Alicja_Wysocka

Dojrzale i mądrze, Marcinie :)

Radosny, wiosenny i rozmarzony. Uśmiech od serca się należy :)

Polman, Agnieszka Osiecka, Czy Julian Tuwim. to znani i uznani poeci w poetyckim świecie. Chciałabym pisać jak oni, ale dalej mi do nich niż do gwiazd. Przecież ja tylko Ci radzę, nie miałam złych intencji, zwróciłam tylko uwagę, na manieryczność, a Ty zrobisz co uważasz. Nie zgadzasz się z przytoczonymi argumentami, masz do tego prawo, tyle w temacie, pozdrawiam :)

Deoni, będę się bała cokolwiek powiedzieć pod Twoim wierszem :( Mnie także się zdarza proponowanie zmian, podpowiadanie. Jest mi nawet bardzo miło, kiedy ktoś skorzysta z tego. Odwrotnie, także jestem otwarta na wnikliwość czytelnika, na sugestie, pomysły, zmiany. Nie raz, nie dwa, zgadzałam się i nanosiłam poprawki w swoich tekstach. Czasami dziękowałam, bo nie były zgodne z moim zamysłem, w końcu i tak zawsze autor decyduje się ostatecznie na to, co uważa. Serdeczności :)

Polman, W Twoim wierszu użyłeś go sześć razy. Przytoczyłeś mi fragmenty prozy. Używanie go w prozie, to zupełnie inna bajka. Wiersz jest nieporównywalnie krótszą formą. Inaczej solisz zupę w kotle, inaczej w garnuszku (chodzi o ilość soli) Także znalazłam cytaty. Może przypadną Ci do gustu, a może nie. Może zechcesz stawiać wielokropki ...przed wersem i za wersem... tak ze dwadzieścia cztery na czterowers. Nadużywanie go to pisemne udowadnianie braku pomysłu na to, co chce się napisać. Nadużywanie wielokropka jest jak nadużywanie alkoholu, język się plącze. Nadużywanie zdarza się początkującym twórcom, którzy bardzo pragną nadać wypowiedziom refleksyjną, nawet poetycką formę, w ich mniemaniu, oczywiście. http://martafox.pl/2011/02/05/zdradzic-moga-nas-trzy-kropki/comment-page-1/ Należy do znaków, z którymi w wierszu warto obchodzić się ostrożnie. Wielokropki kojarzą się na ogół nieprzyjaźnie z wszelkimi formami niepanowania nad mową, emocjami, uwagą, myślami, stylem. Towarzyszą im często: - niedojrzałość i niezdarność w tworzeniu i peel, czyli podmiot liryczny, o umysłowości i języku gimnazjalisty; - nieuważność; mielizny myślowe; powierzchowność obserwacji, płytkość wniosków; ogólniki, wyświechtanie; http://e-poezja.pl/teoria/wielokropek polecam artykuł w całości. Nie miej mi proszę za złe, pozdrawiam życzliwie :)

Fajne :)))

:)

Psia kostka, a czemu mają służyć wielokropki, w dodatku aż tyle? Wyglądają jak oberwane wąsy u kota z jednej strony. Niczego nie wnoszą, zdradzają tylko wczesne pióro. Przed znakami diakrytycznymi nie stawiamy spacji, a u Ciebie jest

Tak ładnie dziękujesz, że ja Ci muszę dziękować. A gdybyś napisał na płocie, że Ala jest głupia i ma kota, też bym dziękowała :P

Pięknie piszesz o uczuciach, rozkleiłam się tak, że bardziej nie można, i niech mi tak zostanie. Serdeczności :)

Serduszko za wiersz :)

Wskazówki rozciągają domysły, wtapianie się w niepokoje stron, siniaki z koronek... Klimatycznie, nastrojowo, poetycznie. Z pewnością odciśnie się w mojej pamięci. Serdeczności, Nato :)

@evicca - dziękuję pięknie :)

@Nata_Kruk

Kłopot w tym, że mam więcej niż jednego :) Dziękuję i pozdrawiam, a przy okazji witam na Forum :)

@madamegloriose dziękuję :)

Powyższy cytat jest jakiś taki bez sensu. Wypadł sroce spod ogona czy spadł z karuzeli, a potem się jeszcze potknął? Był ze szkła?

Ale to chyba tylko dlatego, że kabareciarze nie wiedzą, że na Orgu jest taki Zdolniacha :)

:))) Nie piszesz przypadkiem tekstów dla kabaretów?

Wiersz - modlitwa. Nie wiem czy powinnam komentować, czuję się jakbym podsłuchiwała Twoją rozmowę z Bogiem. Moją uwagę zwróciła Twoja szczerość, którą pochwalę. Nie używasz w niej słów, którzy zapisali lub nauczyli Cię inni ludzie. Mówisz o własnych odczuciach i pragnieniach, robisz to z szacunkiem. Jak dla mnie, wiersz bardzo dojrzały. Nawet nie mam śmiałości się czepiać.

E tam :(

:))) Mój pierwszy uśmiech z rana wędruje do Ciebie.

To bardzo trudne, Czarku, ale nie niemożliwe. Tacy ludzie, którzy to potrafią, to klejnoty, zawsze będą błyszczeć pośród miernoty. Smutek, to piasku ziarenko co w muszlę otwartą zapada, oblewa się masą perłową gdy uśmiech na usta zakładasz. Nie pozna oko zbyt płytkie że rana czym okrutniejsza, czym ból bardziej człowieczy, tym perła będzie piękniejsza.

Biorę go sobie zaraz pod poduszkę, Ach!

Zgadzam się z powyższym komentarzem. Minimum słów, maksimum treści. Pozdrawiam :)