bazyl_prost

to pewnie jakieś zwidy, trzeba mieć dobrego medyka

płynne żelazo?

takie dojrzałe , jakby z troską o potomków

mam wrażenie że zbyt dramatyczne jak by na barykady, a tych piekieł nikt nie chce, przecież melodią byś była nie gromką ...a wtedy świeciło słonko

w świetle zbyt jasnym by widzieć kroczy przez burze i lęki pali mroźnym refleksem dąży do wiosny co wiecznie żywa strumieniem bystrym obmywa światła kolekcjonuje by w mroku nie stracić w zadumie

...w rozpadającej się zbroji w świetle zbyt jasnym by widzieć zmierza ku jasnym prawdom by żywe były i bezpieczne...

mały domek odległe pustkowie jaka pogoda?

śnieg powoli pada trucizna chłodu zbyt jasno

maku pole sennie szepce ciszej ziarnka do snu ukołysze

randka w ciemno rozeszły się zatrute strzały kołowrotek kręci się bardzo długa nić jasna jak jedwab

no , tam jest bez limitu nawet, zręczne przemyślenia

Awatar dodaje otuchy, ale czarna pleśń dobija, nie życzę

kurcze a u mnie na drodze kule i popsuta skrzynka z prądem,śniegowe

może tu chodzi o niebieskiego awatara, ale to zazwyczaj oset

mój kolega miał sztuczne oczy po dziadku

wielkie przestrzenie białe , mroźne i ślady zająca

mi się nie podoba, miłość powinna być bezpieczna

śnieżna połać, śnię o cieple i przestrzeni nadchodzi z bólem pomylona

to o jakiejś aurze, komuś nie weszły w obieg informacje?

tak miłość bez ł nie wiem czemu gdzie ją zasadzić i po jakiemu w przypływach wody gdzie nie wiadomo w szmerze przyrody jakby łakomo czy też nieśmiale, jakby błahostka jak by to było wszędzie ciemnostka i tajemnica, trudne obszary jak by to było, to nie do wiary odpływ rzekomo...

ktoś biegł po schodach? trzasnęły gdzieś drzwi mówiłam nie trzaskaj tak jakoś jakby było...byłoby mniej problemów bez chwiejnych zamków grozy tylko strumyk... -tak i jelenie na rykowisku!

pułapki nie pasują do pułapów, płapki są krótsze ,czasowo, w odbiorze,ślepe zaułki świadomości

zielono niebieski to dobre, kod zielony, kod niebieski, emergency calm, tego nie chciałem zachwiać

z papieru cień wychodzi czarnobiała fotografia czy cień jakiś wybujały? nie, chemiczne, ze srebra z uduchowionego mroku patrzą na nas gwiazdy w czerni Matka Boska tworzy z kawałkami światła gobelin niejeden pułapy istnienia i płapki niebytu

na rusztowaniu cierpienia zwycięstwa skrzą się dwie sztuczne gwiazdy sowa okiem wyziera ząb boli , król umiera gdzie jest ta nowa era pomiędzy, ponad, pod? przechadza się gdzieś kot sceneria niebywała gdzie i kiedy chwała?