Alicja_Wysocka

@Sylwester_LasotaDziękuję Sylwestrze, celny i rozwinięty mocno komentarz, dziękuję :) @Simon TracyZe sobą jestem w zgodzie od zawsze, bo wiesz, innych czasem da się oszukać, ale siebie? Po co? Dzięki za obecność :) @FaLcorN, dziękuję :)

@Annna2 Dziękuję, Anno, za ten cytat – bardzo celny i bliski temu, o czym pisałam. Rzeczywiście, uczciwość często nie przynosi korzyści, ale daje coś znacznie cenniejszego – wewnętrzny spokój. Może właśnie dlatego, choć nie zawsze się opłaca - warto. Bo dusza liczy inaczej niż świat. Pozdrawiam :) @wierszyki Dziękuję Ci bardzo - piękna, osobista interpretacja. Rzeczywiście, balans między złudzeniem a prawdą jest trudny, ale może właśnie w tym napięciu uczymy się kochać. Bardzo się cieszę, że wiersz Cię poruszył. Serdeczności :) @JWF, @Sylwester_Lasota, dziękuję :)

Bo żal się nie rodzi bez miary i wagi - pytania coś ważą, ton z tonem pasuje. I cisza w muzyce jest dźwiękiem potrzebnym, a pauza wie więcej niż duszy przytułek. Liczymy coś stale, czasem - na człowieka, bywa, że oddechy, gdy noc nie pozwala odłączyć od myśli. Nawet liczysz słowa, bo można za wiele, gdy bezmyślnie pada. Można liczyć kroki, godziny, złudzenia, monety, banknoty, spojrzenia - ukradkiem. Liczymy na siebie - choć nie znamy sumy, i to, co stracone, co częste lub rzadkie. Więc jeśli zapytasz, czy ludzka uczciwość potrzebna jest w życiu - to wymóg czy ściema? Odpowiem, że owszem, choć to niepojęte, że liczę i czekam, na coś czego nie masz.

@Berenika97 I za szczęście, które nie ma terminu ważności :)

@MigrenaNie gniewam się - a jeśli już, to króciutko :)

@MigrenaCzaruś, Ty ważysz każde słowo, ja czuję, widzę i wiem - też dziękuję :)

@Robert Witold Gorzkowski Dziękuję za odpowiedź. Cieszę się, że wyjaśniliśmy sprawę. Wrażliwość to nie dominacja - a pisanie to dla mnie rozmowa, nie konkurs. Pozdrawiam, A.

@Robert Witold Gorzkowski Drogi Robercie, Twoje słowa, że „ludzie robią łaskę, że się spotykają i wymagają dużej atencji” oraz że „dominuje pod wierszami Alicja_Wysocka” są dla mnie przykrym i niesprawiedliwym ocenieniem mojej aktywności na portalu. Moja aktywność to nie „dominacja”, a dzielenie się refleksją i wrażliwością. Komentuję to, co mnie porusza, w chwilach wolnych, bez żadnej ambicji czy potrzeby karmienia czyjegoś ego. Wierzę, że poezja zasługuje na szczery i uczciwy dialog - nie tylko na pochwały. I tego samego oczekuję w zamian. Mam nadzieję, że możemy tworzyć tu atmosferę wzajemnego szacunku i zrozumienia. Z pozdrowieniami, Alicja

@Rafael Marius, dziękuję :)

@Simon Tracy To wiersz pełen mroku i ciężaru, który nie każdy chce czytać. Nie mój klimat, ale doceniam, że porusza ważne, choć trudne tematy życia i śmierci.

@Migrena To piękne wyznanie miłości - choć trudno powiedzieć do kogo dokładnie. Może to osoba, miłość sama w sobie, poezja, a nawet coś większego, co przekracza codzienność. Wiersz pokazuje, jak miłość bywa światłem i cieniem, bliskością i tajemnicą. To refleksja o tym, jak złożone i wielowarstwowe potrafi być uczucie. Wielowarstwowe i tyle, i pewnie ani myślisz wyjaśniać nam więcej :) Serdeczności :)

@Robert Witold Gorzkowski, @Migrena Drodzy Panowie, dziękuję za propozycję dotyczącą spotkań literackich, ale chciałabym jasno zaznaczyć, że nie mam ani potrzeby, ani ochoty uczestniczyć w takich inicjatywach - tym bardziej ich organizować. Cenię sobie kontakt literacki w formie wirtualnej, tutaj, na portalu, gdzie każdy może dzielić się twórczością i opiniami w dogodnym dla siebie czasie. Uprzejmie proszę również o nieprzesyłanie mi prywatnych wiadomości z ‘pismami’ i ‘argumentami’ -naprawdę nie ma potrzeby mnie do czegokolwiek przekonywać. Literatura daje wolność - i z tej wolności korzystam. Każdy z nas ma prawo do własnych granic i preferencji. Pozdrawiam serdecznie, Alicja

@Kwiatuszek Dziękuję Kwiatuszku, również pozdrawiam :)

@ViennaP, dziękuję :)

@Maksymilian Bron, dziękuję :)

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze :)

@Jacek_Suchowicz Dziękuję Jacku, jesteś niemożliwy, to też jest sylabotonik, pozdrawiam :) @Bcmil , dziękuję :)

@Migrena Ten wiersz to miłosny obłęd zamknięty w wersach -surowy, cielesny, oblepiony emocją aż do bólu. nie piszesz piórem, piszesz wnętrznością. Tu nie ma delikatnych metafor ani szeptów - jest rwanie siebie na strzępy. Gorycz przemielona z czułością, namiętność zaklęta w głód.

@Migrena Artystyczna - jak w piosence, między zwrotkami :)

@Berenika97 Bereniko, to opowiadanie ma w sobie wszystko, co ważne: prawdę, ironię, zmęczenie, czułość i iskrę nadziei. Nie moralizujesz, nie krzyczysz, ale pokazujesz szkolną codzienność dokładnie taką, jaka jest - często absurdalną, czasem poruszającą. Paweł, Ewelina, „konkurs Lidki” - to wszystko zostaje z czytelnikiem na dłużej. I to pytanie na końcu: „czy miało to sens?” - wcale nie wymaga odpowiedzi, bo już w samej opowieści ją zawarłaś.

@Migrena Myślisz, że to ta sama kawiarnia? Muszę się dokładniej rozejrzeć :)

@Leszczym A ja nie wiem co Tobie napisać, Michale :) Dziękuję

@StraconyOjej, dziękuję za taki miły komentarz :) @Leszczym, @Sylwester_Lasota, @sisy89, kłaniam się wdzięcznie :)

@Berenika97Dziękuję Bereniko, byłam na tym koncercie, no powiem Ci, że przeżycie było niezwykłe, do tej pory zdaje mi się, że to sen. Światło mnie znalazło, na widowni, a ja nie wiedziałam, że tak będzie. Jeśli wiersz jest rytmicznie napisany, to da się zaśpiewać.