Leszek_Dentman

Masz rację Marcelo. Najpierw powinien zabić pana Ż, a potem rozkręcać akcję.

Wielbłąd sądził, że nie zbłądzi, wierząc w szósty zmysł wielbłądzi. Wszak bez trudu tyle razy trafiał prosto do oazy. A choć wiara cuda czyni raz pobłądził na pustyni. W piasek zapadł się po zad i po krótkim czasie padł. Gdy upierasz się w swym sądzie, pomyśl czasem o wielbłądzie. Nie próbuj każdego sądzić, bo ty też możesz pobłądzić.

W tym przypadku ilość przejdzie w jakość.

Raz panna Zuza, pod Tatrami starymi się struła jajami, bo będąc na wczasach w tych góralskich lasach kochała się ze starcami.

Pewna mieszkanka Chorzowa chomiki w pawlaczu chowa i dziś, lub jutro zrobi z nich futro, bo bardzo jest pomysłowa.

Szczwany szczupak pod Buczaczem przed szczeżują rusza żwaczem. -Moja szczeżujo miła, gdybyś się otworzyła szczerze, to cię uraczę.

Sorry. Nie znałem tego skrótu.

Świetne opowiadanko. Ogromnie spodobało mi się buziowanie w nosek. Nie widzi mi tylko się "Pehowiec". Chyba pechowiec? Natalio! Sóńce nadal świeci, bo los człowieka go nie wzrusza- pies szczeka, a karawana idzie dalej.

Pani Ama z Wrocławia nieładnie się zabawia. Za to, że grzebie nie będzie w niebie, bo diabłu przyjemność sprawia.

Amanda, co we Wrocławiu mieszka w mieszku Leszka szukała orzeszka. Była niezmiernie zdziwiona, kiedy znalazła skorpiona. Spoczywa. Już pogrzebiona.

Nic z tego, mój miły odrzekla szczeżuja, bo ja nie mam ręki, a ty nie masz... siły.

Tym razem nie powaliłeś mnie na kolana. Zakończenie nazbyt przypomina "ciepłego" jeszcze wurenowego aniołka, jednak bez jego dramaturgii. Może, gdyby Krzyś najpierw znalazł obok sklepu wymarzony rowerek... Kilka błędów do poprawienia; mamusiu z małej litery, tuż za ulicą

Żółtobrzeżek w Szczebrzeszynie do szczeżui rzecze: Ninie o rękę cię proszę. Odmowy nie znoszę. I śpiesz się, nim chęć mi minie!

Nie położył, bo czekał na tę, z zapałkami.

Pan Hipolit z Raciborza prawie nie opuszczał łoża. Choć był roztargniony na mymłonie żony rękę kładł, bo baba hoża.

Bomba. Aż odechciewa się pić. Zauważyłem błądki: będzie wstanie- będzie w stanie -pieniędzy napisane z małej litery

Super. Podoba mi się dwutorowośc. To właściwie już nie proza, lecz dramat (zwłaszcze dla Alberta). P.S. Chyba nie chodzi o Alberta E.?

Panienka z Inowrocławia z panami wciąż się zabawia. Gdy czuje się chora, chodzi do doktora Wu, a on ją uzdrawia.

Pewna holka w Czeskiej Lipie z przemęczenia ledwo zipie. Lecz każda Czeszka to wie, że, by wróciło zdrowie trzeba ją głaskać po .....

Jasne, że tak, o ile uważasz moją propozycję za słuszną.

No, jeśli to ma być slogan reklamowy, to może: Paniom użyczam swojej maczugi.

Extra! Ale może w drugim wersie lepiej by wyglądało: Czy chcecie panie mojej maczugi?

Tenora (z rodziny Soprano) onegdaj wykastrowano. Nie śpiewa bel canta, ról nie gra amanta i nie goli się już co rano.

Aż przechodzą dreszcze. Naprawdę dobre. Nie podoba mi się jedynie rozpoczynanie kilku słów z wielkiej litery- chyba takie podkreślenie nie jest potrzebne ( a jeśli już, to cały wyraz wersalikami).

Pozbądź się kompleksów z powodu wykształcenia. Nie sądzę, by studia wpłynęły w znaczący sposób na mój rozwój intelektualny. To było tylko wkuwanie. Liczy się oczytanie, talent i chęć do pracy. Ty, jak mi się wydaje, posiadasz te zalety.