Alicja_Wysocka

Może to empatia? Chociaż ta też jest odcieniem miłości. Mam jeszcze inne pomysły. Szczęście, nadzieja, Bóg, wiara? Pozdrawiam :)

Ujmują mnie Twoje rymy. Sama piszę rymem, ale nie mogę się nadziwić z jaką łatwością operujesz asonansami. Łapię się na tym, że po przeczytaniu lecę jeszcze raz po samych rymach, coś jak schodkami w dół, a ostatnim jest zawsze uśmiech. :)

Dziękuję Leszku, A mnie zawsze się wydaje, że mogłyby być lepsze. Serdeczności dla Ciebie i wiesz kogo jeszcze :)

W różne czy wróżne (od wróżenia neologizm?) Fajnie :)

Dziękuję Samm :)

Z pomysłem i ciekawie, Beto :)

Trochę mnie przestraszyłeś :)

Szkoda, nie że dałeś go wcześniej, na pewno słońce by się uśmiechnęło, okropnie smutne było dzisiaj niebo. Ale nic to, może mój uśmiech też się nada. Widzę złote nitki na błękicie nieba, chyba mi się przyśnią. Bardzo rytmicznie jakby śpiewnie i pogodnie się zrobiło, pomimo północy. Pozdrawiam :)

Dziękuję Kocie :)

bazyl, dziękuję :)

Chyba się jeszcze wtedy nie znaliśmy. Pozdrawiam i dziękuję :)

Dziękuję bardzo :)

Świat wyobraźni jest większy od rzeczywistego, ponieważ nie ma granic. Witaj Karolino :) Byłam ciekawa czy wstawisz kolejny wiersz. Spróbuję, zaryzykuję zostawić komentarz, tylko mnie nie bij. Staraj się nie rymować tymi samymi częściami mowy, łącz różne snu - tchu (rzeczownik z rzeczownikiem) Jest to tak zwany rym gramatyczny (obecnie tępiony) Wydarzenia- marzenia. (jak wyżej). Licz sylaby w wersach. (Nie przekraczaj ośmiu sylab, powyżej trzeba zadbać o średniówkę) Podziel na zwrotki. Miałabym więcej do powiedzenia, ale nie wszystko na raz. Może ktoś coś jeszcze dopowie. Czytaj wiersze innych. Jeśli chcesz pisać rymem, to rymowane, analizuj komentarze, bo z komentarzy możesz się wiele nauczyć. Powodzenia :)

Nic nie poradzę na to, że kocham się w rymach. Nie znudziły mi się wiersze Leśmiana, Staffa, Tuwima, Asnyka... Z chęcią biorę je wciąż pod poduszkę, bo poprawiają mi nastrój. Działają jak Wit.D3, pozwalają zobaczyć słońce w nocy. Dziękuję Bożenko :)

Oj, dziękuję ślicznie :)

Ann, dziękuję za pomysł, polecam się na inną okazję, jeśli pozwolisz. Tym razem wiersz jest odpowiedzią w dyskusji na temat, że wszystko ma swój koniec, choćby dlatego, że się znudzi, spowszednieje. Trzeba się starać, zabiegać, wysilać żeby tak nie było - chociaż to niełatwe (stąd 'trudno') Słoneczności :)

No i co ja bym bez Was zrobiła? Wielkie dzięki i serdeczności jeszcze większe :)

Waldemarze, pomyślałam, że pasowałby jako neologizm, no ale to Twoja wola niech się dzieje, ja spadam :)

Dzięki Waldemarze, przydadzą się Twoje życzenia. Szaro i smutno dzisiaj, że chyba muszę chociaż pazurki pomalować na pomarańczowo, bo deprechy dostanę. Również miłego :)

Jak jesienne liście, dziękuję :)

Czy księżyc nam kiedyś zniemodniał, spogląda wciąż po staroświecku, czy niebu się gwieździć znudziło błękicić i deszczyć przy deszczu? Czy maje już maj odżegnały, a ścieżkom zdłużyły bezkresy lub brzegi pobrzydły od fali, a tyś mną nabawił, wycieszył? Co, jeśli się także na zawsze to twoje i moje uparło, co chciałbyś, niestety? na szczęście? ja wolę już trudno - niż darmo.

Dużo materiału Jacku, jak na wiersz. Nie wiem jak innym, ale moje skupienie i uwaga ucieka nie wiem nawet kiedy i którędy. Podzieliłabym na dwa, może trzy, i nie podawała na jeden obiad. Jednak nie muszę mieć racji, rozważ zdanie innych, tymczasem miłego dnia :)

Bezkwiecie łąkę - napisałabym. (podpowiadam nieśmiało)

Cmok :)*