawsze można ułożyć z nich jakiś wiersz, nawlec na wersy. pozdrawiam ciepło :)

Kłaniam się wdzięcznie, Beto :)

Dziękuję samm, sporo jeszcze mi tych smutnych wzruszeń zostało. Serdeczności :)

Teraz jest jak trzeba, pozdrawiam kolorowo :)

pewnego dnia nasze My rozkroić się dało nożem, na dwoje, na Ja i Ty w poprzek wcześniejszych założeń. z dwóch zrośniętych połówek zostały maluśkie pestki i w garści miejsca za wiele grzechotka, w niej szczęścia resztki.

Samm, bardzo lubię jesienne wiersze. Nawet ubieram się w jesienne ciepłe kolory i włosy mam miedziane. W jednym miejscu bym co nieco zmieniła. Jak się domyślisz, wrócę i zostawię serduszko, tymczasem pozdrawiam :)

Pięknie zmetaforyzowany :)

To wcale nie zmyślone, tylko zmyślnie ułożone, Pozdrawiam :)

Ładnie Ci w tym zaczarowaniu :)

Zostawiam miotłę do wymiatania smutków :)

Niesamowicie plastyczny, klimatyczny, śpiewny, rzewny i piękny, że ach! Zakochać się można w takim piórze. Winszuję, Oxy i wzdycham poetycznie :)

Od początku wiersza zmierzałeś do dość przewidywalnego końca. Uparłeś się, (a może raczej przyzwyczaiłeś) do męskich akcentów i pewnie Ci się wydaje, że inaczej nie potrafisz. Ładnie trzymasz rytm, ale jeśli już koniecznie chcesz te jednosylabowce, to może jakieś ciekawsze byś znalazł, bo mi - ci jest - 3x nie - 2x się - 3x Podpisano - Maruda. Ale pozdrawiam Cię ślicznie :)

AD - Twój komentarz jest równie urokliwy, pozdrawiam z ukłonem :)

Marcinie, dziękuję pięknie za rymowane kwiatki, Tylko że ja jestem rudo - kasztanowa wiewióra ale na potrzebę Twojego wiersza się chyba przefarbuję, Uśmiech zostawiam :)

A ja uważam, że jesień to najbardziej poetycka pora życia. Bo i co co tam wczesną wiosną młode wie o życiu. Pozdrawiam poetycznie :)

Animus_Lumen, Stary_Kredens Uprzejmie dziękuję i pozdrawiam :)

Wreszcie ktoś pomnik Peelowi postawił :)

To się jeszcze ogień ugrzeje przy Was, Uśmiech zostawiam :)

Aaa, dzięki za doprecyzowanie, teraz jaśniej :) W takim razie więcej słonka i optymizmu życzę :)

Mówią, że ten więcej cierpi, kto bardziej kocha. Zwijanie się w kłębek, to pozycja obronna przed Delikatnym. Ciekawe czy on sam nadał sobie taki przydomek, czy Twój pomysł? Serdeczności :)

Z dymem tak bywa. Wciąż piszę listy na niebie, tam przynajmniej nie zabraknie miejsca. Dziękuję An, pozdrawiam i ściskam :)

samm, od Twojego komentarza , kawa wyraźnie zmieniła smak na lepszy, Uprzejmie dziękuję, miłego dnia :)

Dziękuję Oxy, pozdrawiam Cię szczególnie miło i cieszę się, że znowu jesteś z nami :)

Ufff...nic nie kumam :(

Waldemarze, kłaniam się wdzięcznie :)