bazyl_prost

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

nie beznadziejnie ale naiwnie się wikłasz

w mroku kuchni niebieska poświata widzę ręce duchy grają w ciuciubabkę

ziarenka liczysz powoli mak się rozsypał po co ten imbir

czy to czasoprzestrzeń

może wróć do pierwszej

ironia losu ironią losu, bez czucia głupota jest beznadziejna

kolory wszelakie noszą chyba się umówiły nie wiem czy wszystkim coś grozi po co te barwy ochronne podobno jest zielono gdzieniegdzie kobaltowo może szmaragd złoto ja bym tego nie zliczył męczące to zadanie maki swiat spowiły

w zielonej butelce czerwone wino najlepsze podobno słyszałem i nie skalane wystrzałem

ja nie chcę rymować ja nie chce rymować o ody nie radzą sobie z biomasą i brzydną biedactwa krew je wykańcza och-ydna ciężka praca w pocie i znoju jak wylew kołuje jękliwie a wiewiórki skaczą po floretach i jakoś nie brzydną... kto wymyślił taką............................ niesprawiedliwość o-hyde-ną

lubie tego boga

wściekły jest niewiadomo kto i zazwyczaj tonie w morzu nie nie boleści lepiej nie to nudne wściekamy się wściekamy zawsze można się zaszczepić

Holandia to co innego

no, bo będą myszy

beznadziejnie, pismo zrozumiałe ale beznadziejnie to akurat

nie wiem jak to działa nigdy nie wiedziałem brak estetyki mu zarzucam siermięga chaotyczna pęka struna

duch jaśniał wiary teraz jaśnieje ciągle gazety i okulary a wiatr i chmury obłe

słoneczniki van Gogha, w łikend ma być ładnie

czyli grypa nh4 stagnacja krztuszenie żelnyj byt bieda piszczy tłamszona złotem żale i pot krew dawna poniewiera sączy bestia-wojna i las i kwiatki i słonko i poziomki urodzaj pomidorów skowronek wyznacza szyki niebo wreszcie zdobył krzywdy kolą ból wykrzywia mózg niedola piosenki z przedszkola suszą się garnki na płocie złoto rodzi się w błocie spazmy bólu i niedole krzywią jaźń krew przelana płacze dramat mąci chęć do życia czas odległy kontrast życia i niedole do kolekcji blaski wzmocnią bolą kiecki tylko nici mi brakuje co poszyje rany specyfiku też czystego co osłodzi ból maszynka do mięsa czy to kogoś bawi niewyżyci w sobie bóle jęki boli rzeza znój to nie moje to mój ból i gdzie tu szukać światła dotyku ciepłego wszyscy równi prostoduszne ciało gama rzeczy byt spokojny mało a gdy wszystko już będzie co nas cieszy wszędzie gdzie szczęście znaleźć i pamięć trwałą co skrzętnie wszystko zachowa znaleźć znaczenie co warte i złość zamorzyć suszą stan idealny każdemu inaczej brzmi

ja bym napisał jakbym przeżył coś takiego coś o wyzwolonym duchu życia