Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Alicja_Wysocka

Użytkownicy
  • Postów

    6 469
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    60

Treść opublikowana przez Alicja_Wysocka

  1. Oryginalnie zmodyfikowana strofa saficka, pozdrawiam :)
  2. Ale czepiaj się Janku, nawet chciałabym, bo uważam, że od Ciebie mogłabym się wiele nauczyć. Tymczasem, dziękuję i wiesz co? Bardzo Cię lubię :)
  3. Każdy chce co innego, współczuję Mateuszowi.
  4. Po mojemu, mąż powinien traktować żonę jak własne ciało. Nikt przecież własnego ciała by nie okaleczał (pomijam chorych umysłowo). Tyle, pozdrawiam Waldemarze
  5. zabrać to można buty do szewca, kobietę wypada zaprosić jesteś człowiekiem. a nie przedmiotem który pod pachą się nosi :)
  6. Dobrze, że postarałeś się dodatkowo o sam tekst, obraz pod tekstem mnie rozprasza i jest mało czytelny. Może niekoniecznie chciałabym doganiać czyjeś wyobrażenia, każdy ma przecież inne, mogą się różnić, bo tak jest ciekawiej na świecie. Ale jak ktoś napisze fajnie, tak zgrabnie, tak zmyślnie, to czasem zazdroszczę, że to nie mój wiersz. Nie jest to zawiść, może raczej zazdrość twórcza, tymczasem pozdrawiam :)
  7. Czym jestem starsza, tym gorzej miewa się mój rozsądek :( Miło było Cię widzieć, pozdrawiam :)
  8. A ja bym chciała jeszcze rymy w drugiej i w trzeciej, bo w pierwszej są, Ukłoniki :)
  9. może czyta, lecz tego już nie wiem braknie sensu by ważyć, gotować stygną puenty, gęstnieje zwątpienie boli życie i ręce, i głowa widać nie ma w tym nic szczególnego, przyznasz, głupio do siebie wciąż gadać więcej świeczek nie będę zapalać i naczynia nietknięte poskładam wreszcie puka nieśmiało świt w szybę, wtem rozsądek cichutko zaskomlił ile razy mam jeszcze powtarzać? zostaw wiersze, to szybciej zapomnisz
  10. Powiem tak: Gdybym miała iść śladami Twoich myśli, powiem, że robisz za wielkie kroki, muszę chyba dorosnąć. Z serdecznymi pozdrowieniami :)
  11. A Ty jesteś autorem wiersza? No skoro bawisz się w adwokata, spróbuję rozwinąć swój komentarz. Jeśli ktoś coś mówi do mnie, to ma mówić tak, żebym chciała tego słuchać, skoro pisze, powinien pisać tak, żebym chciała to przeczytać, dokończyć. Człowiek myśli szybciej niż czyta. Z powodu monotonni, nudy, zawiłości, diabli wiedzą czego jeszcze, myśli robią sobie wycieczki i odrywają mnie od tekstu. Nie potrafię zmusić się do dokończenia. To jakby jeść coś, co nie smakuje Potrafić utrzymać czyjąś uwagę, to sztuka. Dlaczego jedną książkę czytamy jednym tchem, a inną odkładamy? Ano, bo jest interesująca, ciekawe dialogi, fascynująca fabuła itp. Ten wiersz jest rozgadany, rozwleczony, za długi i nieciekawy, moim skromnym zdaniem.
  12. Wysiałam po jednej trzeciej :( sorry
  13. Słabo czytelne, wolałabym czarno na białym, zwyczajnie, bez udziwnień.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...