Ewa_Kos

Dziękuję za koment. i tak sobie myślę, że masz sporo racji; a więc pożyjemy, zobaczymy. Serdecznie pozdrawiam:))

to bardzo smutne kiedy dzieci z rodzicami nie potrafią już rozmawiać, kiedy złośc buduje sobie gniazdo, gorzej kiedy ołtarz! bardzo to smutne, powtórzę kosie, głowa do góry niech pel zadrze nosa:)) tyż:P ściskam mooocno to już nigdy nie będzie takie samo:( Ale co tam. dziękuję za wizytację uściskowuję i już dzwonię do Ciebie:)) E.

Nie zazdroszczę peelowi ,-lce relacji .Bardziej jednak na mnie podziałał "ołtarz złości" ,który potrafi przeistoczyć się w ołtarz nienawiści..Mam lekki niedosyt jeśli idzie o zakończenie.Chyba ,że ono jeszcze się nie wydarzyło.pozdr cały czas czekam na zakończenie; narazie wszystko "wisi w powietrzu". Dziękuję bardzo i serdecznie pozdrawiam. E.

No właśnie, a ta prawda uwiera jak nic na świecie. Dziękuję bardzo i pozdrawiam. E.

Dziękuję Ci Magdo; czasem człowiekowi opadają ręce i może czas coś zmieni:) Pozdrawiam ciepło. E.

Januszu, o tym co bardzo boli trudno się rozpisywać; wiem, że nie można tracić wiary, ale cena bywa wysoka. Pozdrawiam ciepło i dziękuję:) E.

czasem jest tak, że pamiętamy:) Serdecznie pozdrawiam i dziękuję bardzo:) E.

Bardzo trafne spostrzeżenie. Dziękuję i pozdrawiam:) E.

Nie, nie wszystkie; mojemu ciężko to idzie i wygląda na to, że wiek nie ma znaczenia. Serdecznie pozdrawiam i dziękuję:)

Dziękuję Jacku i bardzo serdecznie pozdrawiam:) E.

moje spojrzenie rodzi w tobie agresję nie umiemy rozmawiać nawet gdy nic nie mówisz nadmiar złości buduje ołtarz w twoim secu dobroć się nie przeciśnie nie będzie mogła do ciebie trafić umiejętnie zabijesz ją w połowie drogi

Piękny wiersz:) Serdecznie pozdrawiam:) E.

Czyli samo życie! Dobre! Pozdrawiam ciepło:)) E.

Zamyśliłam się; jesień to jesień. Życie też tak ma:)) serdecznie pozdrawiam:) E.

Taaa i wtedy się mówi "aby do maja" świetny wiersz i bardzo interesujące spojrzenie na ową porę roku. Pozdrawiam jesiennie jakby co:)) E.

Tak myślę, że śmierć jest z nami z chwilą narodzin i po mojemu tylko czeka "na okazję"; im człowiek starszy tym częściej o niej myśli. Ja tak mam, dlastego podzielam Twoje spojrzenie:)) Pozdrawiam ciepło:) E.

mewa świetnie wkomponowuje się w obraz mijającego lata; nareszcie zrobi się spokojnie.Ładnie i obrazowo:))) Pozdrawiam serdecznie:))

U mnie gościł kiedyś ktoś taki. Żałosny widok:)) Wiersz bardzo mi się podoba. Zaraz mi się wszystko przypomina:)) Pozdrawiam ciepło:))

Bardzo obrazowo i ładnie. Lubię Twoje wiersze; pobudzają wyobraźnię:) zabieram go sobie do ulu a zostawiam serdeczne pozdrowienia:)))

Za każdym razem przeżywamy to samo; wiersze o "odcieniu" politycznym mają swój urok. Jak już nic nie można zrobić, można przecież napisać wiersz. Fajny. Serdecznie pozdrawiam:)))

bywało, że roztrzepanie potrafiło wiele zmienić. Lubię trzpiotki; mają swój urok. Pozdrawiam serdecznie:))

akurat skończyłam krojenie cebuli i jakoś nie miałam serca powierzć tego mojemu mężczyźnie. To taki smutny widok:))) Wiersz mi się bardzo podoba:) pozdrawiam ciepło:)

Witam, witam:)) Ukłaniam się:) Wierszyk jako improwizacja w całej swojej rozciągłości akurat się nada. Jakoś mam blisko do niego:)) Pozdrawiam serdecznie i ciepło, bo to już jesień do mnie zagląda:)

forma czyli wersyfikacja pasuje do wiersza, bowiem sam tytuł mówi, że mamy do czynienia z klawiszami, czyli czytam "skacząco". Fajnie:))) Pozdrawiam.

ciekawy obraz; działa na wyobraźnię puenta ładnie zamyka całość:)) serdecznie pozdrawiam:)