Alicja_Wysocka

Cmok :)*

Ale ja mam większego :) Dziękuję serdecznie

nie jestem w normie ludzie gadają że można jedną zajawkę mieć a ja mam kota jak wszystkie Ale i lubię wiersze znaczy są dwie kot nieprawdziwy bo taki we łbie dałam mu imię i zwie się Fiś i zakochuję się wciąż w poetach to chyba będą razem już trzy kolejną raczej minę milczeniem bo pogubiłam przed chwilą rym czasami kłamię nie zwariowałam głośno myślałam wiem co to wstyd nie chcę być nudna zresztą skąd miejsca na dłuższą listę miałabym wziąć i się nie sprzedam nikt mnie nie kupi koniec wynurzeń tu trzeba ciąć

Ale masz szczęście Drogi Autorze (autorko - Twój nick jest bezrodzajowy) Popatrz ilu chętnych do pomocy :)

Po pierwsze, za dużo wielokropków. Taka maniera zawsze zdradza niedoświadczone młode pióro W j, polskim jest podmiot domyślny. Ja...z trzema kropkami następującymi po, jest zupełnie zbędne. Przeczytaj proszę na głos i pomiń to o czym mówię. I co? Zmienił się sens? Skoro nie, niczego nie wnosi, proponuję, pozbyć się tego zaimka, a przy okazji nadmiaru wielokropków. Dlaczego Ona z dużej litery? Przecież to nie list, forma grzecznościowa, niepotrzebna. Dlaczego każdy wers zaczynasz z dużej litery? Rozumiem, że Word generuje to automatycznie, ale przecież można zmienić, prawda? Tymczasem tyle. Życzę powodzenia, nie zrażaj się proszę i miej dystans do swojego pisania :)

Jak dla mnie zagęszczenie rymów, w dodatku gramatycznych. Rymujesz identycznymi częściami mowy (gramatycznie czyli ta sama część mowy, w tym samym przypadku, czasie, osobie liczbie) przodkom- wywrotkom liście- kiście kotek -kołowrotek zegarek-ogarek Nie dość, że rym pada często, to jeszcze jest identyczny. Rąbie po uszach, chlap, chap, ciap, ciap. Może ewentualnie nada się na tekst do Hip- hopu lub Rapu. Tam rymy padają nawet w środku wersu, raz za razem. Wygląda to tak, jakbyś najpierw znalazł rymy, a potem dopisał resztę. Poczytaj może co nieco o asonansach. asonans «rym niedokładny, polegający na identyczności samych tylko samogłosek» Tymczasem jestem na NIE, ale życzę powodzenia :)

Heh, przypomniałeś mi bajkę J.I. Kraszewskiego, pt. Dziad i baba Był sobie dziad i baba, bardzo starzy oboje. Ona kaszląca, słaba, on skurczony we dwoje. Mieli chatkę maleńką, tak starą jak oni. Jedno miała okienko i jeden był wchód do niej. Żyli bardzo szczęśliwie, spokojnie jak w niebie. Czemu ja się nie dziwię, bo przywykli do siebie. Tylko smutno im było, że umierać musieli, że się kiedyś mogiłą długie życie rozdzieli. I modlili się szczerze, aby Bożym rozkazem, kiedy śmierć ich zabierze brała oboje razem. „Razem! to być nie może, ktoś choć chwilą wprzód skona” „Byle nie ty nieboże”, „Byle tylko nie ona”. „Wprzód umrę - woła baba - jestem starsza od ciebie, co chwila bardziej słaba, zapłaczesz na pogrzebie”. „Ja wprzódy, moja miła, ja kaszlę bez ustanku i zimna mnie mogiła przykryje lada ranku”. „Mnie wprzódy” „Mnie, kochanie”. „Mnie mówię” „Dość że już tego, dla ciebie płacz zostanie”. „A tobie nic? Dlaczego?” I tak dalej i dalej, jak zaczęli się kłócić, tak się z miejsca porwali, chatkę chcieli porzucić. Aż do drzwi „puk” powoli. „Kto tam?” „Otwórzcie proszę, posłuszna waszej woli, śmierć jestem - skon przynoszę”. „Idź babo drzwi otworzyć!” „Ot to: idź sam, ja słaba, ja pójdę się położyć”, odpowiedziała baba. „Fi! śmierć na słocie stoi i czeka tam nieboga”, „Idź otwórz z łaski swojej”, „Ty otwórz moja droga” Baba za piecem z cicha kryjówki sobie szuka, dziad pod ławę się wpycha, a śmierć stoi i puka. I byłaby lat dwieście pode drzwiami tam stała, lecz znudzona nareszcie kominem wleźć musiała. :)

Parę oczek spadło, ale poetyczny jest :) Brawa za pomysł :)

No i co byś oglądała wiecznie, jakby już świata nie było?

Drogi Autorze, może trochę gorzej widzisz, rozumiem to. Jednak uważam, że mógłbyś nieco edytować rozmiar czcionki. Można zaznaczyć tekst, wejść w Edycję i zmniejszyć. Wyboldowane wielkie litery, wciskają się do oczu, zupełnie nie mogę się skupić na treści.

Oczywiście, jednak uważam, że nie mam się czym chwalić. Masz kasę, idziesz do wydawnictwa, płacisz i masz. A potem rozdajesz babci, wujkom, rodzinie i nikt nie zapyta, nikomu nawet na myśl nie przyjdzie, ile to kosztowało. (Nie tylko pieniędzy) Zazwyczaj poeta, to biedny człowiek, nie ma na kwiaty dla dziewczyny, więc pisze jej wiersze. Nie da się póki co zarobić pisaniem wierszy na życie. Więc wolę Portal, tutaj mam żywy kontakt z czytelnikiem, w postaci komentarzy, które sobie cenię nade wszystko. Tutaj się wciąż uczę czegoś nowego, potrzebnego i wymieniam poglądy z moją poetycką rodziną :)

Patryku, to moje hobby, kocham poezję. Siedzę na tym portalu kilkanaście lat, wcześniej na wielu innych. Piszę od dzieciństwa, z przerwami, to też długo. Sam talent, chęci i pisanie tzw. sercem, to za mało, trzeba dołożyć do tego wiedzę, której wciąż mi brakuje. Moje najpierwsze wiersze, to kalekie dzieci. Mają czasem garby, nierówne nóżki czy ręce, nieczesane, niegładzone, ale przecież moje. Czasem poddaję je operacji, poprawiam, jednak w większości zostawiam, żeby mieć porównanie, żeby przyznawać się do błędów. Pozdrawiam :)

Drugi link, który wkleiłam, omawia wspomniany przez Ciebie termin.

Poprawiłam Patryku na zazwyczaj, inne przykłady przykłady są tutaj: https://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/3720/akcent-wyrazowy/ Akcent wyrazów jednozgłoskowych omówiony jest poniżej https://sciaga.pl/slowniki-tematyczne/3721/akcent-wyrazow-jednozgloskowych/ Mój komentarz był raczej ogólny, nie szczegółowy. Dotyczył tego fragmentu: Trzeba wielkiej wprawy z mieszaniem akcentów oksytonicznych z paroksytonicznymi, początkującym poetom odradzałabym podobne eksperymenty. Jeśli wypadają nam obok siebie dwa wyrazy jednozgłoskowe, np. bił go, akcent padnie na bił. Tyle w temacie, Patryku :)

Ładnie bawicie się razem, znaczy Ty ze Słowami :)

Nieee poeta kochanie, to ktoś i przyzna tu rację każdy kto w nocy zapala ci słońce a w dzień widzisz przy nim gwiazdy :)

Sprzeczałabym się. Upichciłeś niezły deserek :)

A nocą peta widzi słońce :) Jak zechce.

Mniam :)

Niepojęte dla mnie. Jak Ty to robisz? :)

A wydawać by się mogło, że bardzo daleko od bezkształtnej plamy do nagości. Ładnie poprowadzona narracja. :)

:))) Rozbrajająco.

Komentowałaś go, Mario :) Było w łóżeczkach zamalutkich Poczekam, może Mateusz Czarodziej naprawi :)

Wczoraj w nocy go wstawiłam pt. gdybyś. Edytowałam komentarz, bo mi się wkleił podwójnie, no i lipa.

Wiersz mam zapisany, ale po raz drugi niewielu będzie się chciało komentować, musi minąć z pół roku.