Lady_Supay

Jasne, Stasiu. :))

Głupota może być atrybutem młodości, ale w pewnym wieku już nie wypada. ;) A zdarza się, oj zdarza - i to ta najgorsza, ta bezmyślna. ;) Wierszyk jest dość stary, naszło mnie na wyciąganie z szafy. szczególnie jakieś lajciki i stare rymowanki. :) Słoneczka. :)))

Lajcik III. ;))))

wieprze przed perły perły przed świnie świnie na pałace - pałace w ruinie!

Lajcik II. ;)

gdybym mogła głupotę postawić na szafocie jak skazańca prowadzić, - ściąć jej głowę. zabić. nawet Bóg by rozgrzeszył to morderstwo i cieszył dobre serce mądrością swojej córki. z radością. lecz rozumu brakuje, wciąż durnota góruje i w oczy mi się śmieje - właśnie wiesza nadzieję.

Taki lajcik. :)

O rozumności! Siostro przebudzenia, niechaj poranek dzień twój cały natchnie pieszczotą nocy, jeszcze wszechobecnej, acz odchodzącej po sennym kojeniu. Niechaj jasności nic ci nie przesłania, byś śmiało mogła wchodzić między wszytkie sprawy, które do wczoraj nazbyt trudne stały. Dziś stań się niepokonana!

Agnes ma rację z tą czekoladą, jednak utwór się podoba. Gdyby ciut by z niego powycinać, byłby jeszcze smaczniejszy. Słonka! :)

?....? Ty mnie z kimś nie mylisz? ;D Chciałam się tylko podlizać, a Ty mnie z bazooki. ;) Boguś, przecież to tak słodko brzmi... ;DDDDD

Bo miało być dnia ;) Palcóweczka. ;) Słonka!

Boguś, ja tu staram się uprościć, a Ty mi "canzonami" strzelasz. ;)) Twoja wersja zmienia sens wierszyka, a ten ma być inszy. :)) Niech poleżakuje jeszcze-mnie się nie spieszy, może jakoś inaczej? Słoneczka!

Wiersz może i dobry, ale nie powalił mnie na kolana. Wg mnie zbędne jest podwójne "tylko", "krokami biegniemy do sierpnia" - a można biec inaczej? ;) Natomiast ostatnia strofa - bardzo smaczna. Słonka!

Aż szkoda tytułu...

Lipnica jest niedaleko mojej rodzinnej miejscowości.:) "Gdzieś nas kuszą złoto i sława, a tu skarby nietknięte leżą; mogą czerpać, garściami czerpać ci - co w piękno i dobro uwierzą." ...piękne... Słonka!

Odnaleźć najstarsze, letnie wspomnienie, iść wstecz aż teraźniejszość zniknie, słyszeć jedynie drżący dźwięk cykad i bzyczenie much tuż przy twarzy. Najszczęśliwsza byłam wśród łąkowego zgiełku, pod krzakiem dzikich malin, kiedy dorastałam do pępka między słońcem, a żywotem mrówek. Czas był wtedy leniwy jak opasły kot i miłosiernie się przeciągał. W zapachu trawy widziałam sny, a w oddechu ziemi słyszałam bajki o mojej przyszłości. Prawdziwa sztuka, to sztuka pamięci.

Jacku, pomyślę :) Teraz muszę zmykać. Miłego weekendu.

Jacku, czy tak lepiej? :)

Mam problem z tytułem. :/

Jej, Bogdanie - wieczorami się zaczyna. :) Czemu "płaskiej"? W ostatniej strofie jest wzmianka, (chyba sugestywna;) że peelka leży - zatem "płaska flądra" jest wg mnie zbyt dosłowna. Jeżeli dobrze mi to wyłożysz, to zmienię. :) Ze stronami się zgodzę, choć pisząc "krańce" miałam na myśli granice - wszelkie granice. Wersowe rozbicie oki. Dwuwers tyż się zgadzam. No i "ł" tyż. Te gwiazdki też mogą być, bo przecież księżyc świeci. ;)

stąpają po ziemi z nerwami drżącymi od dotknięć barw i tonów na starych osnowach tkają nowe wątki na odległe dni enklawa nieszczęśliwych marzycieli od zawsze recytuje jutro jedynym okiem wpatrując się w przyszłość dobra droga żeby na chwilę zboczyć do raju

kiedy cicho i ciemno wieczory są szczere *** lubię rozrastać się w nieskończoność lub kurczyć do rozmiarów flądry gdy przestrzeń wypływa ze mnie ku czterem stronom ziemi i wraca przypływem pewnego dnia nie zauważę jak obok marszczy się jabłko *** księżyc znów świecił na kobietę całą z czarnych fal na mokrej podłodze

Ciepło, cieplej, cieplutko... :) Trochę przekornie, ale bardzo serdecznie. Stasiu, tylko te "sprężynki nóg" jakoś mi się nie widzą - może mam zbyt małą wyobraźnię. ;) Słoneczka. :)

Pointa mnie powaliła. :) Bomba! ale "ten trefny kamień" we mnie nie trafia. Albo może ja za mały cel jestem. ;) Słońca!

Nie kokietuj, tylko pisz! ;))) I ja tyż. :)