Bożena Tatara - Paszko

Byłam, widziałam, nawet obfotografowałam :) - ale to Kraków, poza tym ogródków Jordanowskich jest Krakowie więcej. W Zamościu, mieście dużo mniejszym jest tylko ogródek Jordanowski, podejrzewam, że w mniejszych miastach również. O semantykę spierać się nie będę. :)

Mocno ciekawa jestem które :) No cóż.... Wena nie jest dla mnie tak łaskawa jak myślisz :) Ale przemyślę i może podniosę rękawicę tu mi rzuconą i napiszę coś w temacie ale już nie dzisiaj. :) Chcę jeszcze dokończyć komentarz i odpocząć. Najprostszym przykładem Edyp, ale to nie najlepszy kierunek :) Lepszym jest zazdrosna teściowa ;) A co do starości, to mam własne zdanie na ten temat, wg mnie starość jest stanem umysłu. Można pisać pięknie o młodzieńczych uniesieniach w wieku bardziej niż podeszłym, no chyba, że ma się już demencję czego ani sobie ani nikomu nie życzę :)

Nie wiem dlaczego nie zauważyłam go wcześniej. Lubię :) Pozdrawiam ciepło :)

Jak zwał tak zwał... masz potencjał, tylko go dobrze wykorzystaj :)

Dla ścisłości - Jordanowskie to były ogrody. A chłopcy zrywają baźki dla swoich matek w wieku lat 5 -7. Żaby dla dziewczyn zbiera się już kiedy się jest dorosłym - tak pomiędzy 8 a 15 ? :) Zajrzałam pod link. Najwyraźniej tylko tutaj wymogiem jest trzymanie się 5,7,5, jutro poczytam więcej ale raczej nie polubię haiku - mimo wszystko. Nie czuję tej formy, ja jestem gadułą :)

Bo miało być o żabach w tornistrze ? :)

Jak dookreślę to już nie będzie haiku :) Ale spróbuję... majowe żaby chłopcy dają dziewczynom męskie prezenty ;) Więcej nie próbuję i tak przegrałam :)

Ja się tak nie bawię, wyczerpałeś wszystkie najlepsze kombinacje :) A poza tym żadna nie będzie dla Ciebie dostatecznie dobra ;) majowe stawy chłopcy zbierają żaby dla swoich dziewczyn Przegrałam :)

Pustka po stracie kogoś bliskiego jest wystarczająco straszna i usunęłabym to z wiersza. Zostawiając w naszych duszach pustkę - w zupełności wystarczy. Do mnie ten wiersz przemawia. Lubię :)

Wiem i odniosłam się do tego w komentarzu wyżej :) Spróbuję :) wiosenne stawy chłopcy zbierają żaby - krzyki na przerwie ;) I jeśli czytałeś moje komentarze na temat haiku to wiesz, ze to nie moja bajka :D

No tak - rozmawiała gęś z prosięciem - przepraszam ale samo się cisnęło :D Twoja miniaturka podoba mi się i dałam temu wyraz lubiąc. To lubię było komentarzem dla Twojej miniaturki a moje haiku /nie haiku tylko wariacją na temat żab w komentarzu do tego co zamieściłeś i : To nie haiku, to miniaturka :) była o: żaba w tornistrze - całus w grze - Rien ne va plus znowu nie książę :) Typowy brak zrozumienia:) W komentarzach pisaliśmy o swoich miniaturkach :) Ufff - mam nadzieję, ze nie zagmatwałam jeszcze bardziej. P.S. W kwestii: Jestem całkowicie zgodna, sama kiedyś dostałam nadmuchaną żabę od mojego chłopaka ;(

Bo nie lubię minimalizmu w poezji ;) A 5-7-5 jest zachowane :)

Oj tam... oj tam... nie kokietuj ;) I lubię za szczerość :)

Mam strzeżenia do : i serca staną się jak miał ogromny piec Auschwitz Jeśli serca stają się miałem w wyniku działań pieca to właściwsze byłoby zastąpienie słowa miał słowem popiół. Będzie wysuwał zimne palce podepcze naszą jaźń i serca staną się jak popiółw ogromnym piecu Auschwitz albo: Będzie wysuwał zimne palce serca staną się jak miał i podepcze naszą jaźń - ogromny piec Auschwitz Sięgaj do archiwum, duuuuużo czytaj i pisz :) Pozdrawiam ciepło :)

Nic to nic. Być może w pojęciu dam, o których mówisz osiągnięcia innych wydają się mizerne, ale czy można o tym powiedzieć "nic". Spróbowałabym inaczej, na przykład: Większość dla której niewiele jest wszystkim, to ona wam służy. Chociaż też nie do końca jest to prawdą, bo być może to niewiele to po prostu inny system wartości. Wiesz - jedna marzy o małym białym domku a druga o balach i towarzystwach. Nijak ich nie pogodzisz :) Nie gniewaj się Enchant ale popracowałabym na Twoim miejscu nad tekstem. Pomijam już, że irytujące dla mnie jest rozpoczynanie każdego wersu dużą literą. Bo cóż znaczy : czy albo jeśli mają tworzyć odrębne zdanie, a przecież na to wskazuje duża litera. Moim zdaniem to nie dodaje urody wierszowi wręcz przeciwnie czyni go banalnym i pretensjonalnym. Nie skreślam tematu ale jego formę, stać Ciebie na oryginalność i ufam że będziesz umiała ubrać ten wiersz w słowa, które przydadzą myśli piękna. Pozdrawiam ciepło :)

żaba w tornistrze - całus w grze - Rien ne va plus znowu nie książę ;) To nie haiku, to miniaturka :) Pozdrawiam ciepło :)

Może nie trzeba wszystkiego oddawać, żeby kupić bilet powrotny do domu. Podoba mi się Twój wiersz :)

Nie przyszło mi to nawet do głowy a poza tym nie sądzę by ktokolwiek przeczytał wszystko co kiedykolwiek zostało napisane więc bez obaw - plagiatu raczej nie będzie :)

Panowie, przecież to mowa o mnie ;)

Jak na pisanie ot tak sobie całkiem zgrabny wiersz :) Trochę tylko gubi się rytm. Myślę, że byłoby lepiej dla wiersza gdyby przestawić niektóre wyrazy: w getcie upadku zamknięty na wieki w oparach głupoty od rana do nocy z każdym dniem staczam się bezsilny w podły rynsztok bezkresnej niemocy oczy moje mętne, dusza jak noc czarna z kolan wstać nie mogę strachem przytłoczony że mi czasu braknie by ujrzeć raz jeszcze twarz twoją świetlistą w gwiazd wiecznych koronie

:)

Zatem witaj z powrotem :)

Haiku nie jest moją ulubiona formą, jedyne co o nim zapamiętałam to układ sylab - w klasycznym 5,7,5 i odniesienie do pór roku. Mogę tylko powiedzieć czy do mnie przemawia, czy mi się podoba czy nie. wiosenne deszcze ulga i strach przed burzą rozeta uczuć Podoba mi się, rozetę uczuć rozumiem jako pełen wachlarz wszystkich możliwych związanych z burzą - od strachu po zachwyt. pierwotna zima szkice na ścianach jaskiń wymarłe życie Według mnie jest w porządku :) stopy sezonu człowieka drapieżnika geniusz przetrwania Skojarzyłam ze śladami stóp człowieka odciśniętymi w zastygłej lawie obok śladów mamutów. Geniusz przetrwania odniosłam i do faktu, że człowiek istniał już w epoce mamutów i przetrwał - w przeciwieństwie do mamutów i do śladów które przetrwały. A tak na naprawdę to nie za bardzo wiem co autorka chciała powiedzieć. Ogólnie podoba mi się :)

W pierwszym momencie wydawało mi się, że bo ale ponieważ już napisałam komentarz to nie kasowałam go - uważałam, że byłoby to nie na miejscu, zatem edytowałam i dopisałam P.S. Raczej nie używam i uczono mnie, że należy unikać powtórzeń tego samego wyrazu a jeśli już to w charakterze anafory a dwa razy to za mało.

Wobec tego z ciekawością czekam na lipiec i pozostałe miesiące :)