bazyl_prost

wygląda stromo i strasznie zbierają się chmury spędzimy noc w schronisku

daleko patrzę na szczyt wygląda stromo i strasznie spędzimy noc w schronisku

rozum tracę przez ciebie i twe dywergencje bywaj także z Bogiem lub Boginią rzeczy spotkajmy się tu kiedyś przy sztucznym papierze przeczytam kilka razy kiedyś w coś uwierzę...

li noc przestała być ciemną? ei powiedz wszystkim ja ze zgryzoty nie umiem lecz znaku nie rozumiem czy to litani rzewnej śpiew nie może coś weselszego /\ /\ / \/ \ / \ / \/ \ tu człowiek gór buduje a może trójkąt i góra dwugłowa twój pokój ci zwiastuje może Neptuna trójząb, może baranka futro, może ptaka głos może lwia grzywa pioruna cios powiedz ach powiedz coś ja granic pokonać nie umiem sam je stworzyłem w rozumie tym dobrze pojętym nie tym cholernie skrzętnym

cóż to za znak wędrowcze losu spytam choć'm poniżony kłos to czy zwierze ptak czy emblemat wspomóż mojego losu

przysiadł i zobaczył inny świat w innym świecie popatrzył wrota zobaczył i stoi trochę się boi

kamilu cień Ziemii cię uratuje czy Ziemia dla sępów się zrujnuje...

definicja twoja rozumu awersją gwiazdą serce dla niego a strawą twa błogość inaczej nie umiem chodzić po tej ziemi nie dla chorego cyklopa, o nie, moje pieni

właśnie podręcznik to cegła rozum trzeba budować bo kurwa i chuj po nas zostanie to przecież nie ładne zdanie

natchniony twym zapachem pragnę nieskończenie niech błyśnie ciało echem niech nieba się otworzą niech nas ogarnie życie i myśli nasze wzlecą...

na zamku UnderHell kryzys tożsamościowy co słońce a co piekło zwołano filozofów by kryzys ten rozwiązać poeci się głowili konkluzji szuka rozum król pyta jak tu otworzyć oczy by się ze strachu nie zmoczyć i nie popaść w gorączkę proszę nie przeoczyć jak rzeknie królowa gotowe jak ja umyje zęby to woła o pomstę do nieba dalej mówić coś trzeba? i jak tu dalej mówić underground muszę stworzyć otworzę sieci schronów i kielich nam obnaży prawdę o tym zamieszaniu może być jakoś inaczej A.H. namieszał koszmarnie bo to się nie miesci w głowie inaczej bym się zmachał nie przy piecu krematoryjnym przymierze z Bogiem zerwane i zmysły postradane kto tam nie miał rozumu kto serca tam pozjadał nie może mi zasmradzać ni gruszek w tyłku sadzać

wiem co napiszmy dramat królewska twierdza błyśnie osoby król, królowa, dworzanie no i goscie miejsce: twierdza pod piekłem i broni się przed piekłem i złotem rozumu emanuje rycerzem tylko słowo , tak żeby nie bolało to wyjdzie wręcz szałowo podręcznik zje nam ciało!

kryzys poematu gdy nie ma tematu a samopoczucie gnębi tylko strucie

kostucha kroczy bezczelnie i rzeźbi bólem bardzo uroda wymaga wyrzeczeń jak pewna pani z przemyśla co rysowała igłą by życie jej nie zbrzydło

muszę nadrobić zwłaszcza Amy Winehouse polecam Cassandrę Willson

świersz skacze z wszechświata w wszechświat roje pcheł mija z hukiem tu była wieczna czerń tu galaktyka z łukiem

ponury wydźwięk a takie wesołe prawdy breake the pressure

ziemia raduje się twoim snem wyśniła sama jeszcze nie wszystko i noc się stawala dniem zostanie tylko blisko

w burzy neuronów trzaski o form wielu wydobyć znaczenie trzeba przyjacielu przesączyć nastroje recepty przeliczyć znaleź swój ogród przestrzeń a słowa będą płynąć w zrozumiałej kodzie jak łodzie jak lotos żywe i dopasowane u ouo o a ei om to spojenia dom

w burzy neuronów trzaski o form wielu wydobyć znaczenie trzeba przyjacielu przesączyć nastroje recepty przeliczyć znaleźć swój ogród przestrzeń a słowa będą płynąć w zrozumiałej kodzie jak łodzie jak lotos żywe i dopasowane u ouo o a ei om to spojenia dom

tak jak wykresy funkcji liniowych i nieliniowych zapisze i dodam element doszyje do makatki przesieje rózne jakości uzgodnie z wytrwałością ułożę na planie wydarzeń odpowiednim co fikcja a co prawda co wartość swą posiada pamięć musi być ładna niepamięć bywa żadna

upadek mi nie pasuje ładny wiersz byłby a tu taka dyskonkluzja

równowaga bytu przy stole talerze co jesz nie będę pytać ja też mam no i wierzę kosze przebogate godzą przyjęciem różnice i ptasie mamy już gody strzybanek przyleciał, skowronek bażant zielony, czerwony i wróble, i kowalik dywan zielony, kopuła świątynia życia prostego bo życie to przecież życie to jedna z prawd o bycie

przyjmujemy, karmimy dzielimy się jadłem oby dużo, oby dobrze

w skorupce i na skorupce życzenia spełnione i te nie