Alicja_Wysocka

Amras Elensar - Mam nadzieję, że dobrze Ci sie po nim spało :) pathe - pomimo obojętności, szczerze dziękuję.

Och! Ileż treści potrafią trzy kropki zmieścić :) Cieplutko pozdrawiam.

Dziękuję Waldku, również pozdrawiam :)

Nata, po osiem sylabek musi być :( Arku, on ma być taki przepołowiony i przerysowany. przytomni wpół - lepiej mi brzmi przy czytaniu, moim zdaniem. Uśmiech zostawiam i pozdrawiam :)

spotkajmy się na spacerze to taki prześliczny zwyczaj najlepiej w połowie drogi przytomni wpół bez księżyca po cóż błądzić osobno półsenne w północy spokój skoro się już znaleźliśmy półszczęścia złóżmy w półmroku a niech się każdym półzmierzchem świat nawet cały zadziwi że my tak ciągle ze sobą półszeptem i półnieżywi 21.02.2006.

ałć, jaki fajny! :)))

Ech dziewczyny, dzięki, że wpadłyście. Pewnie to za trudne by było, gdybym poprosiła o to żebyście zajrzały do innych moich wierszy, trudno, przepadło! Ten wiersz jest stareńki. Mam do niego przeogromny sentyment, większy niż wstyd przed częstochową. Od tego właśnie wiersza wiele zmieniło się w moim poetyckim świecie. Serdeczności :)

Szczęście, o szczęście Moje kochane, Zaraz tobie opowiem Co wymyśliłam nad ranem Że mnie ze sobą zabierzesz W jakąś słoneczną niedzielę, Zabierzesz mnie na lizaki, A potem na karuzelę. Obiecam, że będę grzeczna Na pewno się tobie nie zgubię Tak dawno mnie nigdzie nie brałeś, Że zapomniałam, że lubię. Ja wiem, że cię wszyscy proszą I mało, kto ci dziękuje, Nawet zapłacę za ciebie Jeśli się zdecydujesz. * Więc jak będzie? Dedykacja: Piotrowi za inspirację. 06.11.2003.

Michaś, to na papierze tylko, nie naprawdę :) A propos, jakie rzeczy? Poniedziałkowo pozdrawiam.

Poczekam na komentarze, niech mi tu światło zapalą. Pozdrawiam :)

Dziękuję Nata. Tutaj mało kto kocha rymy. Cieszę się, że Ci się spodobał. Dobrej nocki :)

Leszku, fajniusi Twój wierszyk. Lekuchny, chyba przez te ptasie piórka :)

spójrz, niby niebo mam ponad sobą katedry drą moje skrzydła, bezkształty lęku strzępią zimnem baletmistrz wiatr mnie usidla. ale przy tobie mam ufność gołębią i swym spopielanym zdumieniem zmieszczę się w dłoniach, gdy je roztulisz w synogarlicę przemienię. i potem w niebo twych oczu patrząc to drugie uznam za marne, bo tylko ty mnie nakarmiłeś obłaskawienia ziarnem. 08.03.2004.

Michaś, życzliwy z Ciebie gość :) Stasieńko, ale po komentarzu Rojewskiego (fabrica.civ) nikt nie śmie mieć innego zdania. Pozdrawiam i dziękuję

Nata, dzięki! Dobranoc :) Ale nie żartujcie sobie ze mnie. Rojewski mnie zjechał jak się patrzy :P

"zgiąc arkusz wpół" talerz pękniety wpół" "na wpół przytomny" "godzina wpół do pierwszej" "zgiąć się wpół" (Słownik jezyka polskiego PWN)

Eugen De -sprawdź w słowniku j. polskiego

Dzie wuszko, gwiazdy i słońce widzę tylko w odbiciu kałuży. Tam też jest moje niebo. Nie tylko nie śmiem ale nie mam siły wyprostować się. Jacku, brawo! Jestem pod wrażeniem Twojego wykładu :)

czułością mnie nie dotykaj lękam się na nią pozwolić, jak dotąd, wiatr mnie naginał pod widzimisię swej woli. aż po te gwiazdy w kałużach jak witki łozy wierzbowej wykrzywił, że słońce mogę widzieć, schyliwszy głowę. a zatem troska, jak twoja z najczulszym miłosnym obyciem, sprawia mi ból ponad siły zgiętej do ziemi przez życie. 08.02.2006.

Michaś, wgryzam się i wgryzam w Twój wiersz... :)

Sceptic - a dlaczego raz do roku? Mnie właśnie taki pasuje, bardzo!

Dziękuję Kochani. Miałam ostatnio problemy z dostępem do netu :(

zrobił gruntowne porządki serce z miłości wysprzątał i wreszcie ma dosyć miejsca na powiększenie konta 06.02.2006.

Jacku, Podgladasz mnie czy co? :) Wszystko pasuje oprócz tego "Dzisiaj już nic się nie spełni" - jutro też nie... To są właśnie te rozwlekłe tymczasy. No i piszę piórem. Komputer nie ma marginesów, nie można na nim kreślić, nie można go zgniesć, a potem wycelować w ścianę. Kartka papieru świetnie się do tego nadaje. Ewa - to nadziei przemokły buty od deszczu bezzdarzeń Michaś - jak ładnie ubrałeś tę szybę w deszcz. Kocham ciszę i święty spokój, pozdrawiam :) Waldku - dziękuję, bardzo jesteś łaskaw dla mnie :) Stasieńko - lubię neologizmy, :) Nata - dziękuję :)

ciasno stłoczonym zadumom, gdy deszcz bezzdarzeń wciąż pada przemokły buty nadziei. nie będę mokrych zakładać. na zamyślonych biegunach przezoknem nuda kołysze, i monotonia po szybach bębni jednym klawiszem. chyba niedługo się ściemni na ścierpłych troskach mrok siada, a ja wśród rozwlekłych tymczasów tak sama ze sobą gadam. 03.01.2006.