Lady_Supay

Nie zgadzam się z Szanowną Przedmówczynią. Pozdrawiam/iza Dziękuję z całego serca. Podniosłaś mnie na duchu. Ostatnio zwątpiłam w siebie... Pozdrawiam cieplutko.

Izuniu, dziękuję Ci za komentarz,ale zauważyłam, że wszystkie ostatnie moje wiersze zasługują na miano miernych. Nie mam nastroju, weny twórczej. Pewnie muszę trochę wyluzować, bo pisanie dla idei pisania mija się z celem. Czas tak szybko goni, ze na moją ukochaną poezję muszę kraść chwile, ale to nieskuteczna forma tworzenia.... Czuję się zmęczona. Poczerpię radości z Waszych wierszy, pewnego dnia się ocknę i może wyjdę na ludzi - czego sobie życzę;) Pozdrawiam Cię serdecznie ewa

Hmmmm....jestem z łodzi, mieszkam na cmentarzysku fabryk, odbieram odpady medyczne ze szpitali (nie nieboszczyki) - więc wiersz jest mi bardzo bliski.... Nic więcej nie powiem... su

rozproblemowił się mój świat w każdym maleńkim kawałku drzemie nie - pokój zawirowało w oczach zakręciło w głowie zasypało pytaniami pod trykotową koszulką ciarkami przeszła minioność twarz spłonęła na widok teraz w wiadomościach minęła historia pomylili się gdzieś między wczoraj a dziś

I ja się przyłączę do podziękowań oraz wzajemności. :) Pozdrawiam wiosenno-świątecznie.

Izis, masz doskonałą pamięć ! Właśnie go stamtąd przyprowadziłam. Tak się złożyło, że miałam dziś podobne doświadczenia, więc tak mi jakoś pasował. ;)

Ja tam bym napisała "porannego niedosytu", a to dlatego, że snu mi wiecznie brak. ;) Wiersz bardzo świetlisty - mimo wyczuwalnego zmęczenia. Pozdrawiam świąteczno-wieczornie.

Dziękuję i ze swojej strony dodam - uwaga na ptaki! Pozdrawiam cieplutko i równie wesołych życzę :)

A moze "Rozklad wbrew"? Cieplutko, su

Dziś ściśle poszczę ;) Dzięki vacker - pozdrawiam świątecznojajecznie :)

klęczę nad oczkiem wodnym muszlę trzymam w dłoniach drży szum wzbierający werble w mojej głowie zbyt wiele wczoraj zbyt ostatnia lampka martwa nie zdążyła i wino znajome ostryga gdzie moja? tam! – tam! jestem wrażliwa cedzę pamięć przez zęby zewnętrze jeszcze wewnątrz chwila uwagi mój paw zaczął śpiewać

Jasne. dziękuję. Wesołych Świąt.

Niestosowne? To wszystko, dziękuję za komentarze.

Zatem nic zabawnego nie powinieneś widzieć w ziarenkach piasku. I czemu się tak unosisz? Nikt Cię nie nazwał ciemną masą. Ja tylko zapytałam.

I mnie się podoba. Jak "pierwiastek życia". Wiesz, czym są drumliny i o czym jest wiersz?

Jay, to było zamierzona, ale masz rację - nie pasuje :) Dzięki śliczne. Pozdrawiam

głowy dumnych drzew korzą się na wietrze wzory na boskiej materii falują bławatnie w pejzażach drumlinów gdy oczy uśmiechnięte w dłoniach trzymają glinianą historię istnienia słyszysz muzykę? to serce w ciszy zabiło pierwiastek życia zawirował pokrył żwirem nagrobek epitafium sielanką się stało i z martwych powstałam stałam się ziarenkiem piasku piękno dostrzegłam w ziemi ciebie ujrzałam w sobie

zmięta kartka na podłogę! -- wciąż usta skupione wściekle kołysze się głowa natchniona myśl w kleksach upadła! łatwo to trudno

mhm w takim razie nie zabieram głosu

markowe wino, aż homo women sapie ;) cieplutko su

Kojarzy mi się z Conanem Barbarzyńcą. ;]

odejmę się od ciebie. a pudełka pisze się przez u

Wg mnie za dużo księżyca, powtórzeń i zaimków, które wskazują niewiadomo na co, np: ta przestrzeń (jaka?), tejastronomii (jakiej? której?, jeszt inna oprócz ogólnie znanej?). No i "wiem, że się zabijam, lecz księżyc tak samotnie świeci" - nie wiem do czego nawiązują te dwa wersy. Jestem zwykłym czytelnikiem, więc może się mylę, ale chyba do takich jak ja kierujesz utwór? Pozdr.su

Jay, czuję się troszkę zawstydzona, moja pomoc była wręcz znikoma. Nie będę powtarzała "achów' i "ochów", powiem tylko - jesteś dobry, a praktyka czyni mistrza. Pozdrawiam

Możem zbyt tępa, ale nie bardzo rozumiem. Czy to o współczesnym nadejściu? Pozdrawiam