Bożena Tatara - Paszko

Usunęłabym to drugie lecz z dwu powodów - jeden raz już było a nie jest anaforą i bardziej, moim zdaniem, pasuje spójnik bo A gwiazdy co braćmi są ludzi mrugając zapraszają do Nieba bo Niebo jest przecież na Ziemi choć Raju już dawno tu nie ma. Pozdrawiam :) P.S.Może jednak nie bo tylko ale ? :) A gwiazdy co braćmi są ludzi mrugają zapraszając do Nieba ale Niebo jest przecież na Ziemi choć Raju już dawno tu nie ma.

Lato zaczyna się po 20-tym czerwca więc mowa o późnej wiośnie nie o czerwcu jako takim, więc może bardziej pasowałoby - czerwcowa Ty ( w domyśle wiosna )? Bardziej mi gra - zamieniasz. Zraszasz też nie za bardzo mi tutaj pasuje, bo jeśli deszczem to nie tylko zioła ale wszystko wokół. Zioła to leki - może więc w tym kierunku pójść, bo w tej chwili to trochę wygląda jakby na siłę było napisane. Albo tak - niczego nie zmieniając poza szykiem wyrazów: Rozkwitasz bujne wszędzie kwiaty zamieniasz w owoc zioła życzliwie zraszasz zapowiadając obfitość Literówka - feerii. A tutaj pokusiłabym się o napisanie wprost: Z tobą nawet lipy, co ponoć lipcowe, okwiecone bezwstydnie... Poza tym wiersz mi się podoba :)

jest to jakieś rozwiązanie :)

Trudno go nazwać trudnym :) Co do zamiarów autora - wolnoć Tomku na swoim koncie ;)

Proszę bardzo. :)

Nie każdy na tym forum lubi by być wobec niego szczerym, a inni są skłonni zjeść żywcem i bez przypraw za brutalność bo z tym jest utożsamiana szczerość i otwartość. A poza tym miło mi, że wykorzystałeś podpowiedź, gdybyś tylko jeszcze chciał czytać co piszesz zanim wkleisz na forum. ;)

Ćmy się raczej nie słyszy a jak już to wyraźny trzepot skrzydełek mięsistrzych niż motyli dziennych a i to pod warunkiem, że ćma jest duża. To muchy i komary brzęczą a wszelkie żuki i chrabąszcze wyraźnie buczą jak małe silniczki. Ciężko się czyta to co piszesz. Prosiłam Cię już byś dokładnie przemyślał co chcesz powiedzieć a przynajmniej czytał co zapisałeś w notesie a nie wklejał bez żadnej korekty. Czasem z ciekawości zaglądam co znowu napisałeś ale najczęściej szybko z czytania rezygnuję - przepraszam za szczerość.

Literówki gubią sens ładnego wiersza. Pozdrawiam ciepło :)

Wszystkich na świecie - może nie :)

Powinieneś zmienić tytuł. Bardziej niż Nie kumulujmy ich pasuje : Jeszcze jeden głos wołającego na puszczy. Którego postu nie otworzysz, wszędzie przepychanki że aż trudno uwierzyć że to dorośli ludzie na Forum Literackim a nie piaskownica, w której dzieciaki zabierają sobie wiadereczka i okładają łopateczkami. Temat jak najbardziej na miejscu tylko kto uderzy się we własne piersi ? Pozdrawiam.

Długo trzeba by ociosywać, żeby coś wydobyć, poza tym mogłoby się okazać, że nic nie zostało i nie było warto się starać. Jestem na nie.

Udana fraszka - zdaniem Czytacza;) Pozdrawiam Bożena TP

I napisałabym - Polak potrafi, gdyby nie to, że to nie rodzimi urzędnicy wznieśli się na wyżyny absurdu :)

:)

Najwyraźniej można, trzeba tylko o tym pamiętać nie dając się ponosić wenie. Zasiedziałam się przy komputerze ale już znikam. Dobranoc :)

Odczytałam, bo w taki sam sposób oglądam czarno-białe wspomnienia.

No tak :)

Nie pomyślałam o piszącym, raczej o ojcu piszącego. Szacunek z jakim autor odnosi się do ludzi starszych w wierszu MOHER jest odrobinę zaskakujący w zestawieniu z tym wierszem. Chociaż... jest coś takiego jak syndrom sztokholmski, wiec może nie ma w tym niczego dziwnego?

W zestawieniu z Moherem brzmi zaskakująco i strasznie.

Bardzo trafne spostrzeżenie - bywa, że przeglądając album z czarno-białymi fotografiami rzeczywiście nie zauważa się monochromu :)

Czekam na kolejne tak udane jak ta miniaturka :)

Nic dodać nic ująć. Chyba nikt tego nie lubi :)

"Przeszłość zachowana w pamięci jest częścią teraźniejszości..." niczym górski strumyk nieprzerwanie płynie pamięć odległej przeszłości. Jeśli tylko zechcesz go posłuchać szemrze cicho o dawnych istnieniach, o zaklętych w kamienie herosach i dziedzictwa twórców pokoleniach. Rzadko płynie leniwie przez życie dając mądrość ucieczki przed grzechem, częściej rwący, wezbrany przez burze siłę złego zwielokrotnia echem. Śledząc rwący nurt nie bacz na brzegi szumowiną spienioną sklejone, strumień czysty z natury rzeczy mocą czasu będzie oczyszczony. Struga może płynąć leniwie niosąc ważne dla życia wartości, by przeszłość zachowana w pamięci była częścią już lepszej przyszłości. (2011)

I nie trać jej :) P.S. Polubię jutro - ech ten limit ;)

Na pewno myślę tak jak Ty, należy szanować ludzi starszych z wielu powodów - dali nam życie, wychowali,wykształcili nie rzadko poświęcając swoje życie tylko i wyłącznie zapewnieniu nam dobrego startu. Traktowanie ich w taki sposób jak przedstawiłeś jest co najmniej nie na miejscu. Jedyne w czym się z Tobą nie zgadzam (a i to za dużo powiedziane) to sposób w jaki podkreśliłabym przekaz by był mocniejszy a wers ostatni był przysłowiową kropka nad "i". Nie obawiaj się, nie zamierzam przyswajać sobie Twojego wiersza ;)